Δύο διαφορετικές φωτογραφικές εκθέσεις στον ίδιο χώρο, δυο καλλιτέχνες προερχόμενοι από διαφορετικά μέρη της Ελλάδας, οι οποίοι αποτυπώνουν στις φωτογραφίες τους τον τόπο και τον χρόνο με εντελώς άλλη προσέγγιση ο καθένας. Από τη μία πλευρά, η απεικόνιση της τωρινής Δράμας και των γύρω περιοχών, προσδιορισμένη σε τόπο και χρόνο, και από την άλλη πλευρά φαινομενικά απροσδιόριστες τοπικά και χρονικά φωτογραφίες, που και οι δύο μαζί μετατρέπουν το θεατή σε παραλήπτη ενός αντιθετικού αλλά παράλληλα γοητευτικού σκηνικού. Αυτά παρουσιάζονται στη φωτογραφική έκθεση «Terra Drama – My Places», η οποία εγκαινιάστηκε το βράδυ της Πέμπτης στην Οδό Β. Κορνάρου, στο Ρέθυμνο. Εκεί, οι φωτογράφοι Κυριάκος Μιχαηλίδης και Μανώλης Καραταράκης ένωσαν τις διαφορετικές οπτικές τους σχετικά με τον προσδιορισμό του τόπου και του χρόνου, τις διαφορετικές φωτογραφικές «ματιές» τους και σίγουρα το αποτέλεσμα δεν αφήνει αδιάφορο το θεατή. Μάλιστα, η συγκεκριμένη φωτογραφική έκθεση έχει και μια ιδιαιτερότητα. Οι δύο καλλιτέχνες αποφάσισαν να καλύψουν τους τοίχους της οδού Κορνάρου με αποσπάσματα από ημερολογιακές εικόνες, ασπρισμένες, δημιουργώντας έτσι ένα ατμοσφαιρικό background στις φωτογραφίες και παραπέμποντας το θεατή να ταξιδέψει στο χρόνο.
Η χρήση των ημερολογιακών αποκομμάτων με τα οποία επέλεξαν οι δύο καλλιτέχνες να καλύψουν τους τοίχους της Κορνάρου και να δημιουργήσουν ένα διαφορετικό, ατμοσφαιρικό background, σηματοδοτεί σύμφωνα με τον κ. Καραταράκη, τον χρόνο ο οποίος χάνεται τη στιγμή που κάποιος βλέπει μια φωτογραφία ή λέει κάτι.
«Επιλέξαμε τα αποκόμματα από τα ημερολόγια, βάσει αυτού του ερωτήματος που είχαν οι φωτογραφίες μας, τον προσδιορισμό του χρόνου και την απροσδιοριστία του και χρησιμοποιήσαμε αυτά τα αποκόμματα από τα ημερολόγια, τα οποία ασπρίστηκαν, διότι ο χρόνος πάντα είναι παρελθόν. Και τώρα που το είπα, ήδη έχει γίνει παρελθόν. Άρα, φεύγει, εξατμίζεται και μένει μόνο η αχνάδα του. Όταν φτάσεις στο αποτέλεσμα και δεις τη φωτογραφία, κάνεις την ανάποδη σκέψη από αυτήν που είχες πριν, για το χρόνο που έφυγε και χάθηκε», αναφέρει στα «Ρ.Ν.» ο Μανώλης Καραταράκης.
Η έκθεση θα λειτουργεί καθημερινά έως την Κυριακή 20 Αυγούστου, από 20:00-23:00.
Κυριάκος Μιχαηλίδης και «Terra Drama»
Τα τοπία της πόλης του, της Δράμας, είναι το θέμα που απασχόλησε τον Κυριάκο Μιχαηλίδη στη δική του φωτογραφική συλλογή, ώστε να εκφραστεί σχετικά με τα θέματα που τον απασχολούν και μέσω αυτού καλεί τους θεατές να «ανακαλύψουν» τα μυστικά ενός χρονικού σημείου το οποίο δε θα επαναληφθεί.
