Μια καλόπιστη κριτική, για όσους θέλουν να την ακούσουν, που γίνεται για να επισημανθούν κάποια στραβά, μπας και μπορέσουν να διορθωθούν.
Κατά διαστήματα έχουν γραφτεί πάρα πολλά για τον περίφημο ΒΟΑΚ και τα προβλήματα που έχει, με αποτέλεσμα η Κρήτη να θρηνεί κάθε χρόνο αρκετά θύματα σ΄ αυτόν, σε σχέση με την υπόλοιπη Ελλάδα. Ο ΒΟΑΚ που μάλλον του έχουν δώσει λάθος ονομασία και θα έπρεπε να ονομάζεται ΒΟΑΣ, λόγω των θυμάτων που καταπίνει κάθε χρόνο στην άσφαλτο του! Προχθές έκανα για μια ακόμη φορά τη διαδρομή προς το Ηράκλειο. Φαίνεται ότι αφ’ ότου φτιάχτηκε οι υπεύθυνοι θεώρησαν ότι δεν θα χρειαστεί ποτέ οποιαδήποτε συντήρηση! Σε ορισμένα σημεία ο ΒΟΑΚ – η εθνική οδός τρομάρα της – είναι απελπιστικά απαράδεκτη και είναι να απορεί κανείς, πέρα από την ταλαιπωρία, την καταπόνηση και τις πιθανές ζημιές των τροχοφόρων, πως δεν γίνονται ατυχήματα σε καθημερινή βάση. Κάθε χρόνο χάνεται ο πληθυσμός ενός χωριού στους δρόμους της Κρήτης με τους περισσότερους θανάτους στην άσφαλτο του ΒΟΑΚ. Μήπως θα έπρεπε επιτέλους η περιφέρεια Κρήτης να δει το θέμα αρκετά σοβαρά, έστω και πρόχειρα με μπαλώματα, μέχρι να πάρει σάρκα και οστά η νέα κατασκευή που βαρύγδουπα έχει εξαγγελθεί; Ή θα πρέπει να θρηνούμε συχνά θύματα, για να υπάρξει η ανάλογη ευαισθησία και προσοχή στην αποκατάσταση των προβλημάτων;
Στο Ρέθυμνο στην εθνική οδό, στη γέφυρα του Προφήτη Ηλία για πάρα πολύ καιρό δεν άναβαν τα φώτα με ανάλογα προβλήματα στους οδηγούς. Αν είχαν ζημιά υποθέτω πως θα άναβαν τα μισά, αλλά μάλλον ήταν μια απλή ασφάλεια και όταν επιτέλους αποφάσισαν να την αλλάξουν, τελικά άναψαν όλα επιτέλους! Τόσο δύσκολο ήταν!
Αλλά δεν είναι μόνο αυτό το πρόβλημα. Ο μισός κόμβος Αμαρίου είναι ακόμη σβηστός! (έχω να περάσω μέρες και δεν ξέρω αν είναι ακόμη έτσι). Όπως επίσης για να λέμε αλήθειες και ο μισός ΒΟΑΚ!
Στον κόμβο, στα Τρία Μοναστήρια, καθημερινά δεινοπαθούν όσοι περνούν από εκεί. Όσοι έρχονται από Χανιά και θέλουν να μπουν στο Ρέθυμνο, θα πρέπει να κάνουν τάμα σε κανένα άγιο, για να μπορέσουν να περάσουν κάτω από τη γέφυρα, αφού δεν υπάρχει κατάλληλη ορατότητα και κινδυνεύουν ανά πάσα στιγμή από τα αυτοκίνητα που βγαίνουν από το Ρέθυμνο με κατεύθυνση προς Ηράκλειο, Χανιά και άγιο Βασίλη. Στον κόμβο Αμαρίου είναι παρόμοιο το πρόβλημα, για όσους μπαίνουν στην πόλη, αλλά οπωσδήποτε σε μικρότερη κλίμακα. Εκεί όμως που υπάρχει τεράστιο πρόβλημα και είναι να απορεί κανείς πως δεν γίνονται ατυχήματα καθημερινά, είναι ο κόμβος Ατσιποπούλου! Συναντώνται καμιά δεκαριά δρόμοι για Ρέθυμνο, Χανιά, Ηράκλειο, Ατσιπόπουλο, Λιντλ, αγροτικό δρόμο, βιομηχανική περιοχή και επαφίεται στην ικανότητα και το φιλότιμο του κάθε οδηγού, σε ποιον θα αφήσει προτεραιότητα και πότε θα βρει ευκαιρία να πάει προς την κατεύθυνση που θέλει! Τα φανάρια που έχουν τοποθετηθεί, προφανώς ήταν μόνο για τα εγκαίνια και δεν ξαναχρησιμοποιήθηκαν ποτέ.
