Πέφτει η αυλαία στο 3ο Εργασιακό πρωτάθλημα βόλεϊ «Μύρος Παπαδογιάννης», καθώς σήμερα και την Κυριακή είναι προγραμματισμένοι οι ημιτελικοί και οι τελικοί. Οι διοργανωτές έχουν φροντίσει να δώσουν μία ξεχωριστή νώτα, βραβεύοντας την ιστορική ομάδα του Αρκαδίου (1993-95) και τους συντελεστές της ανόδου αλλά και της συμμετοχής στην Γ’ Εθνική κατηγορία.
Το Αρκάδι ήταν η πρώτη ομάδα που αγωνίστηκε σε Εθνική κατηγορία (μετά την ποδοσφαιρική Ε.Α.Ρ.) και στις 19:00 της Κυριακής στο Πανεπιστημιακό Γυμναστήριο Γάλλου… θα ξυπνήσουν αναμνήσεις. Επίσης, οι διοργανωτές θα βραβεύσουν τον Κώστα Σπιταδάκη (προπονητής ομάδας Αρκαδίου στην άνοδο και στην Γ’ Εθνική), τον Χαράλαμπο Μακρυγιάννη (Έφορος τμήματος ανόδου), τους Ανδρέα Μπενάκη, Βασίλη Μανουσάκη (Έφοροι τμήματος Γ’ Εθνικής).
Όσο αφορά τα ημιτελικά της φετινής διοργάνωσης, το Tobacco Shop θα αντιμετωπίσει τους Φοιτητές και το Net Café θα κοντραριστεί με το Mouse Café. Οι ηττημένοι θα αρκεστούν στον μικρό τελικό και οι νικητές θα διεκδικήσουν τον τίτλο.
Το πρόγραμμα των ημιτελικών και των τελικών
Πανεπιστημιακό Γυμναστήριο Γάλλου
Ημιτελικοί
Παρασκευή 1 Απριλίου
20:30 Tobacco Shop – Φοιτητές
22:00 Net Café – Mouse Café
Τελικοί
Κυριακή 3 Απριλίου
18:00 Μικρός τελικός
19:00 Ειδικές Βραβεύσεις
20:00 Μεγάλος τελικός
Τα πρώτα βήματα του βόλεϊ στο Ρέθυμνο και η τεράστια επιτυχία του Αρκαδίου
Οι διοργανωτές δίνουν στη δημοσιότητα πάρα πολύ ενδιαφέροντα στοιχεία για τα πρώτα βήματα του βόλεϊ στο Ρέθυμνο. Τα πρόσωπα που το στήριξαν και «έχτισαν» την τεράστια επιτυχία του Αρκαδίου και δη την άνοδο στην Γ’ Εθνική κατηγορία.
«Ένα μεγάλο κομμάτι του Ρεθεμνιώτικου αθλητισμού, μέσω του βόλεϊ, θα βραβεύσει η Οργανωτική Επιτροπή του 3ου Εργασιακού Πρωταθλήματος Πετοσφαίρισης «Μύρος Παπαδογιάννης», με την βοήθεια του υπεύθυνου του Πανεπιστημιακού Γυμναστηρίου Νίκου Προβιά και του Συλλόγου Ρέθυμνο Volley Club και με την υποστήριξη της Περιφερειακής Ενότητας Ρεθύμνου.
Με το μυαλό μας στον αδικοχαμένο συμπαίκτη μας, Μύρο Παπαδογιάννη, προς τιμή του οποίου ονομάσαμε το 3ο Εργασιακό Πρωτάθλημα Πετοσφαίρισης, θα θέλαμε να αναφερθούμε στην ιστορία του Ρεθυμνιώτικου Βόλεϊ εν τη γένεση του.
Το βόλεϊ στο Ρέθυμνο ξεκίνησε το 1976 από το Ο.Κ.Α. Αρκάδι και τον Αλέκο Πετρακάκη. Μετά τις επιτυχίες της παιδικής ομάδας το 1983 και την κατάκτηση του παιδικού πρωταθλήματος. Από το 1986 αναλαμβάνει χρέη προπονητή ο Αντρέας Κουρμούλης, στα αγόρια, με μια καλή φουρνιά παικτών, αλλά κυρίως η έλλειψη υποδομών (κλειστού γυμναστηρίου) έφερε δύσκολα χρόνια για το τμήμα του βόλεϊ και για κάποιο χρονικό διάστημα ήταν σε κάμψη.