Ο ίδιος μιλώντας για τα έργα τα οποία εκθέτει στην Κορνάρου, επισημαίνει ότι τα συγκεκριμένα μέρη τα οποία απεικονίζονται στις φωτογραφίες του και με τα οποία συνδιαλέγεται καθημερινά, τον ωθούν να εξελίσσεται και να δημιουργεί κάτι παραπάνω. Μάλιστα, κατά τη γνώμη του το ενδιαφέρον στοιχείο στη συγκεκριμένη έκθεση είναι ότι και οι δύο καλλιτέχνες προσεγγίζουν τον προσδιορισμό του τόπου και του χρόνου τελείως διαφορετικά.
Μιλώντας στα «Ρ.Ν.» ο καλλιτέχνης για τα έργα που εκθέτει, αναφέρει:
«Σ’ αυτήν την έκθεση παρουσιάζω έργα μου μαζί με τον Μανώλη Καραταράκη. Εκθέτω τον τόπο μου, το πρότζεκτ λέγεται «terra Drama» και αφορά τόπους της Δράμας αλλά μόνο σαν περιγραφή. Μέσα από αυτούς προσπαθούμε να βρούμε το μυστικό που είναι κρυμμένο στους τόπους, τις μικρές δονήσεις των τόπων. Γενικότερα συνδιαλέγομαι με τα μέρη αυτά κάθε μέρα και αυτό είναι που με ωθεί κάθε φορά να κάνω και κάτι παραπάνω. To συγκεκριμένο πρότζεκτ είναι διαρκώς σε εξέλιξη. Είναι κάτι το οποίο γίνεται εδώ και τρία χρόνια. Όλες οι φωτογραφίες είναι από την περιοχή που ζω. Θεωρώ ότι με την επανάληψη και τη συνεχόμενη συζήτηση με αυτούς τους τόπους, βγαίνει κάτι καλό».
Τι εισπράττει ο θεατής βλέποντας φωτογραφίες του; ή τι θα ήθελε ο ίδιος ο καλλιτέχνης να «περάσει» στον θεατή μέσα από τα έργα του; Απαντά λέγοντας: «Η γεωμετρία είναι ο μοχλός για να δείξεις κάποια πράγματα, δεν κάνω ντοκουμέντο, ούτε τεκμηρίωση του τόπου μου, απλά θεωρώ ότι αυτό είναι ένας μοχλός για να μπορεί ο θεατής να συνδιαλεγεί μαζί τους. Εφόσον εσύ δεν του δίνεις ξεκάθαρες απαντήσεις, αυτός τις ψάχνει αλλιώς. Δηλαδή, αν έκανα ντοκουμέντο ή τεκμηρίωση θα ήταν τελείως διαφορετικό, γιατί θα ερχόταν ο θεατής και θα έλεγε ότι ξέρει τι κάνω εδώ. Οι τόποι που δείχνω δεν είναι τόποι που φωνάζουν, δεν είναι μεγαλόφωνες οι φωτογραφίες μου και ούτε περιέχουν θέματα σημαντικά. Είναι μικρές γωνίες της πόλης μου, που εμένα με συγκινούν. Το απλό έχει να κάνει με τη δική μου προσέγγιση, τώρα αν κάποιοι θεατές συντονιστούν με αυτά τα θέματα, ακόμα καλύτερα. Αυτό που θέλω είναι κάποια από τα έργα μου να αγγίζουν «κουμπιά» του θεατή και να μην είναι στείρος δέκτης».
Τα φωτογραφικά έργα του Κυριάκου Μιχαηλίδη, είναι έγχρωμα αφού όπως επισημαίνει: «Αγαπάω το χρώμα. Παίζει καθοριστικό ρόλο στη ζωή μου άρα και στα έργα μου. Έχει σημαντικό ρόλο στη φόρμα των φωτογραφιών μου».
