Δίκαιος είναι κάθε άνθρωπος ο οποίος ταυτόχρονα χωρίς παρωχημένες ιδεοληψίες να καταδυναστεύουν το πνεύμα του και δίχως νοσηρά πάθη να έχουν κυριέψει την ψυχή του σέβεται, τηρεί και εφαρμόζει τους γραπτούς και άγραφους νόμους της κοινωνίας του και απονέμει δίκαιο στους συνανθρώπους του. Έτσι, αυτός ο άνθρωπος έχει τη δικαιοσύνη στην καρδιά του και στη ζωή του ως καθημερινό οδηγό.
Δικαιοσύνη είναι επομένως και το σύνολο των κανόνων δικαίου σε μια κοινωνία και η με ισονομία εφαρμογή απ’ όλους μα και η απονομή όσων ορίζουν αυτοί στα μέλη της. Απώτερο σκοπό της χωρίς παρωπίδες και ωτασπίδες δικαιοσύνης ας λογαριάσουμε την εύρυθμη λειτουργία των οργάνων της πολιτείας και την αρμονική συνύπαρξη των μελών του κοινωνικού συνόλου με ταυτόχρονη προστασία των ατομικών του καθενός και κοινωνικών για όλους δικαιωμάτων.
Αυτό, λοιπόν, που έχουμε χρέος όλοι ανεξαιρέτως οι πολίτες είναι με διαρκή και ασταμάτητο αγώνα να υπερασπίζουμε την ελευθερία, τη δημοκρατία, τη δικαιοσύνη· συνάμα, να κάνουμε τα πάντα για τον τερματισμό της εκμετάλλευσης των ασθενέστερων κοινωνικών τάξεων από τους οικονομικά και πολιτικά δυνατούς της κοινωνίας μας.
Πολλοί λένε ότι στις μέρες μας ως δίκαιο και δικαιοσύνη έχει επικρατήσει ό,τι επιβάλλει η δύναμη και η επιρροή των κοινωνικοπολιτικά ισχυρών. Των ισχυρών, που για να κρύψουν τις αδικίες τους σε βάρος των αδυνάτων φορούν συχνά μανδύα και μάσκες φιλανθρωπίας.
Ξεχνούν, όμως, πώς ο Άγιος Αυγουστίνος (4ος – 5ος αι. μ.Χ.) έλεγε ότι «Η φιλανθρωπία δεν μπορεί να είναι υποκατάστατο για τη δικαιοσύνη που δεν απονεμήθηκε». Και για αυτό, θεωρώ ότι αργά ή γρήγορα οι μάσκες τους θα πέσουν· αρκεί βέβαια όλοι οι υπόλοιποι να σεβόμαστε και να εφαρμόζουμε απαρέγκλιτα το δίκαιο στις καθημερινές διαπροσωπικές και δημόσιες σχέσεις μας.
Στην ιδανική, όμως, κοινωνία, που εμείς ονειρευόμαστε και επιθυμούμε να δούμε στην πράξη χωρίς κοινωνικές ανισότητες και λαϊκή εκμετάλλευση, οι νέοι αγωνίζονται με όλες τις ψυχοσωματικές και τις πνευματικές τους δυνάμεις και οι μεγαλύτεροι σε ηλικία με την εμπειρία και τη σύνεσή τους, για να διαβαίνει και να ακολουθεί η πολιτεία τους τους δρόμους της αληθινής δικαιοσύνης!
Άντε, λοιπόν, όλοι μαζύ χωρίς οκνηρία, δόλο, ιδιοτέλεια και άργητα στον αγώνα, για να ανοίξουμε το μονοπάτι αν όχι για μας τους ίδιους αλλά για τα παιδέγγονά μας τουλάχιστον το οποίο θα φέρει σε μιαν τέτοιαν κοινωνία…
