Ο 31χρονος Κυριάκος Πιερρακάκης, απόφοιτος του Τμήματος Πληροφορικής του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών, του John F Kennedy School of Government του Πανεπιστημίου Harvard (Μάστερ στη Δημόσια Πολιτική), του ΜΙΤ (Μάστερ στην Τεχνολογική Πολιτική) και υποψήφιος διδάκτωρ διεθνούς πολιτικής οικονομίας του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, μέλος της Κεντρικής Πολιτικής Επιτροπής, καθώς και του Πολιτικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ, υποψήφιος ευρωβουλευτής με την «Ελιά», μιλάει στα «Ρ.Ν.» λίγες ώρες πριν ανοίξουν οι κάλπες των Ευρωεκλογών.
Ποιο κατά την άποψή σας, είναι το διακύβευμα των ευρωεκλογών που θα έχουμε σε δυο τρεις μέρες.
Κοιτάξτε, το διακύβευμα εκ των πραγμάτων και των τριών εκλογικών διαδικασιών αντανακλάται σε όλα τα επόμενα βήματα που πρέπει η χώρα να κάνει. Για να γίνει αυτό χρειαζόμαστε πράγματα σε πολλά επίπεδα. Σε ευρωπαϊκό επίπεδο, ας πούμε, να υπάρξει μια αλλαγή ισορροπιών. Αυτή τη στιγμή υπάρχει η ευκαιρία και η δυνατότητα ενεργοποίησης της συνθήκης της Λισαβόνας. Το ευρωκοινοβούλιο παίρνει αρμοδιότητες, θα είναι πιο ισχυρό από το προηγούμενο, δεν θα έχει καμία σχέση με αυτό που είναι σήμερα. Με δεδομένο αυτό, δίνεται μια δυνατότητα με τις ευρωεκλογές να υπάρξει αλλαγή σελίδας στην Ευρώπη και εκτιμούμε ότι οι θέσεις του χώρου που εκπροσωπώ, του Ευρωπαϊκού Σοσιαλιστικού Κόμματος, είναι πιο κοντά στο ελληνικό εθνικό συμφέρον και σε μια ενδεχόμενη λύση του προβλήματος που βιώνει σήμερα η Ελλάδα. Πιο κοντά, όχι απολύτως κοντά.
Ψήφο στην Ελιά και στον Κυριάκο Πιερρακάκη, γιατί;
Ψήφος στην Ελιά είναι αλλαγή σελίδας στην Ευρώπη, ψήφος στην Ελιά είναι πράξη και για επανεκκίνηση της δημοκρατικής παράταξης. Σε ότι αφορά εμένα, επιθυμώ μέσα από τις δικές μου παραστάσεις και εμπειρίες να συμβάλλω στην ανασυγκρότηση και του χώρου και της πατρίδας μας.
Πολιτικά, για τον Έλληνα πολίτη τι σημαίνει ψήφος στην «Ελιά» τόσο σε ευρωπαϊκό επίπεδο με την ενίσχυση του Ευρωπαϊκού Σοσιαλιστικού Κόμματος, όσο όμως και για την ίδια τη χώρα του, για τη ζωή του, για το βιοτικό του επίπεδο ως Ευρωπαίος πολίτης.
Σε ότι αφορά την Ευρώπη, εάν ενισχυθεί το Ευρωπαϊκό Σοσιαλιστικό Κόμμα θα ενισχυθούν οι πολιτικές που εκπροσωπεί. Διότι είναι πιο κοντά σε μια αναπτυξιακή λογική. Διότι το 2010, στη μνημονιακή διαπραγμάτευση, καταλάβαμε τι σημαίνει να έχεις αρνητικές ισορροπίες, βιώσαμε την Ευρώπη της συντηρητικής πολιτικής, του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, δηλαδή του χώρου που από ελληνικής πλευράς εκπροσωπείται από τη Ν.Δ.
Εκτός αυτού, πρέπει να υπάρξουν ενδογενείς αλλαγές στην Ελλάδα. Χρειάζεται να κατοχυρωθεί πολιτική σταθερότητα την Κυριακή μεν, αλλά η όποια πολιτική σταθερότητα κατοχυρωθεί θα πρέπει εκ των πραγμάτων να δώσει άμεσες απαντήσεις σε σοβαρά ζητήματα της χώρας.
