Μεσαίωνας στην πολιτειακή ηθική, στην δικαιοσύνη, στον ανθρωπισμό.
Με όρους αποκάλυψης παγιώνεται η κυριαρχία της πρωταρχικής αξίας του πολιτισμού μας. Χρήμα και κέρδος. Και εισερχόμεθα ιστορικά και επίσημα στην μακρά εποχή του φόβου.
Απέναντι, όμως, στην δικαιοσύνη είμαστε όλοι αθώοι μέχρι να αποδειχτεί ενοχή. Υπάρχουν επίορκοι υπάλληλοι. Και γι’ αυτό υπάρχουν και τα πειθαρχικά όργανα και η δικαιοσύνη. Ως λειτουργοί της υγείας δεν διαπραγματευόμαστε, την παραμονή όσων σκόπιμα στράφηκαν εναντίον του συμφέροντος των ασθενών τους ή χρηματίστηκαν από τον άρρωστο για να λειτουργήσουν ως υγειονομικοί.
Αυτό, όμως, πού συμβαίνει τώρα είναι απλώς κατάχρηση εξουσίας από μέρους της πολιτείας με τραγικές συνέπειες σε όλο το φάσμα της κοινωνίας των ανθρώπων. Ένα ακόμη χαστούκι στο αξιακό σύστημα του ήδη σαθρού νομικού και κοινωνικού μας πολιτισμού.
Σήμερα είναι αυτοί αύριο εμείς.
Ο στόχος τους είναι να μειωθεί ο αριθμός των εργαζομένων, ο αριθμός των ανθρώπων πού υπηρετεί τις υγειονομικές ανάγκες όλων μας. Τα άδεια από εργαζόμενους νοσοκομεία θα ερημώσουν, τμήματα και κλινικές θα κλείσουν, ο άρρωστος δεν θα βρίσκει καταφύγιο πουθενά και όσοι θα είναι ακόμη εργαζόμενοι θα τρέχουν αλλά δεν θα προλαβαίνουν να εξυπηρετήσουν σωστά καμιά ανάγκη.
Οι υγειονομικοί της Κρήτης υπερασπίζονται με την έντιμη παρουσία τους, ένα αναβαθμισμένο ποιοτικό, δίκαιο για τον άρρωστο, δημόσιο σύστημα υγείας.
Θα είναι όλοι μαζί στον αγώνα για την υπεράσπισή του αλλά και για την διαφύλαξη των δικαιωμάτων των εργαζομένων του.
Τις καλύτερες μέρες μας δεν τις ζήσαμε ακόμη.
Τους καλύτερους εαυτούς μας δεν τους γνώρισαν ακόμα.