Αμέσως μετά την εκλογή του στις ΗΠΑ ο Τραμπ ξεκίνησε ένα οικονομικό πόλεμο προς την Ευρώπη και την Κίνα, οι οποίοι είναι οι κύριοι οικονομικοί ανταγωνιστές των ΗΠΑ. Οι αποφάσεις του έφεραν αναστάτωση σε όλο τον πλανήτη, είναι αμφιλεγόμενες, όπως και η αποτελεσματικότητα τους. Πολλά έχουν λεχτεί για το πρόσωπο και γενικότερα για τη λογική του Τραμπ. Διάβασα και νομίζω ότι αξίζει να διαβαστεί, μια ανάλυση για την προσωπικότητά του, την οποία και παραθέτω με κάθε επιφύλαξη, από τον Costas Roumanias ο οποίος είναι Assistant Professor of Economics στην εταιρεία Athens University of Economics and Business, και έχει δουλέψει στην εταιρεία University of Macedonia. Σπούδασε Economics στο The Queen’s College, Oxford και Economics στο National and Kapodistrian University of Athens.
«Ο Τράμπ είναι εξαιρετικά σπάνια περίπτωση αρχηγού κράτους ως προς τα βασικά χαρακτηριστικά του. Είναι εξαιρετικά χαμηλής ευφυΐας. Γλωσσολογικές αναλύσεις της ομιλίας του, τοποθετούν το επίπεδο εκφοράς λόγου του σε ηλικίες 9-12 ετών. Φυσικά ο λόγος είναι ο καθρέπτης της σκέψης.
Είναι εξαιρετικά χαμηλής γενικότερης ικανότητας. Η συντριπτική πλειονότητα των επιχειρήσεών του γνώρισαν παταγώδη αποτυχία. Από αυτές που διασώθηκαν οι περισσότερες σώθηκαν μετά από εξωτερικές παρεμβάσεις τρίτων. Ακόμα και για αυτές που διασώθηκαν έχει υπολογιστεί ότι αν είχε τοποθετήσει το κεφάλαιό του στο δείκτη S&P 500, χωρίς να κάνει τίποτα, θα είχε περισσότερα χρήματα: Ο Τράμπ ως επιχειρηματίας κατόρθωσε να τα πάει χειρότερα απ’ ό,τι θα τα πήγαινε αν δεν είχε κάνει καμία επιχειρηματική κίνηση. Για όσους θέλουν «επιτυχημένους» επιχειρηματίες στην κεφαλή κρατών.
Έχει μία από τις πιο επικίνδυνες, τοξικές, επιθετικές και κακοήθεις ψυχικές διαταραχές: συνδυασμό ψυχοπάθειας, ναρκισσισμού και ακραίου ηδονισμού, που ονομάζεται κακοήθης ναρκισσισμός και συνοδεύεται από συμπτώματα παράνοιας και σαδισμού. Το πάνελ κορυφαίων κλινικών ψυχιάτρων και ειδικών ψυχικής υγείας από τα μεγαλύτερα πανεπιστήμια της Αμερικής που τον διέγνωσε, χαρακτήρισε την περίπτωση του ως «pure evil» (σκέτο κακό!).
Έχει εξαιρετικά βραχύ ορίζοντα σχεδιασμού. Και ο Πούτιν είναι ξεκάθαρα ψυχοπαθής, αλλά είναι μακροπρόθεσμος παίκτης. Ο Τράμπ δεν είναι σε θέση να αναγνωρίσει καν τις μακροπρόθεσμες συνέπειες των πράξεών του. Είναι τελείως ανερμάτιστος, δεν έχει καμία αντίληψη των σύνθετων γεωπολιτικών, οικονομικών θεμάτων, δεν γνωρίζει και δεν κατανοεί σύνθετα σχήματα (παραδείγματος χάριν θεωρεί ότι παίζει διμερή παίγνια και δεν δείχνει να αντιλαμβάνεται ότι οι πράξεις του στους εταίρους του μπορεί να τους οδηγήσουν να αλλάξουν τις σχέσεις του μεταξύ τους, ούτε τις επιπτώσεις που θα έχει αυτό στην αμερικανική οικονομία και ισχύ), είναι ανιστόρητος και ανίκανος να αντιληφθεί ακόμα και τρανταχτά οικονομικά, πολιτικά, στρατηγικά θέματα αν αυτά δεν μπορούν να αναλυθούν με απλούς όρους σύγκρουσης, με αφελή δυϊκά σχήματα φίλου/εχθρού, «καλού»/«κακού», επιτυχημένου/αποτυχημένου, ισχυρού/αδυνάμου κ.λπ. κ.λπ.
Η πάθησή του (πάντα κατά τους κορυφαίους ειδικούς που τον μελέτησαν) είναι τέτοια που η κακοήθειά του και ο ναρκισσισμός του επιδεινώνονται εξίσου από τις αποτυχίες όσο και από τις επιτυχίες. Δεν πρόκειται να κορεστεί, ακόμα κι αν πετύχει σε κάποιους από τους στόχους του. Αυτό είναι σε απόλυτη αρμονία με την παρατήρηση ότι κλιμακώνει συνεχώς την επιθετικότητα με την οποία αντιμετωπίζει όποιον αντιλαμβάνεται ως αντίπαλο εσωτερικά ή εξωτερικά. Η παράνοιά του σημαίνει ότι είναι πολύ δύσκολο να κάνεις deals μαζί του. Γύρω του έχει συγκεντρώσει ένα ανεκδιήγητο τσίρκο ανίκανων κολάκων, σκιτζήδων και τυχάρπαστων γιατί αυτοί, είτε τον κολάκεψαν αρκετά, είτε τον υπηρέτησαν στις προηγούμενες απίθανες πολιτικές του και στις παρανοϊκές του φαντασιώσεις καταδίωξης.
