Η ελληνική γλώσσα είναι η γλώσσα που μιλούσαν και έγραφαν οι Έλληνες επί σειρά αιώνων.
Έγραψαν ποίηση, τραγωδίες, κωμωδίες, φιλοσοφία και ιστορία· ξεκίνησαν πολέμους, έκλεισαν συνθήκες ειρήνης· βριζόντουσαν και αγαπιόντουσαν.
Ήταν ένα καθημερινό απαραίτητο εργαλείο στη δημόσια και ιδιωτική ζωή τους, στις κάθε είδους σχέσεις τους με τους άλλους.
Και έχει, μας λένε τώρα, φτάσει ως σήμερα σαν κληρονομιά των προπατόρων προς ημάς τους δήθεν επιγόνους τους. Έστω και αν δέχτηκε πολυποίκιλες, θετικές ή αρνητικές, ως προς τη μορφή και την εξέλιξη και τη χρήση της επιρροές από ξένους λαούς, φίλους ή εχθρούς.
Όπως συμβαίνει σε κάθε άλλο λαό του πλανήτη με τη μητρική του γλώσσα.
Αρκεί να μην την κατακλύζουν παράσιτα ή ξένα προς τον πολιτισμό και τα ήθη του στοιχεία.
Αρκεί να τη σέβονται όλοι και να ξέρουν να τη χρησιμοποιούν σωστά και να μην την κακοποιούν ασύνετα με βαρβαρισμούς ή/και σολοικισμούς μικροί και μεγάλοι στην ηλικία…
