Το Φεστιβάλ Αντίβαρο άνοιξε τις πόρτες του στις 18 Μαρτίου με την παράσταση «Η Ιστορία ενός αιχμαλώτου», εγκαινιάζοντας έτσι και φέτος ένα θεατρικό «ταξίδι» για την πόλη του Ρεθύμνου με θέμα «Θέατρο και Λογοτεχνία». Συνταξιδιώτες, μετά τον «Αιχμάλωτο», υπήρξαν δύο αρκετά διαφορετικές μεταξύ τους, αλλά εξίσου δυνατές, παραστάσεις που φάνηκαν να κερδίζουν τόσο το αμείωτο ενδιαφέρον, όσο και την έντονη συγκίνηση των θεατών.
Στις 24 και 25 Μαρτίου είχαμε την τιμή να φιλοξενήσουμε στον χώρο μας την παράσταση «Το συναξάρι του Αντρέα Κορδοπάτη» του Θανάση Βαλτινού, σε σκηνοθεσία του Μιχάλη Βιρβιδάκη. Μια παράσταση που έκανε την πρεμιέρα της, τον Ιούλιο, στο Θέατρο Κυδωνία στα Χανιά και συγκέντρωσε πολλά θετικά σχόλια. Πρόκειται για μια αληθινή ιστορία που μας αφηγείται ο Θανάσης Βαλτινός, για τον Αντρέα Κορδοπάτη, έναν άνδρα από την Μαντινεία που το 1903 αποφασίζει να μεταναστεύσει στην Αμερική, ακολουθώντας την πορεία χιλιάδων μεταναστών από όλη την Ελλάδα και ειδικότερα από την Πελοπόννησο. Φαντάζει μια πολύ προσωπική ιστορία, που όμως ακούγοντας την και βλέποντας την να ζωντανεύει πάνω στην σκηνή, μέσα από την μοναδική ερμηνεία του Φώτη Κοτρώτσου, καταλήγει πέρα για πέρα συλλογική. Η παράσταση αυτή με την βοήθεια της σκηνοθετικής εμπλοκής του Μιχάλη Βιρβιδάκη και με την αίσθηση των ηχητικών εφέ, αποτελεί μια εμπειρία για κάθε θεατή. Ένα βίωμα που περιτριγυρίζεται από τις αντιξοότητες της μετανάστευσης: Τον φόβο, τις κακουχίες, τον θάνατο, την πείνα, τη φτώχεια και τη μάχη για μια αξιοπρεπή ζωή.
Η επόμενη παράσταση που υποδεχτήκαμε στο Φεστιβάλ Αντίβαρο στις 26 και 27 Μαρτίου, ήταν το «Τέρας». Αφορά το πρώτο θεατρικό έργο του ηθοποιού και σκηνοθέτη Μιχάλη Καλιότσου, που ανέβηκε το Φεβρουάριο του 2022 στην Αθήνα, στο Θέατρο Δρόμος και κέρδισε τις εντυπώσεις. Μία πολύ συγκροτημένη και σύγχρονη παράσταση που επιλέγει να δώσει «βήμα» στα ζητήματα της διαφορετικότητας και της προσωπικής ελευθερίας. Μέσα από τη συνάντηση του Κρις και του Άρη και τη διακοπή της γνωριμίας τους, μετά από μια σημαντική αποκάλυψη του Κρις για τη ζωή του, παρακολουθούμε μία διαρκή και πολύπλευρη εσωτερική πάλη του Άρη. Ο Άρης βλέπει παντού ένα «τέρας» και δεν μπορεί να ελευθερωθεί από αυτό. Πρόκειται για το τέρας που κρύβουμε όλοι μέσα μας και όσο το «ταΐζουμε», μεγαλώνει. Το τέρας συνδέεται τόσο με τα παιδικά τραύματα του Άρη όσο και με την περιθωριοποίησή του από τα άτομα που αγάπησε πολύ, όπως η μητέρα του. Την παράσταση διαπερνά μια ασφυκτική-αποπνικτική ατμόσφαιρα, γεμάτη σκοτεινές σκέψεις, παράνοια, πόνο και ανελευθερία, μέσα στην οποία δημιουργούνται συνεχώς ποικίλες εντάσεις. Η δραματική εξέλιξη «παίζει» με το μυαλό και με το προσωπικό «τέρας» του κάθε θεατή και κορυφώνεται με τις συγκλονιστικές ερμηνείες των Αλέξανδρου Μαράκη και Νεκτάριου Παπαλεξίου.
Το Φεστιβάλ Αντίβαρο συνεχίζεται δυναμικά μέχρι τις 13 Απριλίου. Η επόμενη παράστασή του ανεβαίνει στις 2 και 3 Απριλίου με τον τίτλο «Κατερίνα Γώγου: Το Γαμώτο που δεν Έζησα» σε κείμενο και σκηνοθεσία του Ανδρέα Ζαφείρη. Πρόκειται για μια πολυσυζητημένη παράσταση από την Θεατρική Ομάδα 2510 που θα ταξιδέψει το κοινό μέσα από την πολυτάραχη ζωή και τη μαγεία των στίχων της μοναδικής Κατερίνας Γώγου, της αγαπημένης ποιήτριας του νεανικού κοινού.
Το έργο του Ανδρέα Ζαφείρη είναι βασισμένο στη ζωή, το έργο αλλά και την πυκνή, σε ιστορικό χρόνο, περίοδο που έζησε η πιο σημαντική δημιουργός της νεοελληνικής λογοτεχνίας. Η άγρια μοναδικότητα των στίχων της, η εκπληκτική της ενσυναίσθηση για τη σύγχρονη ζωή στο αστικό τοπίο, η έμπρακτη αγάπη της για το διαφορετικό, το περιθώριο, τους κολασμένους, η αυτοκαταστροφική της διαδρομή ως αντικαθρέφτισμα μιας ολόκληρης κοινωνίας την τοποθέτησαν κορυφαία του Χορού στην «Αγία Τριάδα των Εξαρχείων» (Σιδηρόπουλος, Άσιμος, Γώγου).
Σκηνοθεσία: Ανδρέας Ζαφείρης
Κείμενο: Ανδρέας Ζαφείρης
Πρωταγωνιστούν: Έλια Βεργανελάκη, Χαρά Νικολάου, Χάρης Γεωργιάδης
Στις 5,6 και 7 Απρίλη επαναλαμβάνονται μετά από απαίτηση μεγάλου αριθμού θεατών «Η Ιστορία ενός αιχμαλώτου» από την ομάδα Αντίβαρο. Η παράσταση-αφιέρωμα στα 100 χρόνια από τη Μικρασιατική Καταστροφή βασισμένη στο κοσμαγάπητο πεζογράφημα του Στρατή Δούκα έχει αφήσει πολύ βαθιά εντύπωση στους θεατές του Ρεθύμνου, ενώ δεν ήταν λίγοι εκείνοι που ταξίδεψαν από άλλες πόλεις για να τη δουν. Συνενώνοντας μουσικά χρώματα από την Ανατολή και τη Δύση, και τα επιμέρους κομμάτια της ιστορίας, όπως τα αφηγούνται ή τα τραγουδούν 11 ηθοποιοί και μουσικοί επί σκηνής, δημιούργησε μια σύνθετη θεατρική εμπειρία που αγαπήθηκε πολύ.
Από την ομάδα Αντίβαρο
