Τις παρακείμενες φωτογραφίες δεν τις προβάλλουμε για να κατακεραυνώσουμε κάποιον απλώς και μόνο για να δείξουμε ότι εμείς είμαστε οι κριτές των πάντων. Άλλωστε και οι κριτές κρίνονται…
Κάνοντας όμως μια καθημερινή βόλτα έξω από το κλειστό γυμναστήριο «Μελίνα Μερκούρη», μας έκανε εντύπωση η εικόνα που αντικρίσαμε (χαρτοπετσέτες, σακούλες, μπουκάλα που δεν είναι ευδιάκριτα έχοντας “αναπαυθεί” στις ρίζες) δίπλα στα λουλούδια που βρίσκονται στον περιβάλλοντα χώρο. Αρχικώς θα πούμε ότι, όσον αφορά τις φυτείες και την φροντίδα αυτών, βρίσκονται πράγματι σε πολύ καλή κατάσταση.
Τα όσα όμως βρίσκονταν δίπλα ή γύρω από αυτά, μας ξένισε, μας ενόχλησε. Οι συγκεκριμένοι αδαείς περαστικοί που περπατούν στο βόρειο πεζοδρόμιο της λεωφόρου Σταμαθιουδάκη (έξω από το γυμναστήριο), δείχνουν ότι δεν δίνουν σημασία πετώντας τα υπολείμματα των σνακ που τρώνε ή oτιδήποτε άλλο, μη έχοντας υπομονή να φτάσουν σ’ έναν κάδο που (ομολογουμένως) υπάρχει στα 20μ..
Παντελής έλλειψη παιδείας είναι το μόνο συμπέρασμα που μπορούμε να βγάλουμε.
Μια στοιχειώδης παρατήρηση μέχρι και προσβολή την ώρα που κάποιος υποπίπτει σ’ αυτή την δίχως νόημα ενέργεια, θα ήταν μια καλή αντίδραση.
– «Θα το κάνει παρακάτω» θα απαντήσει κάποιος.
– «Κρίμα» λέμε εμείς. Γιατί η καθαρή πόλη είναι ζήτημα όλων μας.
Ώρα για συντήρηση παντού
Η περίπτωση του σταδίου στο ΔΑΚ Γάλλου διαφέρει. Εδώ μιλάμε για μέριμνα της ΓΓΑ (που εκλείπει) μέσα από τις επισημάνσεις στις οποίες θα πρέπει να προβεί η δημοτική αρχή.
Η όψη του σταδίου δεν είναι η καλύτερη. Μάλλον η χειρότερη από την ημέρα που έχει δημιουργηθεί το γήπεδο.
Όπως μπορείτε να διακρίνετε, το εξωτερικό χρώμα κρέμεται ή έχει εξαφανιστεί, οι σοβάδες σε πολλά σημεία τους έχουν φθαρεί ενώ οι καλωδιώσεις που περνούν από πάνω, χρίζουν άμεσης συντήρησης.
Φανταστείτε, ήταν μια βόλτα δίχως ιδιαίτερο ψάξιμο…
