Τον Γενάρη του 1991 ο εκπαιδευτικός Νίκος Τεμπονέρας, δολοφονήθηκε με λοστό στο κεφάλι από το στέλεχος της τότε ΟΝΝΕΔ Γ. Καλαμπόκα υπερασπίζοντας τους μαθητές του, την παιδεία και τις δημοκρατικές ελευθερίες του λαού μας.
Δολοφονήθηκε ένας αγωνιστής, ένας άνθρωπος, ο Νίκος Τεμπονέρας.
Δολοφονήθηκε γιατί απέναντι στον κρατικό αυταρχισμό και την παρακρατική βία δεν έσκυψε το κεφάλι.
Δολοφονήθηκε μέσα στο 3ο Γυμνάσιο Πάτρας γιατί αγωνίστηκε για το δημόσιο δωρεάν σχολείο, δίπλα στα αιτήματα των μαθητών και της εκπαιδευτικής κοινότητας, ενάντια στο αντιδραστικό νομοσχέδιο του τότε Υπουργού Παιδείας της Ν.Δ. Κοντογιαννόπουλου. Νομοσχέδιο που περιελάβανε μεταξύ άλλων λειτουργία ιδιωτικών ΑΕΙ, κατάργηση της δωρεάν παροχής συγγραμμάτων, άρση στην ουσία του άρθρου 16 του Συντάγματος, ως και ομοιόμορφη ενδυμασία των μαθητών/τριών.
Στις μέρες μας -δυστυχώς- η κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη και της Ν.Δ. διά της υπουργού Παιδείας κ. Κεραμέως ό,τι τότε αναχαιτίσθηκε με τους συλλογικούς αγώνες και το αίμα του Νίκου Τεμπονέρα το κάνει πράξη, το νομοθετεί. Άνοιξε την πόρτα για τη λειτουργία Ιδιωτικών Πανεπιστημίων, καθώς τα κολέγια τα έχει αναγάγει σε πανεπιστήμια αναγνωρίζοντας τους τίτλους και τα χαρτιά που δίνουν ως πανεπιστημιακά πτυχία! Ψαλιδίζει τη δημόσια εκπαίδευση με διατάξεις φωτογραφικές υπέρ της ενίσχυσης των ιδιωτικών σχολείων, ιδιωτικών σχολών και σχολαρχών. Εργαλειοποιεί την πανδημία και μέσα σε αυτήν περνά μια σειρά νομοθετήματα ενάντια στις ανάγκες της δημόσιας δωρεάν εκπαίδευσης, ενάντια σε εργασιακά -συνδικαλιστικά δικαιώματα. Επεκτείνει την ελαστική εργασία με τρίμηνες συμβάσεις στην εκπαίδευση, και μαζί με όλα αυτά επιβάλει και το γνωστό «τάξις και έλεγχος» με στόχο να εκμηδενίσει τις αντιστάσεις και τις διεκδικήσεις του μαζικού κινήματος. Προχώρησε ακόμα και σε κατάργηση θεσμών δημοκρατικών, όπως αυτό των αιρετών του κλάδου και σε νομοθετήματα περί «συναθροίσεων» που μόνο στην επταετία υπήρξαν. Όχι μόνο την υγειονομική κρίση δεν αντιμετωπίζει καθώς αντί να ενισχύσει έκανε περιστολή δαπανών στον προϋπολογισμό για την υγεία, αλλά επιλέγει με τις πράξεις της τον αντιδημοκρατικό κατήφορο.
Μέσα σε όλα αυτά αποφάσισε την επαναλειτουργία των σχολείων στις 11 Ιανουαρίου δίχως καμιά μέριμνα για τη λήψη όλων των απαραίτητων μέτρων διασφάλισης της υγείας μαθητών και εκπαιδευτικών! Μια απόφαση πολιτικά ανεύθυνη, επιστημονικά αστήριχτη, και στην ουσία της εγκληματική, χωρίς να υιοθετήσει και να εφαρμόσει κανένα μέτρο που προτάθηκε και διεκδίκησε η εκπαιδευτική κοινότητα για το ασφαλές άνοιγμα και τη λειτουργία των σχολείων.
Η 9 Ιανουαρίου είναι μέρα μνήμης- θυσίας και τιμής για τον αγωνιστή εκπαιδευτικό Νίκο Τεμπονέρα, αλλά και μέρα εγρήγορσης για τη συνέχιση των αγώνων, για την υπεράσπιση της δημόσιας δωρεάν εκπαίδευσης, για την ενίσχυση του δημόσιου συστήματος υγείας, για την υπεράσπιση και ενίσχυση των εργασιακών δικαιωμάτων, για ένα 14χρονο δημόσιο δωρεάν σχολείο για όλα τα παιδιά χωρίς αποκλεισμούς, για ένα δημόσιο σχολείο σύγχρονο που θα ανταποκρίνεται στους καιρούς και στις ανάγκες των ανθρώπων, της επιστήμης, της τεχνολογίας, των δικαιωμάτων, της κοινωνίας ως η οργανωμένη βούληση των ανθρώπων για συνολικά βήματα προς τα μπρος για μια καλύτερη ζωή.
Νίκο Τεμπονέρα, υποχρέωσή μας και υπόσχεσή μας ο αγώνας για ένα καλύτερο σχολείο, χωρίς αντιδραστικές εκπαιδευτικές πολιτικές, ο αγώνας ενίσχυσης και όχι κρίσης της δημοκρατίας, ενάντια στον φόβο και στην καταστολή.
9 Ιανουαρίου 1991 δεν ξεχνάμε! Ο Νίκος Τεμπονέρας ζει στους αγώνες!
Αυτόνομο ΔΙΚΤΥΟ Εκπαιδευτικών
Αγωνιστικών, Προοδευτικών και Ενωτικών Κινήσεων Π.Ε.
