Του ΙΩΑΝΝΗ Ε. ΗΛΙΑΚΗ
Ο σπόρος έπεσε σε γόνιμη και καρπερή γη. Ρίζωσε, φύτρωσε, άνθισε, κάρπισε. Και σήμερα το αγλαόκαρπον δέντρο του πολιτισμού, της παιδείας, της προσφοράς, της ομορφιάς, έδωσε και απολαύσαμε τους καρπούς του.
Μια εσπερινή μυσταγωγία, η κατάθεση ενός τεράστιου απολογισμού, με δρώμενα, συγκίνησε, δίδαξε, ψυχούργησε, ομόρφηνε. Μια πρωτότυπη απολογία γόνιμου, σημαίνοντος και σημαντικού έργου. Με δρώμενα, σκηνοθετημένη από τον πρωτεργάτη και πρωταγωνιστή του έργου, που πέτυχε, με τη συνεργασία της κοινωνίας του πολύ μικρού χωριού, ένα τεράστιο πολιτισμικό έργο.
Αντίσταση και αντίδραση στη φθορά και διαφθορά , στην εξαφάνιση κάθε ίχνους πολιτισμικής αξίας, αρετής, κοινωνικού αγαθού που σκόπιμα και μεθοδικά εξαπλώνεται και καρκινοβατεί, καθιερώνεται και έρπει ως υποκουλτούρα, υποπαράγωγο του φασισμού της αμάθειας και της ημιμάθειας, της ιδιοτέλειας των λίγων και της διαπλοκής, της σήψης των καιροσκόπων. Που ρημάζουν, διαμορφώνουν, επιβάλλουν την άγνοια του τίποτα και του πουθενά, τις πονηρές επιδιώξεις ερημοποίησης της κοινωνίας, της νεολαίας, με την εξαφάνιση κάθε πολιτισμικής αξίας και ικμάδας. Με την ανοχή και την αδιαφορία των ξεσκολισμένων που δέχονται και ανέχονται κάθε φθορά και επιχρυσωμένη διαφθορά, όμοια ή και παραλλαγμένη, με τη δημοκρατία της Βαϊμάρης που ανάθρεψε όφιδες και λιακόνια που δάγκασαν, καταβρόχθισαν, αιματοκύλησαν.
Χάρη χαίρε. Το έργο σου το χαίρεσαι, το χαιρόμαστε. Σε τιμά και σε τιμούμε.
