Τα αδιέξοδα περικυκλώνουν την κυβέρνηση και την κοινωνία. Η επικαιρότητα, αν εξαιρέσουμε το κορυφαίο ζήτημα που είναι το προσφυγικό-μεταναστευτικό, διαμορφώνεται λ.χ. από δηλώσεις υπουργών όπως αυτές του κ. Κουρουμπλή, ο οποίος αναφερόμενος στις κινητοποιήσεις των δικηγόρων – και των επιστημονικών ενώσεων- εκφράστηκε κατά πολλούς «υποτιμητικά ή ειρωνικά». Στη συνέχεια έγινε μια προσπάθεια να διασκεδαστούν οι αρνητικές εντυπώσεις επικαλούμενος χιουμοριστική διάθεση.
Η «αριστεία» τις περισσότερες φορές ταυτίζεται με τον κομματικό πατριωτισμό και τις κομματικές περγαμηνές, προκειμένου ακόμα και σε κορυφαίες θέσεις -όπως η περίπτωση του κ. Ν. Καρανίκα, ως ειδικού συμβούλου στρατηγικού σχεδιασμού -να επιλέγονται άτομα χωρίς τα επιστημονικά τους προσόντα να ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις μιας θέσης συμβούλου.
Την ίδια στιγμή και με αφορμή τη διαμόρφωση ενός νέου τηλεοπτικού τοπίου έρχονται στη δημοσιότητα τα – μυστικά- ραντεβού του πρωθυπουργού με τον εκδότη κ. Στ. Ψυχάρη από την περίοδο που ο κ. Τσίπρας ηγούνταν της αξιωματικής αντιπολίτευσης και όλα τα δεδομένα έδειχναν ότι θα κέρδιζε τις εκλογές. Το Μέγαρο Μαξίμου- σε αντίθεση με όσα αναφέρονται στο δημοσίευμα του «Βήματος» και την ανακοίνωση του ΔΟΛ- υποστηρίζει ότι ο εκδότης ζητούσε ευνοϊκή μεταχείριση τόσο για δάνεια του παρελθόντος όσο και σε ό,τι έχει να κάνει με την άδεια για τον τηλεοπτικό σταθμό Mega. Μόνο η «γάτα Ιμαλαΐων» θα μπορούσε να μας διαφωτίσει για το τι ειπώθηκε στην τέταρτη κατά σειρά συνάντηση των δύο αντρών, ως η μοναδική μάρτυρας της συζήτησης. Τα ερωτήματα βέβαια παραμένουν… Γιατί χρειάστηκαν τέσσερις συναντήσεις και μάλιστα μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας για να αρνηθεί ο κ. Τσίπρας όσα πιεστικά ισχυρίζεται ότι του ζητούσε ο κ. Ψυχάρης; Γιατί η εφημερίδα του συγκροτήματος ( ΔΟΛ) δημοσιοποίησε- δημοσίευσε το σχετικό ρεπορτάζ περίπου δεκαεννέα μήνες μετά την τελευταία συνάντηση των δύο ανδρών; Ποια θα είναι η συνέχεια -μέσω «χρυσών δημοσιογραφικών εφεδρειών»- που προανήγγειλε ο ΔΟΛ;
Στη συνέντευξή του ο πρωθυπουργός (στο Star και τον κ. Χατζηνικολάου) εμφανίστηκε αγχωμένος και κυρίως χωρίς να παρουσιάζει ένα σχεδιασμό τόσο για την οικονομική- αναπτυξιακή πορεία της χώρας (λ.χ. αξιολόγηση προγράμματος) όσο και για το φλέγον ζήτημα του προσφυγικού- μεταναστευτικού δίνοντας την εντύπωση ότι περιμένει πολλά από χώρες της ΕΕ στους κόλπους της οποίας οι συγκρούσεις και οι αντικρουόμενες και αυτόνομες πολιτικές στο κορυφαίο αυτό ζήτημα προκαλούν σύγχυση και αδυναμία συγκροτημένης και ουσιαστικής παρέμβασης.
Τα παραπάνω αποτελούν μερικά μόνο από τα πιο πρόσφατα «στιγμιότυπα» της ελληνικής πολιτικής πραγματικότητας.
Είναι λοιπόν ολοφάνερο ότι για μεγάλο χρονικό διάστημα ο πρωθυπουργός και ο ΣΥΡΙΖΑ είχαν καταφέρει να αξιολογούνται και να κρίνονται όχι με βάση το κυβερνητικό έργο αλλά με βάση τις προθέσεις τους. Κυριαρχούσε λοιπόν η διαιώνιση των ψευδαισθήσεων σε μια περίοδο που τα» μαύρα σύννεφα» δεν είχαν πάψει να εμφανίζονται στον ουρανό της χώρας…
Αναμφίβολα ο κ. Τσίπρας έχει καταφέρει χωρίς στην ουσία να κυβερνάει – αφού με τη συνήθη αναβλητικότητα του και την «μπάλα στην εξέδρα» – επιδιώκει να κερδίσει χρόνο παραμονής στην εξουσία. Μόνο που όσο περνάει ο καιρός οι προσδοκίες διαψεύδονται…
Κομβικό σημείο «ρήξης» και ανατροπής μιας «διαλεκτικής και πολιτικής σχέσης»: ΣΥΡΙΖΑ-πολιτών και μάρτυρας διάψευσης των προσδοκιών αποτελούν οι αποδοκιμασίες στελεχών και βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ από κοινωνικές – επαγγελματικές ομάδες πολιτών τις οποίες βέβαια οφείλουμε να καταδικάσουμε.
Ταυτόχρονα δογματισμοί και ιδεολογικές εμμονές- ιδεοληψίες και ταμπού- δεν αφήνουν κανένα περιθώριο για αλλαγή κλίματος στην οικονομία ενώ σε τομείς όπως λ.χ. η εκπαίδευση δύσκολα μπορεί κάποιος να ισχυριστεί ότι βελτιώνουν το επίπεδο και την παροχή υπηρεσιών.
Μένει λοιπόν να αποδειχθεί η πολιτική αντοχή της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ…
E-Mail: pgiannoulakis@yahoo.gr
Twitter: @pgiannoulakis
