να μην αγκαλιάσουν
να μη χαϊδέψουν
να μη παιδέψουν…
Είναι εκείνες οι μέρες που βγαίνω στο μπαλκόνι
κι αποχαιρετώ
…τον έρωτα
Εκείνο που κάποτε
εσυ μου ενέπνεες…
Είναι εκείνα τα απογεύματα
που τον κοιτώ να φεύγει
…μ’ εκείνα τα φαρδιά κόκκινα φτερά του
Κι εγώ… να τον ξεπροβοδίζω
με θλίψη ανείπωτη
κουνώντας και πάλι
το λευκό μου μαντήλι
πέρα δώθε
Ξέρεις…
εκείνο …που εσύ ο ίδιος
στο χέρι μου έβαλες….
Κουγιτάκη Μαριάννα
(Στην αγαπημένη μου φίλη…)
(Στην αγαπημένη μου φίλη…)
