Το σκάνδαλο ιδιωτικοποίησης της καθαριότητας

Κι αν αποφάσιζαν υπό καθεστώς πολιτικού εκβιασμού, όπως ομολόγησαν, τόσο το χειρότερο για αυτούς που το αποδέχτηκαν.
Είναι πλέον πασιφανές ότι το σαρωτικό κύμα διαθεσιμοτήτων και απολύσεων συνδέεται άμεσα με την στρατηγική επιλογή παράδοσης όλων των κοινωνικών αναγκών στα νύχια των ιδιωτικών κερδών.
Την περασμένη Δευτέρα, λίγο μετά τους «φιλιππικούς» του Μαρινάκη κατά (;;;) της διαθεσιμότητας, στο δημοτικό συμβούλιο έφτασε το θέμα του ιδιωτικοποιημένου τμήματος της καθαριότητας, για να προσγειώσει ανώμαλα όσους είχαν την αφέλεια να πείθονται από παρόμοιους φιλιππικούς.
Το μικρότερο κακό είναι ότι επικύρωσαν τα αποτελέσματα ενός «διαγωνισμού» με ένα υποψήφιο, επιζήμιου κατά 300-350 χιλιάδες για τα πορτοφόλια των δημοτών αλλά και για τα εργασιακά δικαιώματα. Είναι απορίας άξιο πως, σε συνθήκες κρίσης, ένα έργο φιλέτο 3.564.000 στην τριετία, δεν «συγκίνησε» παρά μόνο την ήδη υφιστάμενη μεγαλοεργολαβική εταιρεία. Για την ακρίβεια στην πρώτη προκήρυξη (30/4/12), που κηρύχτηκε άγονη από την επιτροπή, είχαν καταθέσει προσφορές 4-5 εταιρείες, Στη συνέχεια ΟΛΕΣ πλην μιας αποσύρθηκαν. Η απάντηση για μας βρίσκεται στα όσα έχουμε δημοσιοποιήσει στις 24/4/12 για τον τρόπο επιλογής του αναδόχου. Με τον περίφημο τύπο που βαθμολογεί με 70% την εμπειρία, την οργάνωση, την τεχνική επάρκεια (παράμετροι εν πολλοίς αυθαίρετα αξιολογούμενοι αφού δεν υπΑρχει αντικειμενικΟ μΕτρο να μετρηθούν) και μόνο με 30% η οικονομική προσφορά. Με αυτή την απαράδεκτη διαδικασία, μια εντελώς υποκειμενική βαθμολόγηση της εμπειρίας κλπ. με 10% επιπλέον, θα υποσκελίσει άλλη προσφορά 24% ή 850 χιλιάδες φτηνότερη. Είναι ένας επιστημονικά επεξεργασμένος τρόπος που σου επιτρέπει να βγάζεις όποιον θέλεις και να παρακάμπτεις τη φτηνότερη τιμή. Καθιερώνεται ένα επικίνδυνο καθεστώς νομιμοφανούς ετσιθελισμού και αυθαιρεσίας και κανείς πλην της ΛΑΪΚΗΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗΣ δεν το καταγγέλλει.
Κι όμως, αυτό δυστυχώς είναι το μικρότερο κακό.
Η καθαριότητα είναι, εδώ κάποια χρόνια, ελέω ευρωπαϊκού κεκτημένου, ανταποδοτική δαπάνη. Πληρώνεται δηλαδή εξ ολοκλήρου από τις τσέπες των άμοιρων δημοτών. Ενώ λοιπόν δεν έχει καμιά σχέση με το λεγόμενο δημοσιονομικό, παρ’ όλα αυτά έχουν επιβάλει και εδώ την απαγόρευση προσλήψεων!!! Δίνουν έτσι μια πρώτης τάξεως δικαιολογία στους δημάρχους, να την παραχωρούν σταδιακά στους ιδιώτες, που θησαυρίζουν και σε βάρος των εργαζομένων και σε βάρος των δημοτών.
Στην περίπτωσή μας για παράδειγμα, με βάση την προκήρυξη, οι δημότες πληρώνουν στην εταιρεία 3.564.000 στην τριετία, από τα οποία τα 410.000 είναι ΦΠΑ (13%) που θα τα γλιτώναμε. Πληρώνουμε τα έξοδα λειτουργίας των γραφείων του στο Ρέθυμνο. Πληρώνουν τα προ φόρων αποσβέσεων κλπ. κέρδη, που με τους μετριότερους υπολογισμούς κινούνται στα επίπεδα του 25%.