Αναρωτιέμαι πόσο δύσκολο και δαπανηρό είναι ώστε να μην μπορούν να κατασκευαστούν δύο με τρεις κυκλικοί κόμβοι σε Ατσιπόπουλο, τρία μοναστήρια, κόμβο Αμαρίου, όπως γίνεται σε όλα τα κράτη και μέρη του κόσμου, για να λυθεί το πρόβλημα μια και καλή, εκτός κι αν κοστίζουν παραπάνω από μια ανθρώπινη ζωή! Μήπως θα πρέπει να συνεχίσουμε να θρηνούμε καθημερινά θύματα και μέχρι ποιον αριθμό, ώστε να αποφασιστεί επιτέλους η κατασκευή τους;
Και η πόλη μας όμως δεν πηγαίνει πίσω και εδώ δεν είναι παιδικές χαρές και δημόσιος φωτισμός για να πούμε ότι γίνονται ζημιές από κανίβαλους που δεν έχουν ίχνος παιδείας. Είναι δρόμοι της πόλης και καθημερινά περνούν από αυτούς χιλιάδες συμπολίτες μας, αλλά και επισκέπτες. Μιας πόλης που θέλει να λέγεται τουριστική και να παρέχει στους τουρίστες τις καλύτερες υπηρεσίες, ώστε να έχει και τις καλύτερες κριτικές και αποτελέσματα.
Ο δρόμος της πιάτσας των ταξί, στην Πλατεία Τεσσάρων Μαρτύρων, όπως και ο κόμβος της λεωφόρου, στη γωνία κήπου και Νύκταρη, έχει τόσες λακκούβες που δεν τιμά κανέναν από τους υπεύθυνους. Οι κυβόλιθοι που έχουν τοποθετηθεί έχουν αλλοτριωθεί ή έχουν φύγει από τη θέση τους. Κάθε μέρα σχεδόν γίνονται πτώσεις συμπολιτών, όταν επιχειρούν να περάσουν το δρόμο, και είναι απορίας άξιο πως δεν γίνονται σοβαρά ατυχήματα. Εύλογη απορία είναι γιατί αφού κατασκευάστηκαν πλακόστρωτοι οι κόμβοι της πόλης, όπως και ο περιφερειακός δρόμος στο ύψος του γηπέδου της σοχώρας, μόλις γίνει από τη βροχή κάποια λακκούβα ή φύγουν κάποιοι κυβόλιθοι η γιατρειά είναι να βάλουν από πάνω άσφαλτο, χαλώντας όχι μόνο την αισθητική, αλλά και το οδόστρωμα που έχει πλέον άλλη συμπεριφορά. Τότε ποιος ο λόγος κατασκευής των δρόμων με κυβόλιθους;
Το σοφό ρητό του Ιπποκράτη «καλλίτερα να προλαμβάνεις, παρά να θεραπεύεις», ενώ αναφέρεται σε ασθένειες, μπορεί, άνετα, να χρησιμοποιηθεί για να δώσει λύσεις και σε άλλα πολλά και σοβαρά θέματα που μας ταλανίζουν στην καθημερινή μας ζωή. Καλό λοιπόν θα ήταν, πριν θρηνήσουμε θύματα, να προσπαθήσουν οι αρμόδιοι να δώσουν λύσεις στα συγκεκριμένα θέματα, τα οποία θα ωφελήσουν όχι μόνο τους πολίτες , αλλά και την όψη της πόλης λόγω τουρισμού.
