Πριν λίγες μέρες με σταμάτησαν στο δρόμο από ένα τοπικό κανάλι, προκειμένου να με ρωτήσουν σχετικά με το θέμα της Τράπεζας χρόνου.
Απάντησα πολύ βιαστικά και απότομα, ότι χρειάζονται υποδομές κι ότι θα συμμετείχα σε αυτό τον εναλλακτικό τρόπο συναλλαγών υπό προϋποθέσεις, για δυο βασικούς λόγους:
Ο πρώτος ότι τυγχάνω κατά της τηλεόρασης γενικά, καθώς πιστεύω ότι στερεί το δικαίωμα σκέψης και αφαιρεί το πλεονέκτημα του διαλόγου.
Ο δεύτερος και βασικότερος, ότι είχα πολλά να πω, που δυστυχώς δεν μπορούσα τη δεδομένη στιγμή με τον Ήλιο κατακέφαλα.
Όμως επειδή η Τράπεζα χρόνου είναι μια εξαιρετική προσπάθεια που αξίζει την υποστήριξη όλων σαν μια ουσιαστική παρέμβαση αλλαγής στο χρήμα, το κεντρικό τρόπο ζωής που καταδυναστεύει την ανθρώπινη ύπαρξη.
Μετά από μια επίσκεψη στο αρμόδιο Γραφείο που βρίσκεται πίσω από το Δημαρχείο, διαπίστωσα την ευγένεια και προθυμία των υπαλλήλων, αλλά ταυτόχρονα επιβεβαιώθηκε η «ορφάνεια ενιαίας Διοίκησης» και απουσία υποδομής με τη βασική προϋπόθεση ηλεκτρονικής καταγραφής.
Η κύρια προϋπόθεση λειτουργίας μιας Τράπεζας χρόνου, είναι η σύσταση δικτύου ανταλλαγής αγαθών και υπηρεσιών με τον καθορισμό μιας τοπικής εναλλακτικής μονάδας.
Για να γίνει αυτό απαιτείται τεχνική υποστήριξη, όπου θα συναντούνται άμεσα οι άνθρωποι που θα επιλέγουν τον εναλλακτικό τρόπο συναλλαγής, μέσω ειδικών κωδικών ασφαλείας.
Το σημαντικότερο όλων όμως είναι η συμμετοχή της τοπικής κοινωνίας, η οποία θα ενεργοποιήσει θεσμούς και φορείς.
Πάντως παρά τα όποια προβλήματα κι ελλείψεις η προσπάθεια πάει πολύ καλά με εκατόν τρεις εγγεγραμμένους ανθρώπους που έχουν διάθεση και χρόνο να προσφέρουν υπηρεσία και προϊόντα με πίστωση ενός Τ.Ε.Ν. (Τοπικού Εναλλακτικού Νομίσματος) ανά ώρα.
Αυτό που θα εξελίξει το θεσμό είναι η ίδια η κοινωνία και η ανάγκη για αλλαγή ενός χρεοκοπημένου συστήματος που έχει μετατρέψει τη ζωή σε χρήματα, με συνέπεια να μας οδηγεί σε αδιέξοδα.
Η Τράπεζα χρόνου αποτελεί μια λύση και επιστρέφει την αξία στον άνθρωπο από τα «απρόσωπα» κι «άψυχα» σύμβολα της συμβατικής συναλλαγής.
Μαζί με τις άλλες τέσσερεις δομές (Κοινωνικό Παντοπωλείο-Συσσίτιο-Δημοτικό Λαχανόκηπο και Γραφείο Ενημέρωσης) αποτελούν μια απάντηση και μια ζώνη προστασίας απέναντι στη φτώχεια, οι οποίες υπάγονται σε ένα ευρύτερο δίκτυο άμεσης κοινωνικής παρέμβασης.
Θα ευχόμουν η δράση αυτή να βρει την ανταπόκριση που πρέπει και να ευδοκιμήσει στην τοπική κοινωνία, όμως γι’ αυτό χρειάζεται μια ενοποίηση όλων των δομών και μια άμεση συσχέτιση μεταξύ τους, ώστε να γίνει πιο αποτελεσματική.
Για παράδειγμα να γίνει επέκταση του Κοινωνικού Παντοπωλείο ως κέντρο ανταλλαγής αγαθών-υπηρεσιών με απασχόληση εθελοντών για εργασία, όπως επίσης την δημιουργία ιστοσελίδας, όπου άμεσα θα υπάρχει συνεύρεση συναλλασσόμενων με την εγγύηση ασφαλείας από το Δήμο.
Σε κάθε περίπτωση αξίζουν συγχαρητήρια σε όλους όσοι συνέβαλαν σε αυτή την προσπάθεια, που χωρίς υπερβολή μπορεί να αλλάξει προς το καλύτερο την κοινωνία.
