(Το ότι διεγράφη και το όνομα της οικογενείας και άλλης πρώτης ξαδέλφης του κ. Παπακωνσταντίνου, για ένα λογαριασμό που ήταν πάντα κενός, προκαλεί απορία και είναι αξιοπερίεργο). Εν χορώ τα τρία συγκυβερνώντα κόμματα, προεξάρχοντος του κ. Β. Βενιζέλου (που διέγραψε αυθωρεί και παραχρήμα τον πρώην υπουργό) ζητάνε προανακριτική για να αναδείξουν το μέγεθος του εγκλήματος του Γ. Παπακωνσταντίνου.
Με το δικαίωμα που μου δίνει ότι έχω γράψει επτά (7) άρθρα, στα οποία ασκούσα σκληρή κριτική για τα έργα του στον κ. Παπακωνσταντίνου ονομαστικά, ΟΤΑΝ ΗΤΑΝ ΥΠΟΥΡΓΟΣ -τα δύο μάλιστα το 2010 όταν π.χ. ο κ. Β. Βενιζέλος αν και υπουργός ούτε διαφώνησε με την πολιτική του τότε Υπ. Οικονομικών, αλλά ούτε παραιτήθηκε -θα ήθελα να αναφέρω: Πώς έπρεπε να είχε γίνει ο έλεγχος της λίστας από τους υπουργούς Οικονομικών (Παπακωνσταντίνου, Βενιζέλο και Στουρνάρα), τί ακριβώς πράξανε αυτοί, να επιχειρηματολογήσω υπέρ του τεκμηρίου αθωότητας του Γ. Παπακωνσταντίνου και τέλος στο τί συνίσταται το σκάνδαλο. Ας δούμε πρώτα ποια χρήση έκαναν οι πρώην υπουργοί Οικονομικών καθώς και ο νυν.
Ο Γ. Παπακωνσταντίνου καταρχήν έκανε κάτι απολύτως θετικό: ζήτησε (και πήρε) από την Υπ. Οικονομικών της Γαλλίας κ. Λαγκάρντ τη λίστα καταθετών στη HSBC της Ελβετίας. Αυτό χωρίς να του το υποδείξει κανένας (ο πρωθυπουργός, το υπουργικό συμβούλιο, η αντιπολίτευση ή το Τύπος). Δεύτερον, έδωσε τα 10-20 ονόματα της λίστας που είχαν καταθέσεις 1,5 δισ. (ενώ τα συνολικά 2.060 ονόματα είχαν καταθέσεις 2,5 δισ.), στον προϊστάμενο του ΣΔΟΕ κ. Καπελέρη για να κάνει έλεγχο. Δεν θα το έλεγα αρνητικό, γιατί αν έβγαινε κάτι καλό για τη χώρα από τη λίστα των 2,5 δισ., η μερίδα του λέοντος θα έβγαινε από τη μικρή λίστα με τα 1,5 δισ. Τρίτον, απ’ ότι γνωρίζουμε, δεν ξαναενόχλησε τον κ. Καπελέρη για να μάθει πώς πήγαν οι έρευνες, πράγμα βέβαια αρνητικότατο. Τέταρτον, πριν αποχωρήσει από το Υπ. Οικονομικών, έδωσε τη λίστα ολόκληρη στο νέο προϊστάμενο του ΣΔΟΕ, κ. Διώτη (θετικό). Πέμπτον, απολύτως αρνητικό, έχασε το πρωτότυπο της λίστας. Και έκτον -αν αποδειχθεί βέβαια ότι αυτός έκανε την αλλοίωση και έσβησε το όνομα της πρώτης ξαδέλφης του από τη λίστα- η οποιαδήποτε αλλοίωση της λίστας, για να μην ερευνηθεί η πιθανή ενοχή συγγενούς, είναι βαρύτατα κολάσιμη πράξη, πολύ περισσότερο αν γίνεται από έναν Υπουργό και πρέπει να τιμωρηθεί ανάλογα.
Πριν δούμε το χειρισμό της λίστας από τους επόμενους, ας δούμε τι έκαναν οι δύο πρώην προϊστάμενοι του ΣΔΟΕ. Ο κ. Καπελέρης είτε δεν έψαξε (οπότε φέρει βαρύτατες ευθύνες), είτε έψαξε. Αν έψαξε και βρήκε κάτι επιλήψιμο και δεν έκανε τίποτα (γιατί αν εύρισκε κάτι θα έπρεπε να το είχε πει, όταν ρωτήθηκε, στη Βουλή) έχει βαρύτατες ευθύνες. Αν έψαξε και δεν βρήκε τίποτα, πάλι έχει ευθύνες γιατί έπρεπε επίσης να ενημερώσει τη Βουλή. Ο κ. Διώτης, κατά δήλωσή του, έχει την πεποίθηση ότι επειδή η λίστα Λαγκάρντ είναι προϊόν υποκλοπής (όχι από εμάς, αλλά από τους Γάλλους) δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί νόμιμα. Η άποψή του αυτή έρχεται σε απόλυτη αντίθεση με την κοινή λογική και με τη χρήση που έγινε (της λίστας Λαγκάρντ) από τα αντίστοιχα ΣΔΟΕ χωρών της Ε.Ε. και που απέφερε πολλά δισ. στις χώρες αυτές, δείχνει ότι ο κ. Διώτης δεν έκανε για το πόστο. Μπορεί ίσως να «αθωωθεί» από κάποιο δικαστήριο λόγω… βλακείας.