Θα διακινδυνεύσω μια πρόβλεψη για την πορεία του Τράμπ στο εσωτερικό της Αμερικής (για την εξωτερική του πολιτική οι προβλέψεις είναι ίσως πιο ριψοκίνδυνες). Ο Τράμπ θα επιχειρήσει σχετικά σύντομα (σίγουρα μέσα στη διάρκεια της τετραετούς θητείας του) βίαιο πραξικόπημα. Το πραξικόπημα στις ΗΠΑ είναι ξεκάθαρα ήδη σε εξέλιξη, ακόμα όμως δεν έχει γίνει βίαιο.
Ο Τράμπ είναι βέβαιο πως θα επιχειρήσει να κάνει αντισυνταγματικά 3η θητεία. Είναι πιθανό να βρεθεί φόρμουλα για να τα καταφέρει (πχ Βανς υποψήφιος πρόεδρος με Τράμπ αντιπρόεδρο με υπόσχεση παραίτησης του Βανς μετά την εκλογή). Αυτό ενδέχεται να το επιτρέψει το Ανώτατο Δικαστήριο. Ακόμα κι αν δεν το επιτρέψει ο Τράμπ μπορεί να το αγνοήσει, αφού το Ανώτατο Δικαστήριο βασίζεται στην εκτελεστική εξουσία για την επιβολή των αποφάσεών του.
Ο Τράμπ με την καταστροφή που θα έχει σύντομα φέρει στην χώρα του και στην παγκόσμια οικονομία, δεν πρόκειται να ψηφιστεί ποτέ ξανά, ούτε για αστείο. Θα αμφισβητήσει οποιοδήποτε αποτέλεσμα εκλογών. Και όπως και στο παρελθόν θα επιχειρήσει να ανατρέψει το αποτέλεσμα βίαια. Την τελευταία φορά που επιχείρησε να κατεβάσει στρατό στους δρόμους, η επαγγελματική ηγεσία των ενόπλων δυνάμεων αρνήθηκε. Αυτή τη φορά τους αντικατέστησε όλους. Είναι ένα ζήτημα αν θα καταφέρει να περάσει την βούλησή του και στα μεσαία προς ανώτερα κλιμάκια του στρατού των ΗΠΑ. Αλλά μπορούμε να έχουμε σχετική βεβαιότητα, από το δείγμα γραφής του και το είδος του ανδρός, ότι θα το επιχειρήσει αν ζει έως τότε.
Η καταστροφή που θα έχει στο τέλος φέρει στις ΗΠΑ θα είναι πιστεύω μη αναστρέψιμη. Η καταστροφή που θα φέρει στον υπόλοιπο κόσμο μπορεί να μετριαστεί εάν οι υπόλοιποι κινηθούν προσεκτικά και συντονισμένα.
Από εδώ και στο εξής στο cover photo, θα ανανεώνω ανά τακτά χρονικά διαστήματα, την καλύτερη δυνατή εκτίμηση των ποσοστών αποδοχής απόρριψης του Τράμπ. Γι’ αυτήν προσπαθώ να χρησιμοποιήσω όλα τα polls που δημοσιεύονται (τα παίρνω από το polls aggregator των NYT) και χρησιμοποιώ αυτό που αποκαλούμε within variation, δηλαδή τις μεταβολές για την ίδια δημοσκοπική στον χρόνο. Άρα αν μια δημοσκοπική εταιρία είναι φιλοτραμπική, δεν την απορρίπτω, αλλά κοιτάζω την τάση που έχουν οι δημοσκοπήσεις της μέσα στο χρόνο και λαμβάνω μέσο όρο τάσεων μεταξύ εταιριών για να μεταβάλω διαχρονικά τα ποσοστά αποδοχής και απόρριψης (approval/disapproval rates). Το ίδιο φυσικά ισχύει και για δημοσκοπήσεις που γίνονται από πχ δημοκρατικά μέσα.
Εικάζω ότι στο προσεχές μέλλον, ο Τράμπ θα έχει από τα πιο χαμηλά ποσοστά αποδοχής στην ιστορία των ΗΠΑ. Περιμένουμε με ενδιαφέρον πότε η χώρα θα βγει από την παράλυση και θα αρχίσει να του αντιστέκεται».
Οι τελευταίες δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι ο Costas Roumanias επαληθεύεται αφού ο Τράμπ καταγράφει το χαμηλότερο ποσοστό για τις 100 πρώτες ημέρες προέδρου των ΗΠΑ από την εποχή του Αϊζενχάουερ εδώ και 70 χρόνια! Σοβαρές απώλειες εμφανίζει στους τομείς της οικονομίας, της εξωτερικής πολιτικής και της διαχείρισης των θεσμών. Μετά από τα παραπάνω, εύλογα γεννιέται το ερώτημα, που θα οδηγηθούν οι ΗΠΑ και ο πλανήτης στο αμέσως επόμενο διάστημα, από τη διακυβέρνηση του Τράμπ και του Πούτιν αντίστοιχα. Είναι γρίφος, για τον οποίο όλος ο πλανήτης εύχεται να λυθεί ήρεμα χωρίς επώδυνες συνέπειες. Τα συμπεράσματα δικά σας.
