Έχουν όνειρο ζωής να τελειώσουν το σχολείο και να έχουν στα χέρια τους ένα απολυτήριο και, γιατί όχι, το εισιτήριο για μια θέση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Για πολλούς και διαφορετικούς λόγους πολλοί εγκατέλειψαν το σχολείο στο γυμνάσιο, θάβοντας βαθιά την επιθυμία τους να το ολοκληρώσουν. Όμως το πάθος, η δίψα και η όρεξη, όσα χρόνια και αν περάσουν, είναι συναισθήματα που δεν μπορούν να κρυφτούν, είναι όνειρα που ζητούν επίμονα να υλοποιηθούν. Τα εσπερινά λύκεια, τα νυχτερινά σχολεία αποτελούν για όλους αυτούς τη διέξοδο ή καλύτερα είναι αυτά που ανοίγουν τον δρόμο σε όλους εκείνους που δεν το βάζουν κάτω. Σε όλους εκείνους τους μαχητές της ζωής. Ποτέ δεν είναι αργά για μάθηση. Ποτέ δεν είναι αργά για γνώσεις. Ποτέ δεν είναι αργά για το απολυτήριο και ποτέ δεν είναι αργά για μια θέση στα ανώτατα εκπαιδευτικά και τεχνολογικά ιδρύματα της χώρας. Το Εσπερινό λύκειο του Ρεθύμνου είναι ένα από αυτά τα σχολεία ανά την Ελλάδα, που κάθε χρόνο τέτοια εποχή, οπότε και ανακοινώνονται τα αποτελέσματα των πανελλαδικών, αποδεικνύει ότι είναι από εκείνα τα σχολεία που με ακούραστο, πρόθυμο και με μεράκι εκπαιδευτικό προσωπικό μπορεί και δίδει όλα τα εφόδια που χρειάζονται οι μαθητές του. Εφόδια όχι μόνο πάνω στα σχολικά μαθήματα, όχι μόνο στις εξετάσεις αλλά και στήριγμα για τους εργαζόμενους, οικογενειάρχες σε πολλές περιπτώσεις μαθητές που θέλουν να δώσουν -όσα χρόνια και αν έχουν περάσει -μια ευκαιρία στον εαυτό τους για να κάνουν το όνειρο τους πραγματικότητα. Εκπαιδευτικοί με κατανόηση αποτελούν στυλοβάτες και δίδουν κουράγιο και δύναμη στους μαθητές τους για να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους και να διεκδικήσουν μια θέση, αν φυσικά το επιθυμούν, στα ΑΕΙ και τα ΤΕΙ.
Από τους οκτώ υποψήφιους του Εσπερινού Λυκείου Ρεθύμνου που επιδόθηκαν φέτος στη μάχη των πανελλαδικών εξετάσεων οι τρεις κατέκτησαν μια θέση στο Πανεπιστήμιο Κρήτης. Η Κατερίνα Παυλίδου στη Φιλολογία, ο Μιχάλης Κακλαμάνης και ο Κωνσταντίνος Σπανουδάκης στο Ιστορικό Αρχαιολογικό.