Δυο καλλιτέχνες που συνεκθέτουν τα έργα τους. Στην ερώτηση αν μοιάζουν μεταξύ τους, ο Κυριάκος Μιχαηλίδης απαντά: «Ο Μανώλης κι εγώ προερχόμαστε από δύο διαφορετικούς τόπους και είναι πολύ ωραίο ότι και οι δύο φωτογραφίζουμε τον τόπο μας αλλά με τελείως διαφορετική προσέγγιση και αυτό είναι το ενδιαφέρον».
Μανώλης Καραταράκης και «My places»
Ο Ρεθεμνιώτης φωτογράφος, Μανώλης Καραταράκης θέλει μέσα από τη φωτογραφική του έκθεση, να αναδείξει τοπία τα οποία να «προσκαλούν» το θεατή να ταξιδέψει μέσω των έργων του σε απροσδιόριστο τόπο και χρόνο. Τοπία τα οποία να μην αποκαλύπτουν τον τόπο και το χρόνο σύλληψής τους από τον ίδιο τον καλλιτέχνη.
Σύμφωνα με τον ίδιο, η ερώτηση αν η φωτογραφία αποτυπώνει μια συγκεκριμένη χρονική στιγμή ή όχι, είναι καίρια, παρότι εκείνος φαίνεται να αμφιταλαντεύεται ανάμεσα στις απόψεις που συμφωνούν με τη μία ή την άλλη πλευρά.
«Η ερώτηση είναι καίρια, η φωτογραφία αποτυπώνει μια χρονική στιγμή ή όχι. Απόψεις υπάρχουν από όλες τις πλευρές, η δική μου παραπαίει μεταξύ της μιας πλευράς που λέει ότι αποτυπώνει χρονική στιγμή και της άλλης που λέει πως δεν αποτυπώνει χρονική στιγμή. Εγώ μάλλον θεωρώ ότι και τα δύο μπορούν να συμβούν. Δηλαδή ένα έργο μπορεί να αποτυπώνει καθαρά μια χρονική στιγμή, μπορεί όμως και να είναι άχρονο, δηλαδή παρατηρώντας το να μην έχει κοιτάζοντάς το κάποιο χρονικό προσδιορισμό. Θεωρώ ότι στις δικές μου φωτογραφίες απλά χρησιμοποιείται ο τόπος και ο χρόνος, αλλά από κει και πέρα η αποτύπωση και η απεικόνιση των πραγμάτων γίνονται άχρονα και άχωρα, με την έννοια ότι δεν είναι αυτά τα κύρια συστατικά μιας φωτογραφίας. Συνήθως, ο κόσμος που δεν έχει μάθει τη γλώσσα της φωτογραφίας ρωτάει τον καλλιτέχνη πού έβγαλε τη φωτογραφία και αμέσως μετά πότε την έβγαλε. Στις δικές μου, αν θεωρήσουμε ότι είναι επιτυχημένες, αυτά τα ερωτήματα φεύγουν, δε σε απασχολούν, σε καλεί η φωτογραφία να ταξιδέψεις μαζί της στη διαδρομή που αυτές θέλουν να χαράξουν με τη δυναμική που μπορεί να έχουν» αναφέρει στα «Ρ.Ν.» ο καλλιτέχνης.
Ο τίτλος της έκθεσης με τα έργα του Μανώλη Καραταράκη, είναι «my places». Δηλαδή «οι τόποι μου». Ποιοι είναι οι δικοί του τόποι; Απάντά: «Εγώ λέω «My places», γιατί είναι τόποι φανταστικοί. Δεν είναι το λιμάνι του Ρεθύμνου, το λιμάνι των Χανίων, δεν είναι κάτι αναγνωρίσιμο και δε θέλω να είναι αναγνωρίσιμο. Γι’ αυτό το λόγο, επιχειρώ ένα λογοπαίγνιο με τον τίτλο διότι είναι κυριολεκτικό το my places, με την έννοια ότι είναι κτητικό, είναι δικά μου δημιουργήματα του νου».