Το μήνυμα εξ άλλου του πρώτου γύρου των αυτοδιοικητικών εκλογών ήταν όχι στην αστάθεια μεν, όχι στη στασιμότητα δε.
Λέτε για αναπτυξιακή πολιτική, λέτε για πολιτική σταθερότητα στην Ελλάδα, δεν λέτε κάτι για τη διαμόρφωση μιας νέας ευρωπαϊκής πολιτικής, που θα εκφράζει την Ευρώπη των πολιτών, την Ευρώπη της αλληλεγγύης, αρχές οι οποίες σήμερα δεν υφίστανται.
Για να μπορέσουμε να μιλάμε για την Ευρώπη της αλληλεγγύης που λέτε, χρειαζόμαστε μια έμφαση στο κοινωνικό κομμάτι. Και η έμφαση στον τομέα αυτό, σημαίνει καλά συστήματα υγείας, καλά συστήματα παιδείας, υψηλή κοινωνική κινητικότητα. Για να το κάνεις αυτό χρειάζεσαι φορολογικά έσοδα. Αυτό δεν μπορεί να γίνει με ελληνική πολιτική, πρέπει να γίνει με ευρωπαϊκή. Η αλληλεγγύη για να κατοχυρωθεί, χρειάζεται ένα μείγμα πολιτικής στο ευρωκοινοβούλιο. Κι αυτό το μείγμα πολιτικής χωρίς να ισχυρίζομαι ότι κάποιος το κατέχει στο 100%, ισχυρίζομαι ότι οι σοσιαλιστές είναι πιο κοντά στο ιδεατό άρα γι’ αυτό το λόγο είμαι πολύ χαρούμενος που υποστηρίζω αυτό το χώρο στην Ελλάδα.
Θέτετε το ζήτημα της πολιτικής σταθερότητας στην Ελλάδα και προφανώς υιοθετείτε και υποστηρίζετε την άποψη και το δίλημμα που βάζει στους πολίτες ο πρόεδρος του κόμματός σας, ο κ. Βενιζέλος.
Κοιτάξτε, η άποψη αυτή που αναπτύχθηκε από τον κ. Βενιζέλο εκ των πραγμάτων αντανακλά όχι ένα δίλημμα που το θέτει ο ίδιος, αλλά ένα δίλημμα που το θέτει η ζωή. Κανονικά οι ευρωεκλογές όφειλαν να αφορούν μόνο την Ευρώπη. Σε καμία όμως χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν γίνεται αυτό. Παρατηρείται τεράστια αποχή και συνήθως ο κόσμος σε όλα τα κράτη ψηφίζει με όρους διαμαρτυρίας ακριβώς λόγω αν θέλετε της τεχνοκρατικής πολυπλοκότητας των πολιτικών του ευρωκοινοβουλίου. Υπό αυτή την έννοια, όταν έχουμε μία κυβέρνηση η οποία διαχειρίζεται ένα πολύ σημαντικό θέμα, για να μπορέσει να συνεχίσει να λαμβάνει αποφάσεις χρειάζεται διαρκείς ενέσεις νομιμοποίησης. Ένα κακό αποτέλεσμα στις Ευρωεκλογές για εμάς, που είμαστε ο βασικός πυλώνας σταθερότητας από το 2010, απονομιμοποιεί την παρουσία μας στην κυβέρνηση. Αυτό δεν είναι ένα δίλημμα που το θέτει ο κ. Βενιζέλος ή το ΠΑΣΟΚ, είναι ένα δίλημμα που το θέτει η ζωή. Άρα, το βράδυ των ευρωεκλογών αν έχεις ένα πολύ κακό αποτέλεσμα, εκ των πραγμάτων απονομιμοποιείται η παρουσία σου στην κυβέρνηση. Αυτό αντανακλά το δίλημμα που λέτε ότι θέτει ο κ. Βενιζέλος.
