Στο Ρέθυμνο στον Πλάτανο θα βγω να σεργιανίσω,
και θ ‘ανέβω στο Μιναρέ τον κόσμο ν’ αντικρύσω
Να δω την Πόλη την τρανή την πολυπαινεμένη
που ‘ναι η Ιστορία της, μ’ ολόχρυσα γραμμένη!
Στη Λεωφόρο να σταθώ, πέρα στο Κολωνάκι,
να βγω στο Βενετσιάνικο, τ’ όμορφο λιμανάκι
Και ν’ αγναντέψω από ψηλά του Ευληγιά τα πλάγια
Ν’ ακούσω την οχλοβοή, του κόσμου την τραβάγια!
Κι ύστερα προς το Πέλαγος τα μάθια μου θα στρέψω
Και το καράβι να ‘ρχεται, θα ‘θελα να αγναντέψω
Να ιδώ τον κόσμο να ‘ρχεται, στην Καστροπολιτεία
Κι άλλους να κατεβαίνουνε, στ’ Αγνώστου την Πλατεία!
Να πάρω δίπλα τα στενά, θύμησες να με σέρνουν,
κι οι μυρωδιές του γιασεμιού το νου να συνεπαίρνουν
Να βρω τις πόρτες τις παλιές και γνωστικούς ανθρώπους
που κάμανε περήφανους τσ’ αντρειωμένους τόπους!
Στσ αγώνες τσι κοινωνικούς, τούς πρωτοπόρους να ‘βρω:
Την Καλλιρρόη Σιγανού και τον Καλλέργη Σταύρο!
Να ιδώ τον Γιαμπουδοκωστή, Ασκούτση, Βιβυλάκη,
και των γραμμάτων τις κορφές Χορτάτζη, Πρεβελάκη!
Μαρίνο Τζάνε Μπουνιαλή κι άλλους τρανούς του τόπου,
κι Ήρωες που ξεπέρασαν, το μέτρο του ανθρώπου
Που κάμανε τη Λευτεριά, ανώτερη ιδέα
και της Πατρίδας την Τιμή, απ’ όλα πιο σπουδαία!
Γιώργο Καλομενόπουλο, και Νίκο Μαμαγκάκη,
δίπλα τους κι άλλη κορυφή, το Γιώργο Κουμεντάκη
Των Ρεθυμνίων μελωδό, Μπάμπη Πραματευτάκη
Τον Ρεθεμνιώτη «Παλαμά», Απανωμεριτάκη.
Να ιδώ γενιές να λάμπουνε, στου χρόνου του σεργιάνι,
Καλλέργηδες και Τσουδερούς, Παύλο Βαρδινογιάννη
Όλους αυτούς που κάνανε την πόλη των Γραμμάτων
Που γίνεται στην αστραπή, και πόλη των αρμάτων.
Τη χιονισμένη την κορφή να ιδώ του Ψηλορείτη
μα και τη φλόγα τ’ Αρκαδιού, που δόξασε την Κρήτη
Να πιάσω με τα μάτια μου, τα όμορφα σοκάκια
και παραπέρα του Κουμπέ, τα όμορφα βραχάκια!
Τους Τέσσερις τους Μάρτυρες και την Μεγάλη Πόρτα
Να σύρω στο Μακρύ Στενό τ’ απόβραδο μια βόλτα.
Και στη Φορτέτζα να βρεθώ, σαν παίρνει να βραδιάζει.
Να νιώσω απ’ τη γαλήνη της, τη σκέψη μου να αδειάζει.
Ν’ ακούσω το Καμπαναριό, την ώρα να σημαίνει
Και στο Ηλιοβασίλεμα ο νους μου να ‘πομένει!
Να ιδώ του κόσμου τσ’ ομορφιές, τριγύρω μου πλημμύρα
Με τον αέρα να ‘ρχεται, γλυκόλαλη η λύρα!
Κώστα Μουντάκη, Σκορδαλό, Γεράσιμο και άλλους
Τον Κλάδο, τον Ροδάμανθο, της λύρας τους Δασκάλους
Το Σηφογιώργη, τον Σκουλά, Ξυλούρη, Κατσαμάδες
Να σέρνουνε γλυκούς σκοπούς, μ’ όμορφες μαντινάδες!
Όσο βαρούν τα σίδερα ν’ ακούω Φουσταλιέρη,
και κοντυλιές του Ροδινού αθάνατες στ’ αέρι!
Και τον Μπαξέ να τραγουδεί, τον ψεύτη κόσμο ετούτο…
Τον Μαρκογιάννη, τον Μανιά και τον Κακλή λαούτο!
Να ‘ρχονται τα τραγούδια τους, με την πνοή τ’ ανέμου,
με πρώτο το Σταφιδιανό κι ύστερα τη Νενέ μου!
Στο Ρέθυμνο οι ομορφιές, είναι παντού πλημμύρα
κι Ευλογημένος όποιος ζει, είναι από την μοίρα!
Κωστής Καλλέργης (Κ.Ι.Γ.Κ.)
