Σε μια όμορφη εκδήλωση, πραγματοποιήθηκε το απόγευμα της Παρασκευής στον Δημοτικό Κήπο Ρεθύμνου, η παρουσίαση των δύο νέων βιβλίων του συγγραφέα Μιχάλη Τζανάκη, «Χώμα Κόκκινο» και «Άφωνοι Φόνοι» από τις εκδόσεις «Ραδάμανθυς».
Φίλοι, συγγενείς και παλιοί συμμαθητές του Ρεθεμνιώτη συγγραφέα είχαν την ευκαιρία να συναντηθούν ξανά, μετά από δύο χρόνια πανδημίας, και να τιμήσουν τον Μιχάλη Τζανάκη, ο οποίος με κάθε ευκαιρία εκφράζει την αγάπη του για την «πόλη της νιότης του», καθώς και για τους ανθρώπους της.
Τα δύο νέα του βιβλία, παρότι πολύ διαφορετικά μεταξύ τους, έχουν την τάση να ταξιδεύουν τον αναγνώστη σε άλλους κόσμους, προκαλώντας του ποικίλα συναισθήματα, όπως αγωνία και προβληματισμό, αλλά επίσης ευγνωμοσύνη και αναγνώριση των προνομίων της σημερινής εποχής. Σε κάθε περίπτωση όμως, το κοινό στοιχείο και των δύο βιβλίων, είναι η «δημοσιογραφική» ματιά του συγγραφέα, ο οποίος επιχειρεί πάντα να ανακαλύψει την «αλήθεια».
Στο περιεχόμενο των βιβλίων αναφέρθηκε ο φιλόλογος και διδάκτωρ του πανεπιστημίου Κρήτης Μανώλης Καμπανάκης, ενώ χαιρετισμό απηύθυνε ο υπεύθυνος των Εκδόσεων «Ραδάμανθυς» Χρήστος Τσαντής. Αποσπάσματα διάβασε η εκπαιδευτικός Φωτεινή Δουβλέκα, προσφέροντας ζωντάνια και παραστατικότητα καθ’ όλη τη διάρκεια της εκδήλωσης, κρατώντας την αγωνία των ακροατών ζωντανή μέχρι το τέλος.
Σε σχετικές του δηλώσεις στα «Ρ.Ν.» ο Μιχάλης Τζανάκης ανέφερε: «Η εκδήλωση αυτή δικαιολογεί την αγάπη μου για το Ρέθυμνο και τους ανθρώπους με τους οποίους κι εγώ «ζυμώθηκα» τις δύο πρώτες δεκαετίες της ζωής μου! Πάντα ο προγραμματισμός της εκδήλωσης από τον εκδοτικό οίκο «Ραδάμανθυς» στην πόλη αυτή, μου προκαλεί έντονα συναισθήματα με κυρίαρχα την χαρά και τη συγκίνηση! Με αφορμή την παρουσίαση των δύο τελευταίων βιβλίων μου, «Χώμα Κόκκινο» και «Άφωνοι φόνοι» στον Δημοτικό κήπο της πόλης είχα την ευκαιρία να συναντήσω, φίλους και φίλες, αγαπημένα πρόσωπα, και οι εξαιρετικές εισηγήσεις των εκπαιδευτικών Φωτεινής Δουβλέκα, Μανόλη Καμπανάκη και της δημοσιογράφου Εμμανουέλας Φωτάκη, ολοκλήρωσαν για μένα μια αξέχαστη βραδιά! Είμαι βέβαιος πως η πόλη αυτή θα συνεχίζει να με εμπνέει και να μου δίνει ισχυρό κίνητρο να συνεχίσω τη συγγραφή και μέσω αυτής να μπορώ να επικοινωνώ με φίλους, αλλά να δημιουργώ νέους δεσμούς με αναγνώστες, μικρούς και μεγάλους!».
Από την πλευρά του, ο Μανώλης Καμπανάκης, αναφερόμενος στον Μιχάλη Τζανάκη και τα βιβλία του, σημείωσε μεταξύ άλλων: «Με όσα περάσαμε τα δύο τελευταία χρόνια, τέτοιες ανεκτίμητες στιγμές συνάντησης αγαπημένων προσώπων έχει λείψει απ’ όλους μας. Είναι από την πλευρά μου διπλή η αποψινή χαρά να βρίσκομαι ξανά μπροστά σε φίλους για να συζητήσουμε για βιβλία και τέχνη και αυτό να γίνεται για τα δύο τελευταία βιβλία του αγαπημένου μας Μιχάλη Τζανάκη, που δε ξεχνά ούτε εμάς ούτε την πόλη της νιότης του. Αστείρευτος, άοκνος και πολυγραφότατος πλέον ο φίλος μας Μιχάλης μας προσφέρει την τελευταία παραγωγή του πνευματικού του μόχθου, μια συλλογή διηγημάτων, με τίτλο Χώμα Κόκκινο, στο οποίο μας συγκλονίζει παραθέτοντας τις προσωπικές του εμπειρίες από τα ταξίδια του στην Αφρική και μας συναρπάζει με ένα αστυνομικό – ιστορικό μυθιστόρημα με τίτλο Άφωνοι Φόνοι βασισμένο σε αληθινά γεγονότα, σχετικά με το φόνο του Αμερικανού δημοσιογράφου Τζόρτ Πόλκ στη Θεσσαλονίκη το 1948. Στα 24 χρόνια φιλία μας με το Μιχάλη έχω παρακολουθήσει τις διάφορες «μεταλλάξεις» του: εκπαιδευτικός – φροντιστής, γονιός, αρθρογράφος με ιδιαίτερο δηκτικά ειρωνικό ύφος, συγγραφέας, διηγηματογράφος, δημόσιος υπάλληλος και ποιητής. Εκείνη όμως η μετάλλαξη που καθόρισε καίρια το συναισθηματικό του κόσμο και διαμόρφωσε τη μετέπειτα κοσμοθεωρία του είναι τα ταξίδια του στην Αφρική».
Κλείνοντας, ο Χρήστος Τσαντής εξήγησε ότι: «Ο Μιχάλης Τζανάκης στο «Άφωνοι Φόνοι» επαναφέρει στο προσκήνιο τα βασικά πρόσωπα του δράματος, δίνοντας τη δική του οπτική στην υπόθεση. Από την άλλη, στο «Χώμα Κόκκινο» περιλαμβάνονται διηγήματά του από την Αφρική, με βάση την προσωπική του εμπειρία από την επίσκεψή του το 2010, όπου ήρθε αντιμέτωπος με την τραγική πραγματικότητα που βιώνουν οι άνθρωποι εκεί». Αναφερόμενος μάλιστα στην αξία της ανάγνωσης βιβλίων τη σημερινή εποχή, ο κ. Τσαντής σημείωσε ότι, «Είναι πολύ βασικό για την επιβίωση του εγκεφάλου μας να διαβάζουμε βιβλία. Διαβάζοντας κανείς κάνει απίστευτες συνάψεις στον εγκέφαλό του και γι’ αυτό στα μεγαλύτερα πανεπιστήμια του κόσμου η κυρίαρχη μορφή διδασκαλίας γίνεται μέσα από έντυπη μορφή».