Υπάρχουν δυο κόμματα ακόμα που απευθύνονται στον ίδιο χώρο με το ΠΑΣΟΚ και την Ελιά, που απευθύνονται στους ψηφοφόρους της Κεντροαριστεράς: η ΔΗΜΑΡ και το Ποτάμι. Δεν είναι μεγάλο λάθος να μην κατέρχονται με ενιαίο ψηφοδέλτιο στις Ευρωεκλογές;
Το Ποτάμι δεν μπορεί να τοποθετείται στον ίδιο χώρο. Έχει δηλώσει ότι δεν ξέρει ακόμα σε ποια παράταξη θα πάνε οι ευρωβουλευτές του σε περίπτωση εκλογής. Υπάρχει πιθανότητα να ενταχτούν με τους Φιλελεύθερους, υπάρχει πιθανότητα να ενταχτούν στους Σοσιαλιστές, υπάρχει πιθανότητα να ενταχτούν οπουδήποτε. Αυτό είναι εντελώς αναντίστοιχο με μια υπεύθυνη στάση κόμματος απέναντι στη χώρα. Εγώ προσωπικά, σέβομαι κάθε νέα προσπάθεια και αντιλαμβάνομαι εκ των πραγμάτων ότι ο κόσμος αναζητά διαρκώς κάτι καινούριο στην πολιτική. Αλλά το να έρχεσαι αυτή τη στιγμή που χρειάζεται η χώρα συμπαγές πρόγραμμα και αλλαγή πολιτικής και να λες ψηφίστε με και θα δω τι πολιτική θα ακολουθήσω στην Ευρώπη, νομίζω ότι είναι ατυχές.
Σε ότι αφορά τη ΔΗΜΑΡ, επειδή εκεί είναι και ήταν η πραγματική κουβέντα για την κεντροαριστερά, ξεκινήσαμε μια προσπάθεια ανασυγκρότησης από τον περασμένο Σεπτέμβρη, με κάλεσμα σε όλους τους χώρους, για να μπορέσει αυτή η φυγόκεντρος δυναμική που αναπτύχτηκε στην κεντροαριστερά να ανασχεθεί. Διότι ένα μεγάλο κομμάτι του κόσμου αυτοπροσδιορίζεται ως κεντροαριστερό και δεν βρίσκει έκφραση κεντρικά. Δεν επετεύχθη η προσπάθειά μας πλήρως, επετεύχθη μερικώς. Υπήρχε ένας ναρκισσισμός των μικρών μας διαφορών, ένα κυνισμός των μικρών συμφερόντων και υπερβολικοί εγωισμοί στο χώρο της αριστεράς. Θα σας έλεγα και στο δικό μας χώρο, πολύ λιγότερο όμως, γιατί το σημερινό ΠΑΣΟΚ έκανε πίσω και αυτό αντανακλάται με το σχηματισμό της Ελιάς, αντανακλάται στο ότι δέχτηκε να έρθουν πίσω σε αυτό το ψηφοδέλτιο πρόσωπα από άλλους χώρους, όπως το κόμμα του κ. Λοβέρδου, του κ. Μόσιαλου. Εμείς κάναμε έμπρακτη κίνηση προσέλκυσης και πρόσκλησης σε πρόσωπα του ευρύτερου χώρου, όμως, η κίνηση αυτή δεν έγινε αποδεκτή από τον κ. Κουβέλη ή αλλά πρόσωπα που επέλεξαν να κινηθούν αυτόνομα. Αυτό που χρειάζεται ο χώρος για να ενωθεί είναι μια υπέρβαση εγωισμών, μια υπέρβαση που πρέπει να γίνει άμεσα.
Θα σας έλεγα ότι είναι ατυχές αυτή την ώρα να έχουμε δυο διαφορετικές παρατάξεις που κομίζουν το ίδιο μήνυμα. Γιατί αν δεν το κάνουν με συμπαγή τρόπο τότε το μήνυμα θα είναι μικρότερο από το επιθυμητό. Διότι τώρα, ενδεχομένως να εκλέξουμε λιγότερους ευρωβουλευτές ως χώρος αν η ΔΗΜΑΡ δεν πιάσει το 3%. Επελέγη μια αλά καρτ προσέγγιση, η οποία είχε να κάνει με την εγχώρια πολιτική στρατηγική αλλά κατά την γνώμη μου αυτό είναι αναντίστοιχο με αυτό που χρειάζεται η χώρα αυτή τη στιγμή.
