«Όταν μόνος δρόμος είναι η φυγή». Αυτός ήταν ο τίτλος της εκδήλωσης που πραγματοποιήθηκε χθες το απόγευμα με πρωτοβουλία του Ιατρείου Κοινωνικής Αλληλεγγύης και θέμα του η προσφυγιά. Ήταν μια εκδήλωση με έντονο το στοιχείο της αλληλεγγύης και της ευαισθητοποίησης, όπου παρουσιάστηκε και αναλύθηκε από τους ομιλητές το μείζον και επίκαιρο ζήτημα της μετανάστευσης και φυσικά ειδική αναφορά στους χιλιάδες πρόσφυγες που για μεγάλο διάστημα σε καθημερινή βάση παλεύουν με τα κύματα του Αιγαίου στο κυνήγι μιας καλύτερης ζωής.
Η Ειρήνη Νταουντάκη ιατρός/νεφρολόγος και εθελόντρια του ιατρείου κοινωνικής αλληλεγγύης, στην ομιλία της ανέπτυξε το θέμα «Προσφυγιά. Η κοινή μοίρα των ανθρώπων» τονίζοντας τη συλλογικότητα του συγκεκριμένου φαινομένου και κάνοντας τον παραλληλισμό με τους έλληνες που έχουν γίνει αρκετές φορές πρόσφυγες και μετανάστες κατά τη διάρκεια του 20ου αιώνα. Η Λέκτορας Κοινωνιολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης, Αθηνά Σκουλαρίκη ανέπτυξε το θέμα «Πολιτεία και Κοινωνία απέναντι σε Πρόσφυγες και Μετανάστες. Εξωτερικές και Διεθνής εξελίξεις» δίνοντας την κοινωνιολογική προέκταση του θέματος.
Ο συντονιστής της εκδήλωσης Ανδρέας Κούνουπας, φαρμακοποιός και εθελοντής του Ιατρείου Κοινωνικής Αλληλεγγύης αναφέρθηκε στην αφορμή διοργάνωσης της εκδήλωσης. «Με αφορμή το ταξίδι τεσσάρων συνεθελοντριών στη Λέσβο πριν από ένα μήνα αποφασίσαμε μέσω συνέλευσης του Ιατρείου Κοινωνικής Αλληλεγγύης να κάνουμε μια εκδήλωση όπου θα μεταφερθούν οι εμπειρίες κυρίως από τα σημεία τα οποία φτάνουν οι πρόσφυγες ενώ έχουμε και την συνδρομή από τους ακαδημαϊκούς για να εμπλουτιστεί η συζήτηση και να ανοίξει ο διάλογος με τον κόσμο και κυρίως με τις συλλογικές ομάδες που έκαναν αρκετές δράσεις στο Ρέθυμνο για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης που έχει προκαλέσει το προσφυγικό» επεσήμανε ο κ Κούνουπας.
Ερωτώμενος ο κ. Κούνουπας από τα «Ρ.Ν.» σχετικά με την κοινωνία του Ρεθύμνου απέναντι στο προσφυγικό ανέφερε ότι: «Η κοινωνία του Ρεθύμνου είναι εξαιρετικά ευαισθητοποιημένη με το συγκεκριμένο θέμα και τα αντανακλαστικά του κόσμου είναι πολύ ισχυρά ενώ πλέον το συγκεκριμένο θέμα έχει ξεπεράσει τα όρια του ανθρωπισμού και της αλληλεγγύης και αποτελεί ένα μείζον πολιτικό θέμα για την Ευρώπη στο σύνολο της, αλλά η δική μας η παρέμβαση είναι προς την κατεύθυνση της βοήθειας προς στους πρόσφυγες αλλά και προς του εθελοντές που βρίσκονται στα νησιά που αποτελούν σημεία εισόδου».
Η γιατρός του νοσοκομείου Ρεθύμνου Ελένη Ιωαννίδου και υπεύθυνη του Ιατρείου Κοινωνικής Αλληλεγγύης, η οποία να σημειωθεί ότι συμμετείχε στην πρόσφατη ανθρωπιστική αποστολή στη Λέσβο, σημείωσε: «Η σημερινή εκδήλωση είναι απόρροια της κατάστασης που επικρατεί σε όλη την Ελλάδα αλλά και σε όλη την Ευρώπη, είναι ένα πρωτόγνωρο φαινόμενο αυτό που συμβαίνει σε χιλιάδες ανθρώπων που λόγω του πολέμου αλλά και της οικονομικής κρίσης σε διάφορες χώρες έρχονται κατά συρροή στην Ελλάδα, η οποία πλέον αποτελεί ένα πέρασμα για μια καλύτερη ζωή. Οι ιστορίες που ακούσαμε και είδαμε στη Λέσβο δεν αφήνουν περιθώρια για σκέψη για το τι πρέπει να κάνουμε, ο μόνος δρόμος είναι για εμάς είναι η υποστήριξη σε αυτούς τους ανθρώπους ενώ δεν πρέπει να ξεχνάμε το παρελθόν της προσφυγιάς και της μετανάστευσης που έχουμε ζήσει στο πετσί μας ως έλληνες. Ο βασικός στόχος της εκδήλωσης είναι η ευαισθητοποίηση και η ενημέρωση μέσω των εικόνων και των φωτογραφιών που θα προβληθούν, και των θεμάτων που θα αναπτύξουν οι ομιλητές, προσπαθώντας να μεταφέρουμε το βίωμα μας στο κόσμο για να δούμε πως μπορούμε να είμαστε κοντά σε αυτούς τους ανθρώπους».
Η κ. Ιωαννίδου αναφέρθηκε στις προσπάθειες που καταβάλει το Ιατρείο Κοινωνικής Αλληλεγγύης Ρεθύμνου να συγκεντρωθεί υλικό και φάρμακα σε συνεργασία με τις εθελοντικές ομάδες της πόλης ώστε να αποσταλούν στα νησιά που υποδέχονται τους πρόσφυγες.
Στη διάρκεια της εκδήλωσης προβλήθηκε το ντοκιμαντέρ της ομάδας «Δια-τάραξη» με τίτλο «Ήταν ένα μικρό καράβι», όπου τον σχολιασμό έκανε η επίκουρη καθηγήτρια Κλινικής Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης Σοφία Τριλίβα, κάνοντας εκτενή αναφορά στις ψυχολογικές επιπτώσεις και στις αθεράπευτες «κρυφές πληγές» στις ψυχές των προσφύγων και ειδικά των μικρών παιδιών που αποτελούν και τα μεγαλύτερα θύματα του πολέμου και του μεταναστευτικού.
