Στις 9 Μαΐου 1950 ο Γάλλος υπουργός Εξωτερικών Ρομπέρ Σουμάν έδωσε στη δημοσιότητα μία ιστορική δήλωση, με την οποία καλούσε τη Γερμανία, τη Γαλλία και άλλες χώρες να ενώσουν την παραγωγή τους στον άνθρακα και τον χάλυβα ως «το πρώτο συγκεκριμένο θεμέλιο μιας ευρωπαϊκής ομοσπονδίας».
Η «Διακήρυξη Σουμάν», όπως είναι γνωστή, έθεσε μια νέα μορφή πολιτικής συνεργασίας στην Ευρώπη, η οποία θα απέτρεπε κάθε ενδεχόμενο πολέμου μεταξύ των ευρωπαϊκών λαών και όραμά του ήταν η δημιουργία ενός υπερεθνικού ευρωπαϊκού οργάνου που θα διαχειριζόταν κεντρικά την παραγωγή άνθρακα και χάλυβα.
Η Συνθήκη για την ίδρυση του οργάνου αυτού υπεγράφη έναν μόλις χρόνο μετά και η πρόταση του Σουμάν θεωρείται η απαρχή της σημερινής Ευρωπαϊκής Ένωσης ενώ συμπληρώθηκαν ήδη 60 χρόνια από τις συνθήκες της Ρώμης το 1957 συγκυριακά υπογράφηκαν την εθνική μας επέτειο στις 25 Μαρτίου.
Η Γαλλία, δυτ. Γερμανία, Ιταλία και οι χώρες BE.NE.LYX.(Βέλγιο- Ολλανδία -Λουξεμβούργο) αποτέλεσαν τον πρώτο πυρήνα κρατών που προσχώρησαν στην Ε.Ο.Κ και στην EURATOM (Ευρωπαϊκή κοινότητα ατομικής ενέργειας.
Στη σημερινή μορφή, η Ε.Ε. είναι μια απροσδιόριστη νομική οντότητα με αποτέλεσμα να έχει πρόβλημα συμβατότητας με την ευρωπαϊκή σύμβαση ανθρωπίνων… δικαιωμάτων(γνωμοδότηση Δ.Ε.Ε 2/2013) ώστε να μην υπάρχει υποχρέωση λογοδοσίας στους ευρωπαίους πολίτες.
Η δομή λειτουργίας της Ε.Ε. βασίζεται στις οικουμενικές αρχές και αξίες όπως αυτές διαμορφώθηκαν ιστορικά, βάσει της ειρήνης, της ελευθερίας και της δικαιοσύνης οι οποίες διαστρεβλώθηκαν και αλλοιώθηκε εν μέρει η ουσία τους, ώστε δεν αναγνωρίζεται η αξία τους.
Το οικοδόμημα της Ε.Ε. αποτελεί έργο μιας ομάδας ανώτατων πολιτικών στελεχών, το οποίο στερείται από μια λαϊκή νομιμοποίηση ευρωπαίων πολιτών, ώστε να αποκτήσει μια ακλόνητη ισχυρή δημοκρατική υπόσταση.
Εναπόκειται στους ευρωπαίους πολίτες κατά πόσο θα δείξουν υπομονή και αντοχή στην μεταβλητή κατάσταση, προκειμένου να προασπίσουν τα κοινωνικά κεκτημένα και να συνδράμουν στην ίδρυση και καλλιέργεια μιας ταυτότητας, η οποία θα διαποτίσει με το αίσθημα του «ανήκειν».
Το διακύβευμα είναι η ενεργοποίηση των δημοκρατικών δυνάμεων και η συσπείρωση ενάντια στο εθνικιστικό μέτωπο επικίνδυνων θερμοκέφαλων ακροδεξιών, οι οποίοι επιζητούν εξουσία μέσω λαϊκισμού και μισαλλοδοξίας εκμεταλλευόμενοι τις συνέπειες οικονομικής/προσφυγικής κρίσης.
Η συσπείρωση αυτή θα έρθει μέσα από τη δημιουργία ενιαίας ευρωπαϊκής συνείδησης για άσκηση θεσμικών δικαιωμάτων και διάχυση αρμοδιοτήτων στους πολίτες που θα συνδιαμορφώνουν την πολιτική της Ε.Ε.
Οι γαλλικές εκλογές έδωσαν μήνυμα αισιοδοξίας με την επικράτηση του Μακρόν και την ανάσχεση ανόδου της ακροδεξιάς, η οποία κατέγραψε υψηλότατα ποσοστά λόγω λαϊκής δυσαρέσκειας από την υιοθέτηση κοινού νομίσματος.
Αυτή η νίκη είναι απλά μια «μάχη» και όχι ο «πόλεμος» που θα ξετυλιχτεί τα επόμενα χρόνια όταν κληθεί η μελλοντική γαλλική κυβέρνηση να λύσει προβλήματα, ώστε να εμπνεύσει αίσθημα προοπτικής για εφαρμογή σχεδίου ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης.
Το επίσημο σύνθημα είναι «ενωμένη πολυμορφία», όπου αντιπροσωπεύει την ελεύθερη συνύπαρξη εθνών σε ένα ευρύ πλαίσιο το οποίο δεν αφαιρεί την εθνική τους προέλευση, αλλά αντίθετα την ενδυναμώνει και την καθιστά το απαραίτητο συστατικό της στοιχείο.
Ο ύμνος της χαράς της 9ης συμφωνίας του Μπετόβεν, ως σύμβολο της Ε.Ε. αποτυπώνει την εναρμόνιση αντίθετων ιδεών κατά το πνεύμα του διαφωτισμού, καθώς η μελωδία επαναλαμβάνεται δύο φορές δίνοντας με σαφήνεια την αίσθηση στον ακροατή μιας «συγχώρεσης» του αντιχρονισμένου μουσικού θέματος.
Αφιερώνω τη μαντινάδα:
«Europe union you were born from painfull war cry, but rights, freedom, safety you gave the world the light».
Ευρώπη απού γεννήθηκες απ’ του πολέμου δάκρυ, με δίκιο, ασφάλεια, λευτεριά έδωσες φως στην πλάση».
Κλείνω με ένα από τα προοίμια της αρχικής Συνθήκης Ε.Κ.Α.Χ. υπογεγραμμένο από τα έξι ιδρυτικά κράτη:
«Είμαστε αποφασισμένοι να υποκαταστήσουμε τις προαιώνιες αντιπαραθέσεις των κρατών με τη συγχώνευση των βασικών συμφερόντων τους, να δημιουργήσουμε τα πρώτα όργανα μιας ευρύτερης Κοινότητας μεταξύ των λαών τους, που για μεγάλο διάστημα υπέφεραν από αιματηρές διαιρέσεις, με την ίδρυση μιας Οικονομικής Κοινότητας, και να θέσουμε τις βάσεις λειτουργίας των Οργάνων που θα κατευθύνουν τους λαούς σε ένα κοινό ιδεώδες και πεπρωμένο…».
Να μας ζήσεις Ευρώπη για πάντα!