Περήφανη για τους μαθητές του Εσπερινού Λυκείου η Διευθύντρια του Σχολείου η κ. Ευαγγελία Ηλιακάκη μίλησε στα «Ρ.Ν.»: «Στο Εσπερινό Λύκειο καταβάλλεται μεγάλη προσπάθεια από τους μαθητές, που είναι σε μια ηλικία που δεν μπορούν να πάνε σε άλλου τύπου σχολείο. Καταβάλλουν πολύ μεγάλη προσπάθεια αρχικά για να πάρουν το απολυτήριο τους και από κει και πέρα όσοι επιθυμούν και όσοι θέλουν και όσοι έχουν τη δυνατότητα να προχωρήσουν στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Γι’ αυτό τον λόγο θεωρούμε ότι είναι αξιέπαινοι. Διότι δεν έχουν πίσω την οικογένεια να τους στηρίξει, είναι μόνοι τους εργαζόμενοι, φροντιστήρια φυσικά δεν μπορούν να παρακολουθήσουν, διότι δεν έχουν χρήματα, και όλοι εμείς καταβάλουμε όση προσπάθεια μπορούμε να τους βοηθήσουμε επιπλέον. Κάνουμε παραπάνω μαθήματα για να μπορέσουμε να καλύψουμε τυχόν κενά και να κάνουμε ότι καλύτερο μπορούμε” μάς είπε συγκινημένη βλέποντας τους κόπους των παιδιών -γιατί είναι ακόμα παιδιά που προσπαθούν και δεν το βάζουν κάτω. Η κ. Ηλιακάκη επεσήμανε πως ποτέ δεν είναι αργά, καλώντας όλους όσους θέλουν να τελειώσουν το σχολείο, να το πάρουν απόφαση και να επιστρέψουν στα θρανία: «Όλοι σε κάθε ηλικία μπορούν να καταφέρουν τα πάντα, όσες δυσκολίες και να έχουν το σχολείο μας είναι ένα σχολείο που υπάρχει κατανόηση από τα μέλη του προσωπικού, βοηθάμε όλους τους μαθητές, προκειμένου να πετύχουν τον στόχο τους. Τους στηρίζουμε με κάθε τρόπο και όσο επιτρέπεται ώστε να μην απελπίζονται, να μην το θεωρούνε δύσκολο- γιατί όλοι το θεωρούνε βουνό μετά από την αποχή κάποιων χρόνων. Όμως θέλω να τους πω ότι όλα μπορεί να τα καταφέρει ο άνθρωπος, αρκεί να το θέλει. Και φυσικά ανταμείβονται στη συνέχεια μετά και καμαρώνουν όλοι και αυτοί και εμείς. Γι’ αυτό θέλω να καλέσω όλους όσους θέλουν να έρθουν στο σχολείο να εγγραφούν. Θα τα καταφέρνουν όλοι, σιγά-σιγά με βοήθεια πιο πολύ δική τους και στη συνέχεια τη δική μας. Δεν έχουμε κανένα παιδί που εγκατέλειψε επειδή αδυνατούσε να τελειώσει. Τα καταφέρνουν όλοι και θα συνεχίσουμε να στηρίζουμε όλους τους μαθητές μας».
Η ακλόνητη της επιθυμία να τελειώσει το σχολείο ολοκληρώθηκε στα 55 της χρόνια
Σπουδαίο παράδειγμα επιμονής και θέλησης είναι η 55χρονη Κατερίνα Παυλίδου, μητέρα 4 παιδιών και γιαγιά 4 εγγονιών. Γεννήθηκε στον Πειραιά (η μητέρα της έχει καταγωγή από το Μαλάκι), παντρεύτηκε πολύ μικρή σε ηλικία 16 ετών, αφού ο έρωτας χτύπησε την πόρτα της, αναγκάζοντας την να αφήσει πίσω της τα σχολικά βιβλία και να αφοσιωθεί στον γάμο της που πολύ σύντομα συμπληρώθηκε με το πρώτο της παιδί, την 37χρονη σήμερα Σταυρούλα και λίγους μήνες αργότερα η ευτυχία της συμπληρώθηκε με το δεύτερο γιο της, τον 36χρονο σήμερα Γιώργο. Η κ. Κατερίνα ασχολήθηκε αποκλειστικά με την ανατροφή των παιδιών της, χωρίς όμως ποτέ να έχει αποβάλλει από μέσα της την επιθυμία να τελειώσει το σχολείο. Πριν είκοσι χρόνια, όπως λέει, όταν ξεκίνησε η λειτουργία του Εσπερινού Λυκείου στο Ρέθυμνο, τής γεννήθηκε εκ νέου η επιθυμία να κάνει το όνειρο της πραγματικότητα. Η σκέψη της ήταν