Το 1988 αναλαμβάνει το τμήμα του βόλεϊ, ως προπονητής, ο Κώστας Σπιταδάκης. Το τμήμα τότε αριθμούσε 12 αθλητές. Αρχικά οι προπονήσεις πραγματοποιούνταν στο ανοικτό γήπεδο των Τεσσάρων Μαρτύρων και από το 1989 στο κλειστό του 2ου γυμνασίου. Στόχος του Σπιταδάκη ήταν να έρθουν στο τμήμα του βόλεϊ όλο και περισσότερα παιδιά. Μετά από δύο, περίπου, χρόνια το κατάφερε και το 1990 το τμήμα αριθμούσε μεγάλο αριθμό παιδιών, έχοντας έτσι τη δυνατότητα για αξιοπρεπή συμμετοχή σε όλες τις κατηγορίες (παίδων-εφήβων-ανδρών) στα παγκρήτια πρωταθλήματα. Κάποια στιγμή, η μεγάλη προσέλευση παιδιών στο τμήμα ξεπέρασε κάθε προσδοκία και η δίψα τους να αγωνιστούν σε πρωταθλήματα, δημιούργησε την ανάγκη για ίδρυση μιας νέας ομάδας. Έτσι, γεννήθηκε η ομάδα βόλεϊ του Ο.ΠΕ.Ρ, αρχικά ως υποστηρικτικό τμήμα του Αρκαδίου στις υποδομές.
Ο Σπιταδάκης είχε δίπλα του, έφορο στο τμήμα, ένα δραστήριο άνθρωπο τον Χαράλαμπο Μακρυγιάννη. Από τότε που ανέλαβαν την ομάδα, πάντα στην άκρη του μυαλού και των δύο αυτών ανθρώπων υπήρχε η επιθυμία η ανδρική ομάδα του Αρκαδίου να ξεπεράσει τα στενά όρια του τοπικού πρωταθλήματος της Κρήτης και να ανέβει σε Εθνική κατηγορία. Σε αυτή την ομάδα, όμως, ήθελαν να συμμετέχουν στην πλειοψηφία, δικά τους παιδιά, από το Ρέθυμνο. Έτσι, συμμετέχει στο ανδρικό πρωτάθλημα της Κρήτης με τους παίδες και τους εφήβους για να «αποκτήσουν εμπειρίες», όπως χαρακτηριστικά έλεγε ο Σπιταδάκης. Αρχικά, οι ήττες έρχονταν η μία μετά την άλλη, όμως οι συνεχείς και απαιτητικοί αγώνες βελτιώνουν την απόδοση, καθώς και την αυτοπεποίθηση των παικτών του.
Έρχεται, λοιπόν, η ώρα για το μεγάλο βήμα. Η ομάδα έχει μπει στο νέο κλειστό της πόλης και το κίνητρο για πρωταθλητισμό είναι ιδιαίτερα έντονο. Καλοκαίρι του 1993, έχοντας τα παιδιά τους στο κλειστό γυμναστήριο, ο Σπιταδάκης με τον Μακρυγιάννη, μαζί με τον Ρεθεμνιώτη αθλητή Μάνο Καλημεράκη, που έρχεται να βοηθήσει την προσπάθεια της ομάδας, αλλά και τον Άρη Παπαδόπουλο, έναν έμπειρο παίκτη από τη Δράμα, ξεκινούν όλοι μαζί την προετοιμασία τους και την πορεία προς την άνοδο. Ήταν μια ονειρική χρονιά!
Από τα φιλικά η ομάδα δείχνει πολύ δυνατή. Κερδίζει σε φιλικό τουρνουά στο Ηράκλειο τον Ο.Φ.Η. και το Διαγόρα Ρόδου, ομάδες Γ’ εθνικής κατηγορίας τότε, οι οποίες διεκδικούσαν την άνοδο στη μεγαλύτερη κατηγορία. Το παγκρήτιο πρωτάθλημα ξεκινά και οι νίκες διαδέχονται η μία μετά την άλλη, με αποκορύφωμα το Φεβρουάριο του 1994, όπου στο κατάμεστο από κόσμο κλειστό γυμναστήριο Ρεθύμνου, η ομάδα του Αρκαδίου κερδίζει τη μεγάλη του αντίπαλο Γ.Ε.Η. με 3-0 και εξασφαλίζει την πρωτιά. Το πρώτο βήμα είχε γίνει.
