Από πέρυσι είχαμε ακούσει διθυραμβικά σχόλια για το Σχολικό Μουσείο στην Αμνάτο. Έτσι, φέτος, αποφασίσαμε, 4 τμήματα του σχολείου μας, να το επισκεφτούμε. Την Πέμπτη 18/11, φτάσαμε 52 παιδιά και 6 δάσκαλοι του 3ου Δ.Σ. Ρεθύμνου στο υπέροχο χωριό της Αμνάτου.
Μας υποδέχτηκαν χαμογελαστοί ο κ. Γιώργος Κανακάκης και η κυρία Μαρία Φραγκούλη, εθελοντές σε αυτήν την προσπάθεια που ξεκίνησε πριν μερικά χρόνια για την αναβίωση του «σχολείου των γονιών και των παππούδων μας». Η οργάνωση ήταν άψογη. Σε μία ολιγόλεπτη παρουσίαση, με πλούσιο φωτογραφικό υλικό, εξήγησαν στα παιδιά το τι επρόκειτο να δουν κι απάντησαν σε όλες τους τις ερωτήσεις. Έπειτα οι μικροί μαθητές χωρίστηκαν σε δύο ομάδες. Μέσα από μία υπέροχη βόλτα στα στενά δρομάκια του χωριού, η μία ομάδα βρέθηκε στο παλιό σχολείο και η άλλη στο Λαογραφικό Μουσείο.
Στο Παλιό Σχολείο, τα παιδιά, μέσα από βιωματικά παιχνίδια, έκαναν «έπαρση σημαίας», «προσευχή» κι «ατομικό έλεγχο καθαριότητας», πριν μπουν για «μάθημα». Μπαίνοντας στο κτίριο, ανακάλυψαν το σχολείο στο οποίο μορφώθηκαν οι παππούδες τους, κάνοντας μάθημα μέχρι το απόγευμα αλλά και τα Σάββατα. Κάθισαν στα παλιά θρανία, χρησιμοποίησαν τα μελανοδοχεία, έγραψαν στον μαυροπίνακα, διάβασαν παλιά αναγνωστικά, είδαν σπάνιες συλλογές χαρτών, φυτών, πτηνών κι εντόμων. Οι «άτακτοι» μαθητές για φρονηματισμό «τιμωρήθηκαν» με τη βίτσα ή «αναγκάστηκαν» να γονατίσουν σε κουκούτσια ελιάς. Δυο ώρες περίπου ταξίδεψαν στον χρόνο κι ένιωσαν για λίγο μαθητές στο σχολείο των παππούδων τους. Ο κ. Γιώργος με ένα φωτεινό χαμόγελο στα χείλη φαινόταν να απολαμβάνει όλη τη διαδικασία και η θετική του ενέργεια μεταδιδόταν στα παιδιά.
Δεύτερος προορισμός ήταν το Λαογραφικό μουσείο του χωριού, όπου, με δωρεές κατοίκων και όχι μόνο, στήθηκε ένα υπέροχο «παραδοσιακό κρητικό σπίτι». Στη διαδρομή είδαμε τα σπίτια των ηρωίδων του Αρκαδίου, της Δασκαλοχαρίκλειας και της Ελένης Λουκάκη. Στο Λαογραφικό μουσείο η κυρία Μαρία τους έδειξε τον αργαλειό, το μαγκάλι, τον λύχνο, παλιά νομίσματα και χαρτονομίσματα, πολλά αντικείμενα από την αγροτική και οικιακή ζωή. Μπροστά στα μάτια των παιδιών ζωντάνεψε μία άλλη εποχή, άγνωστη για τους περισσότερους, κυρίως για τα παιδιά της πόλης. Η κ. Μαρία, χαμογελαστή και υπομονετική με τις ερωτήσεις των μαθητών, εξηγούσε τι ήταν και σε τι χρησίμευε το καθετί σε μια εποχή που το ηλεκτρικό και οι ευκολίες της σύγχρονης εποχής ήταν άγνωστα στους ανθρώπους.
Όταν ολοκληρώθηκε η ξενάγηση, ο κ. Γιώργος μοίρασε στα παιδιά τα «απολυτήριά» τους και τους έκλεισε ραντεβού για την επόμενη φορά. Στο δρόμο της επιστροφής, κανένας μαθητής δεν διαμαρτυρήθηκε ότι κουράστηκε ή βαρέθηκε… Ίσα ίσα όλοι ζητούσαν να ξαναπάνε και ότι η εκδρομή μας τέλειωσε γρήγορα. Ενθουσιασμένοι και φορτωμένοι με πολλές εικόνες και γνώσεις, αντάλλασσαν μεταξύ τους τις εμπειρίες τους. Συγχαρητήρια σε όλους που έκαναν πράξη αυτήν την ιδέα και ιδιαίτερα στους εθελοντές, κ. Γιώργο και κ. Μαρία. Το συνιστούμε κι εμείς ανεπιφύλακτα σε άλλα σχολεία! Η εμπειρία ήταν υπέροχη!
Διεύθυνση 3ου Δημοτικού Σχολείου Ρεθύμνου