Διάφορα sites δημοσιοποίησαν προχθές, σε περίοπτη μάλιστα θέση, την «είδηση» ότι συνελήφθη το παιδί ενός τηλεοπτικού δημοσιογράφου με την κατηγορία κατοχής και χρήσης κάνναβης. Φυσικά, δεν πρόκειται για είδηση. Καθημερινά συλλαμβάνονται δεκάδες άνθρωποι γι’ αυτό το αδίκημα, το οποίο άλλωστε σε αρκετές άλλες χώρες δεν είναι καν αδίκημα. Δεν έχει αυτό όμως σημασία τώρα. Σημασία έχει πως πρόκειται για έναν ακόμα κανιβαλισμό εναντίον ενός νέου παιδιού, του πατέρα του και γενικότερα της οικογένειάς του.
Αν ο πατέρας δεν ήταν ένα προβεβλημένο πρόσωπο, το παιδί θα είχε γλιτώσει τη διαπόμπευση. Το ίδιο και ο πατέρας. Ωστόσο, με τα «αν» δεν βγάζουμε άκρη σ’ αυτήν τη χώρα. Γιατί υπάρχουν πολλά τέτοια. Αν εφαρμοζόντουσαν οι νόμοι, δεν θα υπήρχαν τέτοια φαινόμενα από «δημοσιογράφους» ή θα ήταν περιορισμένα. Αν το επαγγελματικό μας σωματείο λειτουργούσε όπως έπρεπε, αυτή τη στιγμή όσοι καταπατούσαν με τέτοιο τρόπο στοιχειώδεις κανόνες δεοντολογίας δεν θα ήταν μέλη του.
Αν ένα μεγάλο μέρος της κοινής γνώμης δεν είχε εθιστεί στο να απολαμβάνει φαινόμενα κανιβαλισμού, οι συγκεκριμένοι διαμορφωτές της κοινής γνώμης δεν θα είχαν ακροατήριο, άρα ούτε λόγο ύπαρξης.
Το επιπλέον «αμάρτημα» του παιδιού ήταν ότι ο πατέρας δεν είναι και από τους… συμπαθέστερους δημοσιογράφους επειδή υποστηρίζει μαχητικά τις απόψεις του, οι οποίες ούτε εμένα με βρίσκουν σύμφωνο. Αλλά αυτό δεν έχει την παραμικρή σημασία. Για την ακρίβεια, δεν θα έπρεπε να έχει την παραμικρή σημασία. Στη χώρα μας έχει. Με αποτέλεσμα, τον κανιβαλισμό ορισμένων sites να τον αναπαράγουν και χρήστες των μέσων κοινωνικής δικτύωσης. Είναι προφανώς οι ίδιοι που παρακολουθούν τα κίτρινα μέσα ενημέρωσης, τα οποία τους τροφοδοτούν με τέτοιες «ειδήσεις». Η χυδαιότητα ξεπέρασε κάθε όριο. «Παίρνει ναρκωτικά γιατί δεν αντέχει τον πατέρα του»! Δείγμα του τρόπου με τον οποίο κάποιοι σκέφτονται. Και οι οποίοι φοβάμαι πως είναι πολλοί.
Τέτοια φαινόμενα, με παιδιά προβεβλημένων προσώπων, έχουν εμφανιστεί πολλά. Ο «νόμος» της οικογενειακής ευθύνης έχει υιοθετηθεί από πολλούς. Παιδιά πολιτικών, καλλιτεχνών κ.ο.κ. Αν και στην συγκεκριμένη περίπτωση, δεν πρόκειται ούτε καν γι’ αυτό. Δεν καταλαβαίνω γιατί πρέπει να διαπομπευθεί και το παιδί αλλά και ο πατέρας του γιατί συνέβη ό,τι συνέβη.
Το συγκεκριμένο περιστατικό δεν είναι το πρώτο, πολύ φοβάμαι ούτε το τελευταίο. Η χώρα θα συνεχίσει να πορεύεται και με αυτόν τον τρόπο. Που θα αφήνει, ωστόσο, στο πέρασμά του πολλά θύματα…