έντονή ωστόσο «θάφτηκε» ξανά όταν έφερε στον κόσμο το τρίτο της παιδί, την 18χρονη σήμερα Μαρία και λίγα χρόνια αργότερα τη 10χρονη σήμερα Χριστίνα. Χρόνος για σχολείο δεν έμενε στην ίδια, αφού προτεραιότητές της παρέμεναν τα παιδιά και η καθημερινή τους φροντίδα. Ύστερα, μεγαλώνοντας το διάβασμά τους, η παρακολούθησή τους να γίνουν σωστοί άνθρωποι, να τους δώσει αρχές και αξίες, να τους δώσει γερές βάσεις για τη ζωή τους. Όμως όσο και να πέρασαν τα χρόνια η επιθυμία της παρέμεινε το ίδιο έντονη, γι’ αυτό και στα 51 της χρόνια το πήρε απόφαση. Θα επέστρεφε στα θρανία. Θα το έκανε για εκείνη. Θα προσπαθούσε τουλάχιστον. Ετσι το είπε στα τέσσερα παιδιά της -που ξαφνιάστηκαν- από την απρόσμενη απόφαση της μητέρας τους. Η ίδια επέλεξε το Εσπερινό Λύκειο για να αποδείξει στον εαυτό της ότι μπορεί. Για να πετύχει τον δικό της στόχο. Δεν ήταν εύκολο το ομολογεί. Φοβήθηκε πολλές φορές ότι θα αποτύχει. Όμως δεν το έβαλε κάτω. Προσπάθησε παρά όλες τις δυσκολίες. Φρόντιζε τα παιδιά της, τα εγγόνια της και παράλληλα, πήγαινε στο σχολείο. Μελετούσε αργά το βράδυ και νωρίς το πρωί. Στήριγμα της, η επιθυμία της για το πτυχίο και οι εκπαιδευτικοί της. «Είχα ένα όνειρο να τελειώσω το λύκειο αλλά λόγω του ότι παντρεύτηκα μικρή στα 16 δεν τα κατάφερα και τώρα το υλοποίησα και με το παραπάνω» λέει στα «Ρ.Ν.» η φοιτήτρια πλέον του τμήματος φιλολογίας Κατερίνα Παυλίδου.
Η ίδια αναφέρεται στην επιθυμία της να τελειώσει το σχολείο και στα χρόνια που προηγήθηκαν για να κάνει το όνειρο της πραγματικότητα. «Όταν άνοιξε το εσπερινό λύκειο -πριν 20 χρόνια – τότε είχε μπει πολύ η ιδέα στο μυαλό μου αλλά επειδή έμεινα έγκυος στο τρίτο μου παιδί, είπα να το μεγαλώσω λίγο και μετά. Είμαστε και μονογονεϊκή οικογένεια, οπότε τα είχα όλα εγώ, μπαμπάς μαμά, και έπρεπε να δουλεύω, μετά ήρθε στη ζωή μου άλλο ένα κοριτσάκι και επειδή έμεινα μόνη έπρεπε να φροντίσω τα παιδιά μου και να τα μεγαλώσω και εγκατέλειψα προσωρινά την ιδέα του σχολείου. Μετά από αρκετό καιρό θεώρησα ότι είναι η ευκαιρία της ζωής μου να κάνω κάτι για μένα και το έκανα. Τα μεγάλα μου παιδιά είχαν πλέον τη δική τους ζωή. Με τη 17χρονη κόρη μου, επειδή και εκείνη λατρεύει το σχολείο, διαβάζαμε μαζί. Επειδή ήμουν μια τάξη παραπάνω τη βοηθούσα. Όμως η αλήθεια είναι ότι άφηνα μόνα τα παιδιά, πήγαινα στο σχολείο, επέστρεφα σπίτι το βράδυ έπρεπε να διαβάσω και τη μικρότερη κόρη μου. Γενικά ήταν δύσκολα, όμως όταν αγαπάς κάτι τα δίνεις όλα.
«Οι καθηγητές μου συνέβαλαν στην επιτυχία μου»
Τον χώρο του Πανεπιστημίου Κρήτης, της πανεπιστημιούπολης Γάλλου, η κ. Κατερίνα τον γνώρισε πριν 15 χρόνια από μια εντελώς διαφορετική σκοπιά. Εργαζόμενη στους χώρους του Ανώτατου Εκπαιδευτικού Ιδρύματος ως καθαρίστρια στην προσπάθεια να συμβάλλει οικονομικά στην οικογένεια της και να φροντίσει, όπως μπορεί, τα παιδιά της για να μην τους λείψει τίποτα. Και σήμερα εξάλλου μπορεί να μην καθαρίζει το πανεπιστήμιο Κρήτης, στις περιστασιακές δουλειές όμως που βρίσκει ως μακροχρόνια άνεργη που είναι, συμπεριλαμβάνεται και ο καθαρισμός χώρων.
