Β’
Με τα απαυγάσματα 3 Γενάρη εν ΓΝΡ συνεχίζουμε απηυδισμένοι. Στα κουτουρού η πορεία, στο μη περαιτέρω προ πολλού, η περί ΓΝΡ – υγείας Συριζοπαρέα – αρέ αρέ μιά δεκαρέ – αυθεντικοί, παλαιόθεν, εκ μεταγραφής, ντεμί, νεόκοποι κ.ο.κ. αποδύθηκε από το πρώτο τριήμερο του νέου χρόνου να παραστήσει το έρεβος για φωταύγεια. Χελονόσουπα φρικασέ. Εγγύς απειλή ήδη, όποιος ασχολείται μαζί τους να συνφάγει τέτοιο φρικτό μενού.
Τον παλιατζή με το δισάκι στον ώμο θυμίζουν, δυό αρβύλες για 10 μανταλάκια ή τον γραφικό μάγερα με τον λευκό σκούφο, ν’ ανακατώνει στην κατσαρόλα ό,τι λάχει. Γιαχνί τουρλού τουρλού.
Θηριώδης η πραγματικότητα δεν σκιάζει απλώς τις ΓΝΡ τραγικωμωδίες, τις κονιορτοποιεί και καταπίνει αμάσητες. Η αλήθεια, γιγάντιος Τυραννόσαυρος που αργοβαριοπατεί βρυχώμενος συντρίβοντας κάθε τι, κι’ ετούτοι ορθώνουν ασπίδα ένα φύλλο λεπτό και διάφανο. Δηλώσεις, παραποιήσεις, παραπλανήσεις, περικοκλάδες, διαστρεβλώσεις, παραμύθια, ευχές, κενές περιεχομένου εκφράσεις, αποφυγές, κυβιστήσεις κλόουν, ψέματα, ουτοπίες, μέχρι και τα εκ συμπτύξεων συμπτύγματα μυροβόλα κουρκουμπίνια συνοδείας αραιώνουν κι αγανακτούν. Στηλιτεύουν, δαιμονοποιούν, εξορκίζουν, διαβάλουν ό,τι, όποιους, όσα τους αντιτάσσονται, αριστερής – κομουνο ταυτότητας, κοπής, προέλευσης, εφαρμογής το σύστημα – η δεξιά ως συνήθως κακότεχνα, μιμούνταν κάποτε -. Παρθενορραφές τα μέτρα τους, σαν τάχα μειδίαμα συγκατάβασης εμφανίζουν την εξόφθαλμα κοχλάζουσα αντίθεση και αντίδραση, μειδίαμα δήθεν κατανόησης αυτών που σαν προβλήματα εκθέτουν για να δικαιολογήσουν την ανεπάρκειά τους, μειδίαμα δήθεν ενθάρρυνσης των… προσπαθειών τους, ω της παλινδρομικής αναίρεσης, ακύρωσης, αθέτησης, των φύρδην – μίγδην, μαλλιά – κουβάρια και αλαλούμ λόγων – έργων, ω των ξεθεμελιωμένων, της υποκρισίας, ματαιωμένων, των αμφοτέρωθεν αναβαπτισμένων, αναβολών και αργοποριών, των μεταστροφών και μετονομασιών.
Οι συνδικαλιστές και 3 Γενάρη, όπως πάντα και παντού, πανταχού απόντες. Πού ‘σαι ορέ Ξυπολυτά που με το «καλημέρα» σου στήνανε διαδήλωση. Τώρα, οι λάλοι με λαλοπάθεια. Απώλεια της λαλουμένης. Μόκο στα Ιταλικά. Τουμπεκί στα Τούρκικα. Βουλωτήρι Ελληνικά. Ούτε ονόματα, ιδιότητες, φωτό, άσπρες ιατρικές σε διαδηλώσεις, δηλώσεις, μία επισήμανση, αντίθεση ή συνηγορία, απορία, παρατήρηση. Τίποτα. Εξαφανισμένοι. Μήτε σαν διακοσμητικοί, κακορίζικοι καλλωπιστικοί, χειροκροτητές, επικουρικοί. Μήτε μία TV, μιά χούφτα σκελεθρωμένα εμπύρετα ή απύρετα επιχειρήματα – μπουνταλές του βουνού και του λόγγου.
Για βρούβες οι ΑνταρΣυριζαίοι. Των λοιπών παρατάξεων, πούθε ραφινάτοι άραγε, μουγγοί, μουλλωχτοί, μουντοί σε μούργα και μουργέλα, μουρτζούφληδες και μουσίτσες – μουσταλευριές παρατρεχάμενες, στη μούχλα και μπαγιατίλα τους να μεριμνούν και τυρβάζουν;
3 του Γενάρη το λοιπόν, ο Σπ. Μικρούλης του Δ.Σ έθεσε στη Συριζοσύναξη θέμα αξιοποίησης χώρων. Ανώδυνο, ανεπαίσχυντο, ανεπαίσθητο, ανέγγιχτο, ανεξερεύνητο, περί ανέμων ζήτημα. Οι γιατροί περί αποδοχών (μειώθηκαν, λένε, κ. Νταουντάκη), εκπαιδευτικά, εφημερίες και αποδημητικά αποδέλοιπα επίσης και εξίσου περί ανέμων. Αντιγράφουμε από τον τύπο της επομένης, αυτολεξεί.
