Διαβάζουμε ότι, σε έρευνα που διενεργήθηκε από 1-5-2020 έως 20-5-2020 σε άτομα άνω των 60 ετών σχετικά με το πώς αξιολογούν την ψηφιακή τραπεζική, τα αποτελέσματα υπήρξαν απογοητευτικά για την τελευταία.
Ειδικότερα, καταδείχτηκε ότι αυξάνονται για τους άνω των 60 ετών οι δυσκολίες με τις ψηφιακές συναλλαγές στις τράπεζες, ενώ μόνο τρεις στους δέκα αξιοποιούν την ψηφιακή τραπεζική. Ελλιπής εξοικείωση με τις ηλεκτρονικές συναλλαγές, αλλά και το διαδίκτυο γενικότερα. Έλλειψη εξοικείωσης και άγχος για τη διαδικασία, μη κατανόηση της διαδικασίας, φόβος υποκλοπής των ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων τους. Προτίμηση της φυσικής έναντι της ψηφιακής διεκπεραίωσης.
Να λάβουμε βέβαια υπόψη, ότι πρόκειται για μια μεγάλη κατηγορία πολιτών (60-90 ετών), με ιδιαίτερα προβλήματα και μόνο λόγω της ηλικίας τους, που το κράτος ουδέποτε εκπαίδευσε στην ψηφιακή τεχνολογία, και ουδαμώς ζήτησε τη συγκατάθεσή τους για την επιβολή αυτών των διαδικασιών, αναλυτικά και ξεκάθαρα διατυπωμένων, όπως σαφέστατα όφειλε να είχε κάνει, καθόσον επίσης σαφέστατα οι τελευταίες θίγουν τον πυρήνα θεμελιωδών ατομικών δικαιωμάτων των πολιτών αυτών, που προστατεύονται συνταγματικά.
Μιλάμε για τα δικαιώματα που εμπίπτουν στο άρθρο 5 παρ. 1 του Συντάγματος, που ορίζει ότι «Καθένας έχει δικαίωμα να αναπτύσσει ελεύθερα την προσωπικότητά του και να συμμετέχει στην κοινωνική, οικονομική και πολιτική ζωή της Χώρας…». Με δεδομένο φυσικά ότι κάθε ηλικιακός ρατσισμός είναι απαράδεκτος, μπαίνει αυθόρμητα εδώ το ερώτημα, πώς ένας ηλικιωμένος να αναπτύξει ελεύθερα την προσωπικότητά του και να συμμετέχει στην οικονομική ζωή, όταν ήδη με το «καλημέρα», δηλαδή στις τραπεζικές του συναλλαγές, έρχεται το κράτος, με το «έτσι θέλω», να του κάνει τη ζωή δύσκολη.
Επειδή το κράτος δεν αρκεί να απέχει το ίδιο από ενέργειες προσβλητικές των δικαιωμάτων αυτών και να μην παρεμποδίζει την ανάπτυξή τους. Επιπλέον, επιβάλλεται να αίρει τα όποια εμπόδια υφίστανται και να παρέχει τα αναγκαία μέσα για την ελεύθερη ανέλιξή τους.
Με άλλα λόγια, ιδρύεται για το κράτος όχι μόνον αρνητική, αλλά και θετική υποχρέωση.
Πάντως απάντηση στο πιο πάνω ερώτημα δεν φαίνεται ικανή να προκύψει, όσος προκρούστειος οίστρος και αν διατίθεται. Μένει μόνο το «τοις κείνων ρήμασι πειθόμενοι», που καλεί να προσκυνήσουμε τη θεά Παγκοσμιοποίηση που, έχοντας ανοίξει το κουτί της Πανδώρας, μας προσφέρει απλόχερα τα δώρα της: Εγκληματικότητα, κλιματική κακοπάθεια, ψηφιακό ολοκληρωτισμό.
