«Όλοι είμαστε Γάλλοι», είναι ένα σύνθημα που σε όλη την Ευρώπη και τη χώρα μας ακούστηκε μετά το πολύνεκρο τρομοκρατικό χτύπημα που έζησε η χώρα αυτή.
Είναι απίστευτο και πολύ ανησυχητικό το γεγονός ότι μια μικρή ομάδα αποφασισμένων, μπορεί να προκαλέσει τέτοιο πλήγμα με τόσους αθώους πολίτες νεκρούς.
Μ όποιο δικαιολογητικό ή τρομοκρατικό και μάλιστα με θύματα αθώους πολίτες σε χώρα που υπάρχει και λειτουργεί η Δημοκρατία και οι πολιτικές ελευθερίες.
Το φαινόμενο της τρομοκρατίας του είδους που ασκείται τελευταία από φανατικούς με θρησκευτική ώθηση και παίρνει διαστάσεις, είναι ένα φαινόμενο που δημιουργεί ανησυχίες σοβαρές και πιθανότητες και επέκτασης.
Το σπουδαιότερο όμως και πιο ανησυχητικό κατά την ταπεινή μου γνώμη, είναι πως κάτω από τον φόβο επέκτασης των τρομοκρατικών χτυπημάτων, τα κράτη αναγκάζονται να ασκούν την εξουσία της με έμφαση στα αστυνομικά μέτρα και τα αντιτρομοκρατικά.
όπως καταλαβαίνετε μια τέτοια τακτική εκτός από την υποτιθέμενη ασφάλεια που παρέχει, δημιουργεί και ασφυκτική ατμόσφαιρα στις δημοκρατικές ελευθερίες.
Η πηγή που οι τσιχαντσιστές αναπτύσσουν δράση και ασκούν εξουσία στην Μέση Ανατολή και όχι μόνο αποκτά όλο και περισσότερες δυνατότητες, μιας και οι δυτικές δυνάμεις αδιαφόρησαν και ίσως κάπου και την βοήθησαν γιατί γι’ αυτούς ο ηγέτης της Συρίας ήταν το πρόσωπο που έπρεπε να ηττηθεί.
Όπως και να ‘χει το πράγμα, ο Θρησκευτικός φανατισμός και μάλιστα αυτός που εκπροσωπούν οι τσιχαντσιστές, δημιουργεί πρόσωπα ήρωες έτοιμα να σκοτώσουν τους υποτιθέμενους εχθρούς, έστω και αν οι ίδιοι σκοτωθούν.
Αν αυτό γενικευθεί θα είναι για τον κόσμο μια μεγάλη και ανησυχητική πρόκληση και συνακόλουθα με μέτρα ασφαλείας που θα μειώνουν και την ελεύθερη και δημοκρατική των κρατών σύνθεση, κάτω από τον φόβο της τρομοκρατίας.
Αν δεν χτυπηθεί η τρομοκρατία εκεί απ’ όπου πηγάζει χωρίς την μέχρι τώρα ανοχή, τότε και θα επεκταθεί και θα προκαλέσει προβλήματα στον λεγόμενο ελεύθερο κόσμο.
