Σίγουρα η απόκτηση ενός κατοικίδιου ζώου δημιουργεί ευχάριστα συναισθήματα. Η ζωή με ένα κατοικίδιο, η συμβίωση μαζί του είναι μία όμορφη ενασχόληση που δίνει στιγμές χαράς, αγάπης και ενίοτε ασφάλειας. Αναμφισβήτητα, η παρουσία κάποιου πιστού «φίλου» στο σπίτι μπορεί να σου αλλάξει τη διάθεση.
Πολλοί είναι αυτοί που λένε πως η φιλοζωία είναι δείγμα πολιτισμού. Η αγάπη που δείχνουμε στα ζώα, η φροντίδα και η προστασία που τους παρέχουμε, πέρα από τις συμπεριφορές, την ποιότητα και τους τρόπους του κάθε ανθρώπου, δείχνουν και τον πολιτισμό ενός τόπου, ενός λαού, μίας χώρας. Ένας άνθρωπος που προστατεύει, φροντίζει και αγαπάει τα ζώα είναι ένας πολιτισμένος, ευγενής άνθρωπος.
Ωστόσο, όταν έχουμε ένα κατοικίδιο, έχουμε και υποχρεώσεις. Φροντίδα και υποχρέωση βέβαια δεν αποτελεί μόνο η τροφή του, τα εμβόλιά του και τα χάδια μας, αλλά και η τήρηση των κανόνων υγιεινής του.
Πολύ συχνά στους δρόμους, στα πάρκα, στα πεζοδρόμια, στις πλατείες της πόλης, ακόμα και στις εισόδους κατοικιών και επιχειρήσεων, βλέπουμε «ακαθαρσίες» σκύλων. Το φαινόμενο προκαλεί αντιδράσεις αλλά δυστυχώς επαναλαμβάνεται και δεν αφορά μόνο αδέσποτα ζώα, όπως ενδεχομένως κάποιοι θέλουν να λένε. Αφορά ζώα, που οι ιδιοκτήτες τους ορισμένες ώρες της ημέρας τα βγάζουν την καθιερωμένη έξοδο από το σπίτι, χωρίς ωστόσο να νοιάζονται τι αφήνουν πίσω τους. Αδιαφορούν για την εικόνα που διαμορφώνεται, αδιαφορούν για τα παιδιά που παίζουν και πιθανότατα να πέσουν «θύματα» της συμπεριφοράς αυτής.
Δεν είναι όλοι οι ιδιοκτήτες ζώων το ίδιο, αλλά δυστυχώς είναι αρκετοί, που θα πρέπει να κατανοήσουν ότι, όπως επιθυμούν την καθαριότητα στο σπίτι τους και φροντίζουν γι’ αυτό, έτσι καθαρούς οφείλουν να διατηρούν και τους δημόσιους χώρους.
«Έχω κουραστεί να βλέπω τις ακαθαρσίες των σκύλων διάσπαρτες από ‘δω κι από ‘κει. Στην αρχή καθάριζα τουλάχιστον το δρόμο έξω από το σπίτι μου, τώρα πια δεν το κάνω, γιατί την επόμενη μέρα θα τον ξαναβρώ στην ίδια κατάσταση. Είναι τόσο δύσκολο για αυτούς που έχουν ζώα να καθαρίζουν τις ακαθαρσίες που αφήνουν όταν τα βγάζουν για βόλτα;» ανέφερε στα «Ρ.Ν.» η κυρία Ελένη, ενώ ενοχλημένη από αυτήν την κατάσταση και η κυρία Ειρήνη, λέει: «Η αναισθησία μερικών δεν έχει όρια. Βγάζουν τα κατοικίδιά τους βόλτα, εκείνα αφήνουν τις ακαθαρσίες τους κι αντί να τις μαζέψουν οι ιδιοκτήτες, κάνουν τους αμέριμνους κι απομακρύνονται. Δεν εκνευρίζομαι με τα ζώα αλλά με τους ιδιοκτήτες τους, που δεν ενδιαφέρονται για την καθαριότητα των δρόμων της πόλης μας».
Για ατιμωρησία του φαινομένου, κάνει λόγο η κυρία Αλεξάνδρα: «Μου συμβαίνει συχνά να συναντάω περιττώματα σκύλων και κάποιες φορές που δεν είμαι προσεκτική ή είναι σκοτεινά στο δρόμο, τα πατάω. Δεν ξέρω αν είναι από αδέσποτα, αλλά πιστεύω ότι πρέπει όσοι έχουν σκυλιά να φροντίζουν να μαζεύουν τις όποιες ακαθαρσίες τους. Σε κάποιες άλλες χώρες αυτό τιμωρείται, εδώ όχι».
Ο Γιάννης, αποδίδει την εικόνα περισσότερο στα αδέσποτα, λέγοντας: «Πολύ συχνά όταν βγαίνω από το σπίτι μου βλέπω περιττώματα ζώων. Εδώ στη γειτονιά έχουμε αδέσποτα που τριγυρίζουν και αυτό το φαινόμενο είναι πλέον καθημερινό».
Αν όλοι οι ιδιοκτήτες ζώων, συμπεριφερόταν όπως την κυρία Γεωργία, σίγουρα η παραπάνω αρνητική εικόνα θα άλλαζε. Τι κάνει η κυρία Γεωργία; Αυτό που οφείλει να κάνει ο κάθε ζωόφιλος «Έχω κι εγώ κατοικίδιο, ένα σκυλάκι. Κάθε μέρα που το πηγαίνω βόλτα, κρατάω πάντα μαζί μου σακουλίτσες και μαζεύω τις ακαθαρσίες του. Προ καιρού μου έβαλε μία κυρία τις φωνές ότι πηγαίνουμε τα σκυλιά μας και κατουράνε όπου βρουν και μετά τα αφήνουμε έτσι. Εγώ δεν έχω αφήσει ποτέ περιττώματα στους δρόμους και πάλι βρίσκω τον μπελά μου. Αν δεν ήθελα να τα καθαρίζω, δεν θα έπαιρνα σκύλο. Ας κάνουν το ίδιο και οι υπόλοιποι μπας και σταματήσει αυτή η ιστορία».
