Πριν κάποιες μέρες γίναμε μάρτυρες ενός αποτρόπαιου γεγονότος που μας συγκλόνισε και ανέδειξε για άλλη μια φορά τη ρατσιστική πολιτική της κυβέρνησης. Συγκεκριμένα, τα ξημερώματα της Δευτέρας 20 Ιανουαρίου, ένα αλιευτικό σκάφος με προσφυγικές οικογένειες βυθίστηκε κοντά στο Φαρμακονήσι. Στο σκάφος επέβαιναν 28 άτομα, που αναζητούσαν άσυλο λόγω των πολέμων στη Συρία και στο Αφγανιστάν. Ο απολογισμός τραγικός: δώδεκα άνθρωποι χάνουν τη ζωή τους -τρεις γυναίκες και εννιά παιδιά, μεταξύ των οποίων και βρέφη.
Οι μαρτυρίες των μεταναστών συγκλονίζουν: οι Λιμενικοί, που πλησίασαν την βάρκα μόλις 100μ. απ’ τις ελληνικές ακτές, πυροβολούσαν στον αέρα, απειλούσαν και επιχείρησαν με υψηλή ταχύτητα και ζιγκ-ζαγκ να ρυμουλκήσουν τη βάρκα προς την Τουρκία, με αποτέλεσμα να πέσουν στο νερό γυναίκες και παιδιά. Όταν οι πρόσφυγες που έπεσαν στη θάλασσα προσπάθησαν ν’ ανέβουν στο σκάφος του Λιμενικού, τους χτυπούσαν τα χέρια για να τους απωθήσουν. Και όταν η βάρκα άρχισε να βυθίζεται με τους ανθρώπους μέσα, όχι μόνο δεν τους έδωσαν σωσίβια, αλλά και χτύπησαν όσους προσπάθησαν να σώσουν τους άλλους που πνίγονταν.
Τα τραγικά θύματα του συγκεκριμένου συμβάντος έρχονται να προστεθούν στο μακρύ κατάλογο των νεκρών (Πάλαιρο Λευκάδας, Λαμπεντούζα, νάρκες του Έβρου, Αιγαίο, Μανωλάδα, στρατόπεδα κράτησης μεταναστών). Ένα τέτοιο γεγονός δε μπορεί να αφήνει ασυγκίνητη την εκπαιδευτική κοινότητα μιας και αρκετοί από τους μαθητές μας έχουν βιώσει αντίστοιχα δραματικά περιστατικά, ενώ πολύ περισσότερο κάποια από τα θύματα είναι εν δυνάμει μαθητές μας.
Το ναυάγιο στο Φαρμακονήσι δεν είναι ένα τυχαίο περιστατικό. Εντάσσεται στη λογική της αποτροπής των μεταναστών να εισέλθουν στη χώρα και τις παράνομες επαναπροωθήσεις μεσοπέλαγα. Εντάσσεται στη ρατσιστική πολιτική της κυβέρνησης, που αντιμετωπίζει τους μετανάστες και τους πρόσφυγες σαν απειλές· μιας πολιτικής που κάνει τους μετανάστες αποδιοπομπαίους τράγους για να τους μεταθέσει τις ευθύνες της αποτυχημένης διακυβέρνησής της. Εντάσσεται στην ίδια πολιτική που ευθύνεται για το θάνατο χιλιάδων μεταναστών, τις χιλιάδες αυτοκτονίες Ελλήνων, τη διάλυση και την υποβάθμιση των ζωών μας.
Ας μην ξεχνάμε ότι οι μετανάστες είναι αναπόσπαστο κομμάτι της εργατικής τάξης των χωρών στις οποίες βρίσκονται, αποτελώντας ένα από τα πιο εξαθλιωμένα στρώματά τους και βιώνουν με ένταση την επίθεση του ίδιου συστήματος.
Η Ευρώπη-φρούριο των κλειστών συνόρων, της Frontex και των στρατοπέδων συγκέντρωσης, με τη στήριξη της κυβέρνησης δολοφονεί πρόσφυγες και μετανάστες στο βωμό της πιο άθλιας ρατσιστικής πολιτικής που ανοίγει το δρόμο στο νεοναζισμό σε όλη την Ευρώπη. Καθήκον δικό μας είναι να υψώσουμε τα δικά μας «τείχη» και να σταθούμε εμπόδιο απέναντι σ’ αυτή την πολιτική.
Ας μη μένουμε ασυγκίνητοι…
Αντιφασιστική ομάδα της ΕΛΜΕ Ρεθύμνου
