Σήμερα, με το Σχέδιο «Αθηνά» προωθείται με στενά δημοσιονομικά και παλαιοκομματικά κριτήρια το κλείσιμο δεκάδων τμημάτων πανεπιστημίων και ΤΕΙ, και η προοπτική σημαντικής μείωσης των εισακτέων που δεν αποσκοπούν στο «νοικοκύρεμα» του ακαδημαϊκού χάρτη, αλλά στον περιορισμό της πρόσβασης στη δημόσια ανώτατη εκπαίδευση, την κατάργησή της ως κοινωνικό αγαθό, ενισχύοντας διαδικασίες εμπορευματοποίησης και ιδιωτικοποίησης. Κύριο θύμα τα πολύ «νέα» και ακριτικά Πανεπιστήμια της χώρας, που δεν πρόλαβαν να «επανδρωθούν». Οι φετινές προτάσεις είναι μόνο η αρχή. Πρέπει να περιμένουμε αλλεπάλληλα κύματα περικοπών και συγχωνεύσεων/καταργήσεων με βάση τα κριτήρια της «οικονομικής βιωσιμότητας» που προτάσσονται στους σχετικούς νόμους. Χωρίς επιστημονική τεκμηρίωση, επιφέρει σημαντικές χωροταξικές αλλαγές στον ακαδημαϊκό Εθνικό χάρτη με σκοπό δήθεν τον εξορθολογισμό του. Στόχος πια καθαρός τα ίδιο το Δημόσιο, Δωρεάν Πανεπιστήμιο. Το σχέδιο «Αθηνά» δεν λύνει κανένα πρόβλημα, αντιθέτως αυτό το ίδιο είναι ένα πρόβλημα για την Ανώτατη Εκπαίδευση επειδή έρχεται χωρίς διάλογο, χωρίς πόρους, χωρίς διασφάλιση των δικαιωμάτων της εκπαιδευτικής κοινότητας, χωρίς διασφάλιση των πτυχίων και των επαγγελματικών δικαιωμάτων, να χαρίσει την ανώτατη εκπαίδευση στο ιδιωτικό κεφάλαιο. Σήμερα πρέπει να υπάρξει συνολική απόρριψη του Σχεδίου Αθηνά. Η αναγκαία αναδιάρθρωση θα έπρεπε να είναι με ακαδημαϊκά κριτήρια, διαρκής, από τα κάτω προς τα πάνω, μη Αθηνοκεντρική και να μη στοχεύει στα νεοπαγή ιδρύματα.
Οι δυνάμεις της Αριστεράς καλούν τον υπουργό Παιδείας να προβεί στον αναγκαίο και όχι προσχηματικό διάλογο για την αναβάθμιση και τον εξορθολογισμό της ανώτατης εκπαίδευσης με ακαδημαϊκά, κοινωνικά και επιστημονικά κριτήρια στην κατεύθυνση της περιφερειακής αποκέντρωσης αλλά και της διατήρησης του ακαδημαϊκού χαρακτήρα των ιδρυμάτων. Αυτό απαιτεί τη συνέργεια της ακαδημαϊκής κοινότητας και τη διαβούλευση με τους φορείς με τις τοπικές κοινωνίες.
Η λύση για να νικήσουμε την σημερινή οικονομική, κοινωνική κρίση και την γενικότερη κρίση των αξιών, είναι φυσικά η ενίσχυση και η αναβάθμιση του ρόλου των ελληνικών πανεπιστημίων. Πρέπει ως κοινωνία και πολιτεία να στηρίξουμε τις δομές παροχής εκπαίδευσης και έρευνας με κάθε τρόπο και μέσο, απλόχερα και χωρίς υποκρισία, ώστε να είναι αυτά σε θέση να λειτουργήσουν με κριτήρια ποιότητας, αξιοκρατικά και ανταγωνιστικά, με άλλα λόγια να ανταποκριθούν στον ρόλο τους. Στη θέση δημαγωγικών αιτημάτων τύπου Κάθε πόλη και Α.Ε.Ι., κάθε χωριό και Τ.Ε.Ι. πρέπει να θριαμβεύσει η ανάγκη για ΕΝΙΑΙΑ ΑΝΩΤΑΤΗ, ΔΗΜΟΣΙΑ ΚΑΙ ΔΩΡΕΑΝ, κεντρικά σχεδιασμένη και κρατικά χρηματοδοτούμενη για την αναπαραγωγή του επιστημονικού δυναμικού που χρειάζεται ο τόπος μας, με σκοπό οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη που θα υπηρετεί αυτόν και όχι τα κερδοσκοπικά συμφέροντα.
Η ισχύς της Αριστεράς θεμελιώνεται στο ότι ήταν στην πρωτοπορία για την υπεράσπιση του δημόσιου χαρακτήρα αυτού του δημόσιου θεσμού. Σήμερα, το στοίχημα για όλους μας δεν μπορεί να είναι, ακόμη μια φορά, η «άμυνα», η «αντίσταση και η ανυπακοή». Σήμερα, πρέπει να εντατικοποιήσουμε τον διάλογο στην Πανεπιστημιακή κοινότητα, για το μέλλον του πανεπιστημίου, με στόχο ένα καινοτόμο, δυναμικό, δημόσιο, δωρεάν πανεπιστήμιο. Να ενισχύσουμε τις συλλογικότητες, τα συνδικαλιστικά και ακαδημαϊκά όργανα.