Ο κ. Β. Βενιζέλος πληροφορήθηκε -κατά δήλωσή του- για τη λίστα από τον κ. Διώτη, από τον οποίον και την παρέλαβε. Επίσης κατά δήλωσή του συμφώνησε απολύτως με την άποψη του κ. Διώτη, για την μη χρησιμοποίηση της λίστας. Αυτός, όμως, ως πανθομολογουμένως ιδιαιτέρως ευφυής, δεν μπορεί να ελπίζει σε αθώωση. Επίσης η στάση του στην άμεση διαγραφή του κ. Παπακωνσταντίνου (που υποτίθεται ότι αλλοίωσε ένα αρχείο που, ως παράνομο, δεν μπορούσε να χρησιμοποιηθεί πουθενά νόμιμα) είναι παντελώς αντιφατική. Είναι οξύμωρο, αυτός που δεν έκανε καμία χρήση της λίστας ως παράνομη, να δικαιούται επαίνων, ενώ αυτός που έκανε χρήση (της «παράνομης» λίστας) να οδηγείται στον Καιάδα, χωρίς αποδείξεις. Τέλος ο κ. Β. Βενιζέλος, με μια τελείως ιδιοκτησιακή στάση, φεύγοντας από το Υπ. Οικονομικών, πήρε μαζί του τη λίστα στο σπίτι του! Έτσι οι διάφοροι καλοθελητές μπορούν να λένε ότι την πήρε μαζί του για να μην μπορέσουν οι διάδοχοί του να κάνουν χρήση της λίστας, ως όφειλαν. Επίσης οι κακοπροαίρετοι μπορούν να λένε ότι η αλλοίωση της λίστας μπορεί να έγινε στο διάστημα που ήταν στα χέρια του. Επομένως οι ευθύνες του κ. Β. Βενιζέλου σε σχέση με τη λίστα Λαγκάρντ είναι βαρύτατες και απαράγραπτες.
Ο κ. Στουρνάρας και ο νέος προϊστάμενος του ΣΔΟΕ κ. Στασινόπουλος είτε έκαναν χρήση της λίστας, είτε όχι. Αν έκαναν, επειδή ο καιρός που πέρασε είναι ικανός, έπρεπε να είχαν ήδη ανακοινώσει τα αποτελέσματα της έρευνας. Όχι απαραιτήτως ονόματα, αλλά οπωσδήποτε αριθμούς. Π.χ. βρήκαμε 215 καταθέτες από τη λίστα Λαγκάρντ που δεν μπόρεσαν να δικαιολογήσουν το πόθεν έσχες των καταθέσεων και εισπράξαμε 771 εκατομμύρια από φόρους. Αν, λοιπόν, είχαν κάνει μια τέτοια ανακοίνωση, θα ‘πρεπε να τους βγάλουμε το καπέλο. Αν όμως δεν έψαξαν (ή έψαξαν και συγκάλυψαν) δεν υπάρχουν δικαιολογίες («δεν ξέρουμε αν η λίστα ήταν πλήρης» και άλλα ηχηρά παρόμοια), είναι ένοχοι ενώπιον του ελληνικού λαού και κυρίως απ’ αυτούς που ξεζούμισαν με τα νέα φορολογικά μέτρα.
Η λίστα Λαγκάρντ, αγαπητοί αναγνώστες, έπρεπε να είχε ήδη ελεγχθεί και να αποδώσει τους, όποιους, καρπούς. Όσοι δεν το έπραξαν (υπουργοί και προϊστάμενοι του ΣΔΟΕ) είναι υπόλογοι ενώπιον του ελληνικού λαού. Παρατηρώ ότι η τρικομματική κυβέρνηση προσπαθεί να φορτώσει όλες τις αμαρτίες σχετικά με τη λίστα στον κ. Παπακωνσταντίνο, ο οποίος μπορεί όντως να υπήρξε ένας κακός Υπ. Οικονομικών -όπως τον κατηγόρησα δημοσίως και όταν είχε τον θώκο- αλλά όμως δεν γνωρίζουμε αν αλλοίωσε αυτός τη λίστα.
Πρέπει να ευρεθεί ο ένοχος και να τιμωρηθεί. Οπωσδήποτε, όμως, πρέπει να καταλογισθούν οι ευθύνες ΟΛΩΝ όσων δεν έψαξαν τη λίστα, για να ελαφρυνθεί ο ταλαίπωρος λαός.
Η λίστα Λαγκάρντ είναι -θέλουμε, δεν θέλουμε- μείζον πολιτικό ζήτημα. Είναι βέβαια και για τον ΣΥΡΙΖΑ που μιλούσε για διαγραφή… 600 ατόμων από τη Λίστα Λαγκάρντ.
