Στη φύση, της οποίας μέρος είναι και ο άνθρωπος, γέννηση και θάνατος είναι το ένα η συνέχεια του άλλου.
Σκεφτείτε το κύμα που ξεκινά τη ζωή του στο πουθενά «χωρίς λόγο».
Συνεχίζει μεγαλώνοντας μπροστά ή πίσω, δίπλα από άλλα όμοια του και όταν φτάσει ψηλά αρχίζει να βλέπει την ακτή, όπου άλλα όμοια του «πεθαίνουν» με λίγο ή πολύ θόρυβο ανάλογα με την ενέργεια που έχουν μέσα τους.
Βλέπει το τέλος του αλλά πίσω δεν μπορεί να γυρίσει.
Στα τελευταία μέτρα νοιώθει ότι «φτάνει στο τέλος του» και ανησυχεί αλλά όταν πλέον σκάει στην ακτή αντιλαμβάνεται ότι δεν πέθανε, αλλά μετατράπηκε σε άλλου είδους ενέργεια, όπου από κάτω αυτή τη φορά και σε αντίθετη κατεύθυνση επιστρέφει στο «πουθενά».
Εκεί θα γεννηθεί ένα νέο κύμα αλλά με την ίδια ενέργεια.
Αυτός είναι ο κύκλος ζωής-θανάτου που δημιουργεί τους ανέμους, που δημιουργούν τα ρεύματα, που δημιουργούν τα κύματα και αντίθετα.
Όλα τόσο απλά ακατανόητα αλλά τόσο καθαρά στα μάτια όποιου θέλει να τα δει… από το κύμα με ζωή λίγα λεπτά έως το κύμα από τα βάθη του ωκεανού έως τα βουνά που κατευθύνονται προς το τέλος τους εδώ και εκατομμύρια χρόνια… άλλες ταχύτητες άλλες πορείες.
Από το σύννεφο που εξαντλείται βρέχοντας ώστε να μεγαλώσουν δέντρα που θα το ξαναδημιουργήσουν, ως τα φύλλα που γίνονται λίπασμα πέφτοντας για το δένδρο τους.
Άλλο χαρακτηριστικό της φύσης είναι ότι «πεθαίνει» όμορφα και εντυπωσιακά, ενώ γεννιέται αθόρυβα.
Οι τυφώνες, οι καταιγίδες γεννιούνται αθόρυβα και εξαντλούνται εντυπωσιακά.
Πόσο ωραία είναι τα φύλλα των δένδρων το φθινόπωρο, με τόσες αποχρώσεις, λίγο πριν πεθάνουν.
Πόσο αθόρυβα γεννιέται ένα δένδρο, ενώ όταν «πέφτει» ανοίγει η γης.
Για όλους αυτούς που δεν βλέπουν αυτή την ομορφιά ήρθε ο Ιησούς Χριστός, συμπορεύτηκε μαζί τους αλλά επέλεξε να πεθάνει, επέλεξε τη θυσία για να ξαναγεννηθούν οι επόμενοι από αυτόν.
Πέθανε για να ξαναγεννηθούμε εμείς.
Αρκεί όμως να ακολουθούμε τη φυσική πορεία των κυμάτων, που σχεδόν πάντα δεν θα συμπίπτει με αυτήν την οποία εμείς θα θέλαμε, πάντα ομαδικά και μπροστά στη σωστή πορεία, γιατί όποιο κύμα αλλάξει κατεύθυνση θα παρασυρθεί από τα άλλα κύματα.
Δεν πρέπει να μας φοβίζει ο θάνατος, η ακτή που φαίνεται και ο θόρυβος γιατί αυτή είναι η αρχή μιας νέας ζωής.
Μπροστά, ομαδικά, με θυσία και με θόρυβο.
Καλή Ανάσταση σε όσους θέλουν.
Αφιερωμένο σε 2 σημαντικά πρόσωπα που άλλαξαν ενέργεια.
* Δημήτρης Ψαρράς: Οργάνωση «ΦΟΙΝΙΞ» εφαρμογών βιώσιμης ανάπτυξης
