Αυτός είναι ο τίτλος του πρώτου ψηφιακού δίσκου (CD) που υπογράφει σαν δημιουργός ο Δημήτρης Μανουσάκης από τους πάνω Ασίτες Ηρακλείου. Ο Δημήτρης μεγάλωσε σε ένα παραδοσιακό περιβάλλον και υπηρετεί τον πολιτισμό και την μουσική της Κρήτης με σεβασμό, έχοντας στα αφτιά του ακούσματα από τους παλαιότερους μουσικούς. Επηρεασμένος από τους μεγάλους δημιουργούς επιτυχιών, τους συγχωριανούς του αδερφούς Αντώνη και Μιχάλη Φραγκιαδάκη, αλλά και από τον επίσης σπουδαίο μουσικό Γιάννη Ρομπογιαννάκη από τον Ζαρό, ασχολείται με τα πνευστά (χαμπιόλι, σφυροχάμπιολο, ασκομπαντούρα), αλλά και με τα κρουστά όπως το νταουλάκι και άλλα.
Συνεργάζεται με τον Μιχάλη Φραγκιαδάκη αποκτώντας σπουδαία εμπειρία και στη συνέχεια με άλλα συγκροτήματα, μέχρι που νιώθει ότι τα βιώματά του, η επαφή με την φύση και η έμπνευση που πηγάζει από την ψυχή του, τον ωθούν να αφήσει την δική του σφραγίδα στην κρητική μουσική. Αποφασίζει λοιπόν να συγκεντρώσει τα μουσικά κομμάτια που έχει ο ίδιος συνθέσει, σε ένα δίσκο και συνεργάζεται με σπουδαίους καλλιτέχνες που δίνουν τον καλύτερο εαυτό τους ώστε να βγει ένα υπέροχο αποτέλεσμα.
Ο τίτλος που ο δημιουργός έδωσε στον πρώτο δίσκο του βγαίνει από το ρήμα ψιμυθεύομαι που προέρχεται από την αρχαία λέξη «ψιμύθιον» και σημαίνει πιτήδειο στόλισμα.
Μέσα στις ψιμυθιές λοιπόν υπάρχουν 10 τραγούδια που το ένα συναγωνίζεται το άλλο σε ποιότητα, στίχο, έμπνευση, εκτέλεση και ερμηνεία.
Ο Δημήτρης Μανουσάκης υπογράφει την μουσική και συμμετέχει στην εκτέλεση με τα πνευστά και τα κρουστά που τον εκφράζουν απόλυτα.
Τους στίχους υπογράφουν καταξιωμένοι στιχουργοί όπως ο Κωστής Μουδάτσος, η Δέσποινα Σπαντιδάκη, η Χρύσα Ξημεράκη, ο Γιάννης Δακανάλης (Στρατηγός) και ο Μπάμπης Θεριάκης ο οποίος παίζει μαντολίνο και ερμηνεύει δυο τραγούδια.
Οι υπόλοιποι ερμηνευτές, από τους κορυφαίους κατά την γνώμη μου, είναι ο Δημήτρης Σγουρός, ο Γιώργης Ξυλούρης (Ψαρογιώργης), ο Μιχάλης Καλλέργης, ο Μιχάλης Δ. Κουνάλης, ο Φίλιππος Βαμβουκάκης, ο Χάρης Φασουλάς, ο Μανώλης Θεοχαράκης, ο Γιώργος Μπαπάτσης και άφησα τελευταίο έναν ζωγράφο και ερασιτέχνη τραγουδιστή, τον Γιάννη Μαράβα από τους Ασίτες, που ερμηνεύει ένα ριζίτικο με τίτλο «Σα δροσινιάσουν τα λαγγά», με ένα μοναδικό τρόπο που περνάει στο μεδούλι του ακροατή.
Ο καθένας τους λοιπόν βάζει την δική του σφραγίδα ώστε ο δίσκος να είναι ότι το καλύτερο έχω ακούσει τελευταία. Θα ήταν παράλειψη να μην αναφερθώ στους σπουδαίους μουσικούς που είναι εκτός από τον ο Δημήτρη Μανουσάκη (ασκομπαντούρα-χαμπιόλι), ο Γιώργος Μπαμπάτσης (Λαγούτο, ούτι, καχόν), ο Γιώργος Τσίγκος (Λαγούτο), ο Γιώργος Ρασούλης (Λυράκι), ο Αντώνης Φραγκάκης (Λύρα), ο Μπαμπης Θεριάκης (Μαντολίνο- μαντόλα), ο Νίκος Χαριστάκης (κρουστά), ο Μανώλης Σκουμπάκης (Σαντούρι) και ο Μιχάλης Μαυράκης (κόντρα μπάσο), αλλά και υπεύθυνος για την ηχογράφηση και επεξεργασία του ήχου.
Εύχομαι στον Δημήτρη Μανουσάκη και στους συνεργάτες του καλοτάξιδο και κλείνω με μια μαντινάδα:
«Ψιμιθευτή ‘ναι η μουσική, ψιμιθευτοί οι στίχοι
Ψιμιθευτοί τραγουδιστές, απ’ την κορφή ως τ’ ανύχι».
Γιώργος Σηφάκης (Σιμισακογιώργης)
Ιδρυτικό μέλος Κρητών Στιχουργών «Μιχάλης Καυκαλάς», Ραδιοφωνικός παραγωγός (Ράδιο Μεγαλόνησος)