«Ο Υπουργός Υγείας παίρνοντας τον λόγο τόνισε πως μεγαλύτερη απογοήτευση για εκείνον δεν είναι ότι δεν κατέστη εφικτή ακόμη η έξοδος από τα μνημόνια αλλά ότι (μάλιστα, «αλλά ότι», έλα και θα λιγοθυμήσουμε επηρμένε, ποιός νοιάζεται για τις πικρόκαρδες, πολιτικάντικες απογοητεύσεις σου, Υπουργός είσαι. Εξήγησε τα θέματά σου.) δεν κατάφεραν να κάνουν μια αισθητή αλλαγή στη δημόσια διοίκηση ώστε να αντιμετωπιστούν οι παθογένειες του συστήματος».
Εις μάτην, του κάκου, καν στα προεπιλεγμένα, εντελώς ανάλαφρα ανεμομαζώματα, ανεμογκάστρια αναμένεται απάντηση. Παραμύθι. Ο αόριστος μέλλων. Μελόδραμα. Ο παρατατικός για το παρελθόν με την επάρατη. Απούσες πλέον έως και οι γνωστές, καθιερωμένες, τιποτένιες τζιριτζάντζουλες κενοσοφίας. Ο υπουργός αντ’ αυτών, εκμυστηρεύεται τα χιλιάκις εκπεφρασμένα εκπλειστηριάσματα.
1. Οι ως χθες κατενθουσιασμένοι, απογοητεύτηκαν εις βαθμόν ώστε να καταθέτουν συναισθήματα αντί να επιλύουν τουλάχιστον τα εκ προσυνεννοήσεως τεθέντα; Να καμώνονται, να υποκρίνονται, να προσποιούνται ότι ασχολούνται. Έχουν πρόταση, χρόνο-χωροσχεδιασμό (αφού του θέτουν και… χώρους!!!), σκέφτονται – συζητούν λύσεις; Ματαιότης ματαιοτήτων, τα πάντα ματαιότης. Απογοητεύτηκε ο Α. Ξανθός. Οϊμέ. Εφεξής οιμωγή ως επωδός.
2. Όχι διότι δεν βγήκαμε από τα μνημόνια (την επομένη των εκλογών κατά Τσίπρα, μεσημέρι, στο προαύλιο της βουλής, χωρίς μήνι οι πανέλληνες, με μηνίσκο στη μνήμη) τρία χρόνια τώρα, αλλά «ότι δεν κατάφεραν» καν «αισθητή αλλαγή». Μπράβο της Αριστεράς υπουργάρες με τις σημειώσεις και τις… «ηθικοποιήσεις» (!!!) σας.
3. Μήτε «οι παθογένειες του συστήματος» δεν αντιμετωπίστηκαν. Ούτε αυτά. Ενώ θάπρεπε στην τριετία να τις εξαερώσουν, να χαράξουν ορίζοντες, να απογειώσουν κάθε τομέα, της υγείας ιδιαιτέρως και πρωτίστως όπως μια τριετία διατυμπανίζουν.
4. Χαμένος κόπος, χρόνος, η απόπειρα ν’ απαριθμήσει αναμιμνήσκοντας κανείς, τις λαύρες στεντορείως και σιβυλλικά, σχοινοτενείς αερολογίες της τριετίας για την υγεία στο Ρέθυμνο, το ΓΝΡ, τα Κέντρα Υγείας, τα ιατρεία στα χωριά (την τελευταία κατηγορία την απέφευγαν σαν το λιβάνι ο διάολος). 3 του Γενάρη απογοήτευση, φταίνε τα μνημόνια, δεν βγήκαμε, ούτε καν τις παθογένειες που επικρατούσαν, δεν αντιμετωπίσαμε.
Όχι εμείς, βέβαια. Αυτοί. Εσύ υπουργέ και η ομήγυρη. Οι ονηλάτες με τις ονειρώξεις και τις αυταπάτες. Οι Ονούφριοι ονειροπαρμένοι αεροβάτες με τα επουράνια οράματα.
3 κάθε μήνα να περνάς. Κι ας μην γελάμε τον Γενάρη με τα ανέκδοτά σου.
Ας δούμε έτερα παραδαρμένα εκτυφλωτικά τους, έτι περινούστατα, παροιμιώδη, παροξυντικά παροξύτονα.
* Ο κ. Νικόλαος Ξυπολυτάς είναι χειρουργός, πρώην διοικητής ΓΝΡ, υπεύθυνος τομέα υγείας Ν.Δ-ΝΟΔΕ Ρεθύμνου