Τα μπαράζ ανόδου στη Γ’ Εθνική γίνονται στο κλειστό της Νέας Σμύρνης στην Αθήνα, το μήνα Μάιο. Η ομάδα κερδίζει τα τέσσερα πρώτα παιχνίδια και η άνοδος κρίνεται στο τελευταίο παιχνίδι με τον Παγχιακό. Το Αρκάδι βρίσκεται πίσω στο σκορ 2-1 και ξαφνικά τραυματίζεται ο Παπαδόπουλος. Τον αντικαθιστά ο στρατιώτης τότε Νεκτάριος Νικάκης. Το πείσμα, η ψυχή και η δίψα για τη νίκη φέρνουν τη μεγάλη ανατροπή. Το Αρκάδι ισοφαρίζει 2-2 και κατακτά το 5ο σετ με 19-17!
Το όνειρο είχε γίνει πραγματικότητα. Το Αρκάδι στη Γ’ Εθνική, με πρωταγωνιστές τα δικά του παιδιά. Οι Σπιταδάκης-Μακρυγιάννης, καθώς και όλοι οι αθλητές έχουν δικαιωθεί!
Η νέα χρονιά φέρνει πίσω στο Ρέθυμνο τον Βαγγέλη Σταυρουλάκη, που ήταν φοιτητής στην Κομοτηνή, το Νεκτάριο Νικάκη, ο οποίος είχε απολυθεί από το στρατό, καθώς και τους Παναγιώτη Κωνσταντινίδη και Νίκο Αλεξανδρινό που βρέθηκαν στο Ρέθυμνο λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων. Από την ομάδα, όμως, αποχωρεί ο Άρης Παπαδόπουλος, ο οποίος επιστρέφει στη Δράμα. Η υπόλοιπη ομάδα παραμένει η ίδια, με όλους του Ρεθεμνιώτες αθλητές έτοιμους να αγωνιστούν στη Γ’ Εθνική. Από την ομάδα αποχωρεί ο έφορος Χαράλαμπος Μακρυγιάννης και τη θέση του αναλαμβάνουν οι Ανδρέας Μπενάκης και Βασίλης Μανουσάκης.
Η ομάδα κληρώνεται σε δύσκολο όμιλο 8 ομάδων, με 5 ομάδες από την Περιφέρεια της Αθήνας. Ο στόχος της παραμονής δύσκολος. Η ομάδα στα 14 παιχνίδια κάνει το τρομερό… χάνει τα 6 με σκορ 3-2! Αν τα είχε κερδίσει αυτά, θα είχε μείνει στην κατηγορία!
Αξίζει να αναφέρουμε ότι εκείνη η ομάδα βόλεϊ του Αρκαδίου ήταν η πρώτη ομάδα του Ρεθύμνου που αγωνιζόταν σε εθνική κατηγορία, μετά την ποδοσφαιρική ομάδα της Ε.Α.Ρ.
Οι παίκτες που αγωνίστηκαν στο τοπικό πρωτάθλημα και έπειτα στη Γ’ Εθνική ήταν: Μιχάλης Ταταράκης (είχε συμμετοχές στην Εθνική Παίδων, ενώ ήταν και αρχηγός της ομάδας του Αρκαδίου στο τοπικό πρωτάθλημα), Στέλιος Κουνδουράκης, Μανόλης Τριποδιανός, Άρης Παπαδόπουλος, Μάνος Καλημεράκης, Ανδρέας Δερεδάκης, Μάρκος Λιονής, Μιχάλης Μαστοραντωνάκης, Σταύρος Τσίχλης, Μποτόνης Μποτονάκης, Γιάννης Μηναδάκης, Τάσος Ανωμεριανάκης, Στέλιος Κουμαντάκης, Κώστας Πετράκης, Βαγγέλης Σταυρουλάκης, Νεκτάριος Νικάκης, Παναγιώτης Κωνσταντινίδης, Νίκος Αλεξανδρινός, Γεωργόπουλος Αντρέας, Γερουκάκης Βαγγέλης, Καπελώνης Νίκος».