Δηλαδή αέρα πατέρα ένα και εκατομμύριο στην 3ετία.
Σήμερα όμως, στρατηγικός στόχος είναι αυτές οι παραχωρήσεις να γενικευτούν και το άσπρο να γίνει μαύρο για να έχουν και «επιχειρήματα». Κι αφού τέτοια δεν υπάρχουν τα εκμαιεύουν από τους πάντα πρόθυμους υπηρέτες της κυρίαρχης πολιτικής στην τοπική διοίκηση.
Έτσι, ενώ παραμένει η απαγόρευση των προσλήψεων, το ελεγκτικό συνέδριο ζητά για να εγκρίνει τους «αναγκαστικούς» (κατ’ αυτούς) διαγωνισμούς της συμφοράς, να του «αποδείξουν» πως …ο γάιδαρος πετά. Πως η αφιλοκερδής δουλειά του δήμου κοστίζει τάχατες περισσότερο από την κερδοσκοπική εταιρεία. Αν το αντίθετο αποδειχθεί, δεν δίνουν άδεια για τις αναγκαίες προσλήψεις αλλά απορρίπτουν τους «διαγωνισμούς». Άλλο που δεν θέλουν οι δήμαρχοι και από τους πρώτους ο Μαρινάκης, να παραστήσουν και το θύμα του παιδαριώδους εκβιασμού, αλλά και να υλοποιήσουν τον εκβιασμό, καλώντας τους συμβούλους τους να ψηφίσουν κυριολεκτικά πως… ο γάιδαρος πετά. Αλλιώς «δεν εγκρίνεται ο διαγωνισμός και το σύστημα θα καταρρεύσει». Εννοείται πως στο Δ.Σ. έφεραν μια «μελέτη» που υπακούοντας πιστά στις υποδείξεις, έκανε το άσπρο μαύρο.
Τα τεκμηριωμένα και διασταυρωμένα στοιχεία της ΛΑΪΚΗΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗΣ αντιμετωπίστηκαν στην αρχή με τις απαράδεκτες ειρωνείες του δημάρχου μέχρι που αποδείχτηκε πως τα μπακαλίστικα στοιχεία ήταν τα δικά τους και την ειρωνεία διαδέχτηκε η αμηχανία και οι αλλεπάλληλες διακοπές.
Θα ρωτήσει κανείς: Μα καλά γιατί να μην απαντήσουν πως ο διαγωνισμός επιβάλλεται (σηκώνει πολύ συζήτηση αλλά έστω) από την απαγόρευση των προσλήψεων και να πουν την αλήθεια όσον αφορά τη σκοπιμότητα; Να αποκαλύψουν την ευθύνη κυβέρνησης και κράτους για τις αλληλοαναιρούμενες θέσεις του;
Γιατί ο «εκβιασμός» είναι το πρόσχημα. Ήθελαν μια δικαιολογία για να βάλουν το χεράκι τους στην ολοκληρωτική πλέον παράδοση κάθε κοινωνικής ανάγκης στην ιδιωτική εκμετάλλευση.
Αυτό το κακό δεν το είδαμε ακόμη αλλά θα αποδειχθεί πολύ μεγαλύτερο από αυτά που ήδη βλέπουμε.
Τους επόμενους μήνες οι αλχημείες της «μελέτης» τους, με τη βούλα της πλειοψηφίας του Δ.Σ. θα αποτελεί το «βαρύ πυροβολικό» στην κατασκευασμένη επιχειρηματολογία υπουργών και δημοσιολόγων για να επιβάλλουν το νέο κύμα αντιλαϊκών ανατροπών.
Γιατί βεβαίως αν είναι συμφέρουσα η ιδιωτικοποίηση στο μέρος της υπηρεσίας, όπως ψήφισαν, γιατί να μην είναι και στο όλον;
Τότε όπως και σήμερα θα παριστάνουν τις «πενθούσες Μαγδαληνές» αλλά το «λύκος στα πρόβατα» ποτέ δεν κράτησε αιώνια.
Για να μην γινόμαστε κουραστικοί, τις αλχημείες και τα ψέματα της «μελέτης» τους θα τις παρουσιάσουμε αύριο.