Πού θα πάει αυτή η κατάσταση; Μπορεί «να βγει αυτή η συνταγή;». Φόροι – εισφορές, μειώσεις μισθών – συντάξεων για δωδέκατη φορά από το ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης… Οι τιμές των προϊόντων και των υπηρεσιών στα ύψη… Μια κοινωνία «προδομένη» για άλλη μια φορά. Ξανά φρούδες οι ελπίδες… Η απογοήτευση, η ανασφάλεια, ο φόβος κερδίζουν έδαφος και σιγά σιγά πάλι θα μετουσιωθούν σε οργή!
Στο τέλος του καλοκαιριού θα γίνει «ταμείο» για όλους. Για τους πολίτες και για την κυβέρνηση. Όσοι -στραγγίζοντας τον ίδιο τους τον εαυτό- εξακολουθούν να πληρώνουν τις υποχρεώσεις τους στο κράτος και στις τράπεζες, εκείνοι που αρνούνται να συμβάλουν στη φοροδιαφυγή και πληρώνουν «100 ευρώ μαζί με το Φ.Π.Α. και όχι 76», οι επαγγελματίες – επιχειρηματίες που δεν έχουν κάνει απολύσεις προκειμένου να επιτύχουν «εξορθολογισμό» στα λειτουργικά έξοδα της επιχείρησης δυστυχώς αισθάνονται πια «αποενοχοποιημένοι», συνεπώς και ελεύθεροι από τις μέχρι τώρα ενστάσεις και τα ηθικά τους διλήμματα. Έτσι απαντούν πια χωρίς τύψεις «76 ευρώ χωρίς Φ.Π.Α…». Και αυτό επειδή διαπιστώνουν ότι ενώ τους έχει καταπλακώσει για χρόνια μια ανελέητη, αναποτελεσματική, άδικη, παράλογη φοροεπιδρομή οι υπηρεσίες που τους παρέχει το κράτος έχουν υποβαθμιστεί σε τέτοιο βαθμό που σε καίριους τομείς, όπως λ.χ. η υγεία – περίθαλψη αναγκάζονται -αν και ασφαλισμένοι- να πληρώνουν ξανά σε ιδιώτες γιατρούς, μήπως και εξασφαλίσουν άμεση αντιμετώπιση του προβλήματός τους.
Μέσα σε αυτό το κλίμα η φοροδιαφυγή οργιάζει μιας και οι αποδείξεις έχουν γίνει πια «συλλεκτικές». Το νομοθετικό πλαίσιο για την υποχρεωτική χρήση πιστωτικών – χρεωστικών καρτών δεν έχει έρθει… Κάτι τέτοιο θα μπορούσε σε μεγάλο βαθμό να περιορίσει τα παραπάνω φαινόμενα, αν εφαρμοστεί συνολικά στις συναλλαγές και προς κάθε κατεύθυνση, χωρίς τα συνήθη «παραθυράκια».
Αλλά όπως φαίνεται θα συνεχιστεί η σημερινή κατάσταση… Κι όταν θα έρθει η ώρα να γίνει «ταμείο» τότε οι αρμόδιες υπηρεσίες του κράτους θα διαπιστώσουν το οφθαλμοφανές ότι η φοροεπιδρομή σε μια ρημαγμένη οικονομία και κοινωνία δεν μπορεί να φέρει τα προσδοκώμενα αποτελέσματα. Κι τότε θα αρχίσει ο ίδιος φαύλος -οικονομικός- κύκλος: νέοι φόροι – εισφορές, μειώσεις μισθών – συντάξεων- περικοπές στις «ανταποδοτικές» υπηρεσίες του κράτους και άλλες ατελέσφορες «ιδέες» σε μια ατέρμονη προσπάθεια να μπουν χρήματα στα κρατικά ταμεία… Καμία σκέψη όμως για ρεαλιστική αντιμετώπιση – για εξορθολογισμό των κρατικών δαπανών σε κάθε επίπεδο (και για να μην υπάρχει παρεξήγηση κάτι τέτοιο δεν σημαίνει αποκλειστικά και μόνο απολύσεις αλλά ουσιαστική αξιολόγηση δομών και προσωπικού και φυσικά κατάργηση υπηρεσιών που δεν έχουν λόγο ύπαρξης και άμεση απόλυση όσων με παράνομο τρόπο -πλαστά δικαιολογητικά- έχουν διοριστεί στο δημόσιο).
Δυστυχώς όμως ούτε οι μεταρρυθμίσεις αποτελούν την πρωταρχική επιλογή ούτε τα κίνητρα για επενδύσεις (λ.χ. σταθερό και ευνοϊκό φορολογικό περιβάλλον) ούτε αποτελεσματικός μηχανισμός πάταξης της φοροδιαφυγής – εισφοροδιαφυγής υπάρχει και φυσικά δεν υπάρχουν κίνητρα ώστε οι πολίτες να συμβάλλουν στην καταπολέμηση της μάστιγας αυτής, κάτι που όπως επισημάναμε παραπάνω τους «αποενοχοποιεί».
Μα θα αναρωτηθεί κάποιος… Άραγε δεν αντιλαμβάνονται οι πολίτες ότι με τη στάση τους αυτή συμβάλλουν στον φαύλο κύκλο «νέοι φόροι – μειώσεις μισθών και συντάξεων – περικοπές υπηρεσιών του κράτους…»; Ακόμα και όσοι οδηγούνται σε αυτή τη διαπίστωση πάλι ενεργούν με τον ίδιο τρόπο. Κι αυτό επειδή έχουν χάσει την εμπιστοσύνη τους στο κράτος…
Εδώ ακριβώς εντοπίζεται και ο μεγαλύτερος κίνδυνος! Το έλλειμμα εμπιστοσύνης αφορά σε μεγάλο βαθμό το πολιτικό μας σύστημα – πολιτικό προσωπικό. Η απογοήτευση και ο φόβος για το αύριο (η ανασφάλεια δηλαδή των πολιτών) γίνεται νερό στο μύλο ακραίων πολιτικό – ιδεολογικών ομάδων… Εύκολα καταλαβαίνουμε τους κινδύνους που ελλοχεύουν…!
E-mail: pgiannoulakis@yahoo.gr