Η κ. Κατερίνα ξεκίνησε τη φοίτηση της στο εσπερινό λύκειο χωρίς να έχει αποφασίσει να δώσει πανελλήνιες. Όμως την παρότρυναν οι καθηγητές της. Τη στήριξαν και τη βοήθησαν πολύ, όπως λέει, και παρά τις δυσκολίες και τον ελάχιστο χρόνο που είχε στη διάθεση της για διάβασμα, σήμερα τους ευγνωμονεί. «Με βοήθησαν πάρα πολύ με την ανεκτικότητα και την υπομονή τους. Ότι χρειαζόμουν ήταν πάντα δίπλα μου για να μου το προσφέρουν. Εκεί που δυσκολεύτηκα ήταν στις πανελλήνιες διότι δούλευαν και δύο μου παιδιά και μου φέρνανε τα μικρά τους από τις 6:30 το πρωί μέχρι το απόγευμα που σχολούσαν, οπότε δεν υπήρχε χρόνος για διάβασμα και ξημερωνόμουν στην κυριολεξία. Διάβαζα 11-1 και 4-7:30 το πρωί που έφευγα από το σπίτι. Έλεγα πως δεν θα τα καταφέρω, αλλά ταυτόχρονα ότι πρέπει να τα καταφέρω. Τελικά άμα θέλεις κάτι σε ότι ηλικία και να είναι, όποιο στάδιο ζωής και να περνάει κάποιος, χρειάζονται γνώσεις. Οι καθηγητές μου, ιδιαίτερα οι φιλόλογοι και ο βιολόγος, ήταν αξιόλογοι και η διευθύντρια και όλοι με βοήθησαν πάρα πολύ γι’ αυτό και θέλω να τους ευχαριστήσω ιδιαίτερα. Όταν αποφάσισα να δώσω πανελλαδικές εξετάσεις ήτανε μόλις η τελευταία μέρα για να δηλώσω συμμετοχή. Με παρότρυνε και η διευθύντρια και οι καθηγήτριες και επειδή αγαπούσα πάντα τη γλώσσα την ελληνική και ήθελα να ξέρω από πού προέρχεται η κάθε λέξη, αυτό το φίλος του λόγου που λέμε, το είχα μέσα μου και μου είπανε κάντο. Θα τις ευγνωμονώ βέβαια για πάντα, ευελπιστώ να μπορώ να μεταλαμπαδεύσω στα άλλα παιδιά αυτό που μου έδωσαν εκείνες».
Η ίδια είχε δηλώσει στο μηχανογραφικό της φιλολογία και το τμήμα προσχολικής εκπαίδευσης, γιατί όπως λέει με 4 παιδιά και 4 εγγόνια αγαπάει ιδιαίτερα τα παιδιά. Το αποτέλεσμα ενθουσίασε την ίδια αλλά και τα παιδιά της που πλέον την καμαρώνουν και είναι περήφανα για τη μητέρα τους. Η κ. Κατερίνα τα κατάφερε με πολλές δυσκολίες και στέλνει το δικό της μήνυμα σε όλους όσους θέλουν να τελειώσουν το σχολείο, σε όλους όσους θέλουν να σπουδάσουν. Ποτέ δεν είναι αργά μάς λέει: «Η ζωή είναι μπροστά, είμαστε μαχητές της ζωής, δεν εγκαταλείπουμε. Και να πέσουμε σηκωνόμαστε. Ευελπιστώ αυτό το μήνυμα να το εισπράξουν τα παιδιά, γιατί παιδιά μου νιώθω όλα τα παιδιά που είναι μικρότερα από μένα και φοιτούν στο εσπερινό, να μην το βάζουν κάτω, η βοήθεια υπάρχει στο σχολείο και με το παραπάνω και μπορούν όλοι όσοι το επιθυμούν να τα καταφέρουν» μάς είπε.
