Την απόφαση της μη δήλωσης συμμετοχής στην Α1 πόλο Γυναικών φέρονται να έχουν πάρει στον Τρίτωνα Αμαρουσίου. Οι επαγγελματικές υποχρεώσεις των παικτριών της ομάδας των βορείων προαστίων καθιστούσαν απαγορευτική τη συμμετοχή στη μεγάλη κατηγορία και πλέον το σενάριο διεξαγωγής του πρωταθλήματος με 9 ομάδες είναι κάτι παραπάνω από πιθανό.
Ο Τρίτωνας Αμαρουσίου έχει εκφράσει τα παράπονά του για το χρονικό σημείο που η ΚΟΕ ανακοίνωσε την αναδιάρθρωση των κατηγοριών. Ο αθηναϊκός σύλλογος κατάκτησε την 2η θέση στην Α2 Εθνική κατηγορία και ουσιαστικά πήρε την άνοδο στην Α1 λόγω του ότι οι ομάδες έγιναν 10, από 8 που συμμετείχαν στο προηγούμενο πρωτάθλημα.
Η απόφαση για τη μη συμμετοχή του στην Α1 είναι ειλημμένη και το μόνο που απομένει είναι η επίσημη ανακοίνωση. Πλέον, οι άνθρωποι της Ομοσπονδίας καλούνται να βρουν την 10η ομάδα. Τρίτος στην περυσινή κατάταξη της Α2 ήταν ο ΟΦΗ, ενώ τέταρτος ο ΠΑΟΚ. Από την άλλη και δεδομένης της χρονικής συγκυρίας, το πιθανότερο σενάριο είναι το πρωτάθλημα να ξεκινήσει με 9 ομάδες.
Από την πλευρά του, ο ΝΟΡ περιμένει τις εξελίξεις για να γνωρίζει τον ακριβή αριθμό των ομάδων.
Παρελθόν από τον ΝΟΡ η Τόνια Σολανάκη
Παρελθόν από τον Ναυτικό Όμιλο Ρεθύμνου αποτελεί η Τόνια Σολανάκη. Η πολύπειρη φουνταριστός ολοκλήρωσε και την 2η θητεία της με το κίτρινο σκουφάκι και πλέον αναζητά τον νέο προορισμό στην καριέρα της. Η Χανιώτισσα πολίστρια αγωνίστηκε για πρώτη φορά με τα χρώμα του ΝΟΡ στις αρχές του 2014, καθώς στην αρχή της σεζόν ήταν στην Αυστραλία. Παρέμεινε μέχρι το 2017 και επέστρεψε για την περυσινή σεζόν.
Με ανάρτησή της σε μέσο κοινωνικής δικτύωσης αποχαιρέτησε τον Ρεθεμνιώτικο Όμιλο, τις συμπαίκτριές της και τους προπονητές. Μεταξύ άλλων έγραψε: «Δύσκολο να λες αντίο… Είναι πολύ δύσκολο να ξέρεις πως τελείωσε κάτι. Πως ποτέ δεν θα ξανά είναι το ίδιο. Γύρισα πέρυσι παρόλο που εμένα στην Αθήνα, να «πάρω μια τζούρα» ακόμα αν μου επιτρέπεται η έκφραση απ’ όλο αυτό που ζούσαμε. Εθισμένη στην αγάπη αυτής της ομάδας, στο πνεύμα μας, σε όλα αυτά που μας έδεναν, μας δένουν και τελικά θα μας δένουν για πάντα, ότι και να γίνει. Ηρεμία στην ψυχή μου όταν ξαναβρέθηκα μαζί σας κορίτσια. Ηρεμία όταν ξανάκουσα τη φωνή σου Κώστα (σ.σ. Φιτσανάκη), όταν έπαιζα με κάτι κοριτσάρες που ούτε εγώ ξέρω ποσό αγαπώ.
Όμως οι κύκλοι κλείνουν, οι καταστάσεις αλλάζουν και τα πράγματα ήταν λίγο πιο διαφορετικά απ’ ότι τα είχα αφήσει. Το ίδιο όμορφα γιατί ήμασταν «εμείς» όμως. Και μου έφτανε. Πολλές από εμάς παίξαμε για το εμείς, για αυτήν την παρέα χωρίς να σκεφτόμαστε κάτι άλλο. Και είμαι υπερήφανη που ήμουν μια από αυτές…
Το πλήρωμα του χρόνου ήρθε για αυτήν την παρέα. Αποχωρήσεις σιγά σιγά, κάθε χρονιά. Σαν παζλ που φεύγουν κομμάτια… Φέτος λέμε αντίο. Αντίο μάλλον για πάντα σε αυτήν την παρέα οριστικά. Εγώ αυτήν την παρέα την κρατάω στην καρδιά μου και στο μυαλό μου σαν μια ευλογία που δεν περίμενα ποτέ πως θα ζήσω…
Εύχομαι μέσα από τα βάθη της καρδιάς μου, σε όλες σας και σε εσένα ξεχωρίστε τύπε/φίλε/ προπονητή, υγεία και όλα τα καλά του Θεού.
Σας ευχαριστώ. Σας ευχαριστώ, σας ευχαριστώ…».