Θέλω να πιστεύω ότι όλες οι κινήσεις ανασυγκρότησης της κεντροαριστεράς θα συνεχιστούν μετά τις εκλογές, γιατί ο κόσμος δεν εκτιμά αυτή τη στάση.
Μιλήσατε για χαμηλά δημοκοπικά ποσοστά για τη ΔΗΜΑΡ, όμως ούτε για την Ελιά είναι καλά τα μηνύματα των δημοσκοπήσεων. Θεωρείτε ότι μπορούν να διαψευστούν από το αποτέλεσμα της κάλπης την Κυριακή;
Θέλω να πιστεύω σε ένα καλό εκλογικό αποτέλεσμα. Γυρνώντας όλη τη χώρα ως υποψήφιος ευρωβουλευτής είδα τον κόσμο της δημοκρατικής παράταξης να εκφράζεται μέσα από πρόσωπα δημάρχων, περιφερειαρχών, συμβούλων δημοτικών και περιφερειακών, μέσα από συνδικάτα, επιμελητήρια. Δεν βλέπω αυτό τον κόσμο ακόμη να εκφράζεται μέσα από την κεντρική θεσμική έκφραση του χώρου και υπάρχει μια στάση αναμονής, η οποία κατά τη γνώμη μου είναι ιστορικά αναμενόμενη. Διότι κάθε φορά που συνέβη χρεωκοπία στη χώρα, χρειάστηκαν πολλά χρόνια να ανασυγκροτηθεί. Υπάρχει ακόμη μια φόρτιση σε αυτό το χώρο. Εμείς που μπαίνουμε τώρα στην ενεργό πολιτική, έχουμε το καθήκον να τον ανασυγκροτήσουμε και για να τον ανασυγκροτήσουμε δεν πρέπει να προτάσσουμε ούτε μια ρητορική περί ανανέωσης που στέκεται μόνο στην ηλικία και όχι στο περιεχόμενο ούτε μια ρητορική επανασυγκόλλησης του χώρου, γιατί ένα μεγάλο κομμάτι του ΠΑΣΟΚ έχει φθαρεί στα μάτια της κοινωνίας.
Χρειάζεται να μετατοπιστεί άμεσα η συζήτηση. Να μιλήσουμε για το ποιοι είμαστε, ποιους εκπροσωπούμε, με ποιους θα πάμε και ποιους θα αφήσουμε, ποιους βάζουμε απέναντι. Αυτός είναι ο διάλογος που πρέπει να ανοίξει άμεσα μετά τις εκλογές και για τη χώρα και για το χώρο. Όλα τα δυνητικά ποσοστά του χώρου είναι χαμηλά και το λέω ευθαρσώς, γιατί η φυσική μοίρα του χώρου είναι η πρωτοκαθεδρία, απλώς για να την ανακτήσει στο μέλλον θα πρέπει να κρατηθεί όρθιο στο παρόν.
Αν επιβεβαιωθούν τα ποσοστά των δημοσκοπήσεων και η «Ελιά» την Κυριακή το βράδυ φέρει ένα χαμηλό μονοψήφιο ποσοστό, τί θα κάνει το ΠΑΣΟΚ; Θα τεθεί θέμα ηγεσίας;
Όταν έχω βάλει το ζήτημα ότι η συζήτηση τίθεται υπερβολικά στα πρόσωπα και όχι στο περιεχόμενο, θα ήταν άστοχο να απαντήσω. Λέω όμως ευθαρσώς ότι κατά την άποψή μου η κεντροαριστερά έχει ένα μεγάλο πρόβλημα: παράγει πολύ περισσότερους δυνητικούς ηγέτες από όσους η χώρα μπορεί να «καταναλώσει». Η συζήτηση πρέπει να μετατοπιστεί άμεσα στο περιεχόμενο και στις πολιτικές, αυτή είναι η συζήτηση στην οποία εγώ θέλω να συμμετέχω. Για να γίνει η ανασυγκρότηση της κεντροαριστεράς, πρέπει να γίνει με όρους βάσης και όχι με όρους κορυφής. Τα πρόσωπα θα προκύψουν αν έχουν κάτι να πουν.
