“Μία, δύο… τρεις και η καλή του μέρα” ήταν ο 52ος τελικός του κυπέλλου ΕΠΣΡ για τον Ρεθυμνιακό που ευτύχησε μετά από τρεις προσπάθειες να κατακτήσει το βαρύτιμο τρόπαιο.
Η μέρα ήταν ανοιξιάτικη, το γήπεδο των Μισιρίων γεμάτο και ο κόσμος -μαζί με τα παιδιά των ακαδημιών των δύο φιναλίστ- απόλαυσαν έναν πολύ καλό σε ρυθμό τελικό.
Ο Ρεθυμνιακός επικράτησε της Δόξας με 2-0 για δύο κυρίως λόγους… Πρώτον γιατί απέφυγε να δεχθεί γκολ στο 1ο και στο 2ο λεπτό όπου ο Έρι Ματαραγκάσι “σημάδεψε” ελάχιστα άουτ και ο Κελαϊδής που απέκρουσε σωτήρια το δυνατό σουτ του Σουμπασάκη από τα 5μ. Η Δόξα του Νίκου Καραδάκη που μπήκε για να παίξει -και το έκανε με εμφατικό τρόπο- αγωνίστηκε με περίσσιο ποδοσφαιρικό θράσσος και για τα πρώτα 12 λεπτά αιφνιδίασε τους κυανόλευκους της Γ’ Εθνικής.
Δεινός σκόρερ ο Σηφακάκης
Σιγά-σιγά αλλά προοδευτικά, ο Ρεθυμνιακός “έπιασε” μπάλα στα πόδια του, επέδειξε υπομονή και με κορυφαίο τον Οργκίτο Μέτα και συνακόλουθούς του, τους Ζήση Μανώλη, Βαλεντίνο Μπάρο έκανε τη ζημιά στο 35′. Φυσικά, σπουδαία δουλειά έκαναν στο κέντρο οι, Χαλκιαδάκης – Μεργέμογλου. Στη φάση του γκολ, ήταν ο Μανώλης που έβγαλε ασίστ στον Σηφακάκη και ο πολύπειρος φορ που μπήκε στην ενδεκάδα μετά από καιρό (ένιωθε ενοχλήσεις στη μέση), πανέξυπνα, με το “μιτάκι” απέδειξε γιατί είναι ο καλύτερος Ρεθεμνιώτης επιθετικός στέλνοντας τη μπάλα στα δίχτυα. Ο 34χρονος Γερανιώτης δικαίωσε και την επιλογή του προπονητή του Α. Τσουπάκη καθώς μαζί με τον Μπάρο είναι οι επιλογές που έδωσαν βαθμούς στον Ρεθυμνιακό στη Γ’ Εθνική.
Ο παρ’ ολίγον MVP Μ. Χνάρης
Στο 22′, στο 40′ και στο 49′ με το πέναλτι που απέκρουσε, ο τερματοφύλακας της Δόξας Μανώλης Χνάρης έκανε το γήπεδο να εντυπωσιαστεί από τις καίριες επεμβάσεις του με την τελευταία (απέκρουσε το πέναλτι του Μπάρο το οποίο κέρδισε ο Μέτα) να κρατάει όρθια τη Δόξα. Αναμφισβήτητα, αν η Δόξα ήταν η κερδισμένη του τελικού, εκείνος, το δίχως άλλο, θα ήταν ο MVP.
Ο τελικός πάντως κρίθηκε αρκετά νωρίς, στο 68′ όταν ο Χνάρης απάντησε και πάλι στον Μανώλη, η μπάλα έφτασε στον Μέτα που την “έσπασε” στον νεοεισερχόμενο Γαβαλά κι εκείνος από κοντά την έστειλε στα δίχτυα. Έκτοτε ο Ρεθυμνακός έδειξενα διαχειρίζεται άψογα το ματς παρ’ ότι η Δόξα επεδίωξε να ξαναμπει στο ματς όμως τα σημάδια κόπωσης ήταν εμφανή.
Στο 70′ ο Έρι Ματαραγκάσι (ήταν πολύ καλός με κορυφαίο τον Ξεπαπαδάκη) θέλησε να σκοράρει με απευθείας φάουλ όμως και πάλι ο Κελαϊδής έπεσε υπέροχα στη γωνία του κι απόκρουσε.
Χαμόγελα κυπελλούχου στον Ρεθυμνιακό
Το κύπελλο παρέδωσε ο δήμαρχος Ρεθύμνου μαζί με τον Γ. Ξηράκη στον αρχηγό του Ρεθυμνιακού Θανάση Κώτσιο κι εκείνος το σήκωσε πανηγυρίζοντας με όλη την υπόλοιπη ομάδα. Πανευτυχείς ήταν όλοι στον Ρεθυμνιακό όπως ήταν λογικό καθώς ήταν ένα τρόπαιο που το κυνηγούσαν συνεχώς τα τελευταία χρόνια. Ο πρόεδρος του συλλόγου, Κωστής Παπαδάκης μοίραζε και δεχόταν συγχαρητήρια όπως και ο ταμίας Ανδρέας Τζαγκαράκης.
Εκεί ήταν ο Γιώργος Πολιουδάκης, ο Γιώργος Περπυράκης και τόσοι άλλοι που ένιωσαν εντελώς διαφορετικά αυτή την ημέρα. Δικαιωμένοι φυσικά ένιωθαν και ο τεχνικός διευθυντής Γιώργος Μανωλακάκης με τον τεχνικό Ανδρέα Τσουπάκη για το γεγονός ότι συνέχισαν να εμπιστεύονται το συγκεκριμένο ρόστερ το οποίο είναι ρεθεμνιώτικο και τα τελευταία χρόνια έχει σημείωσει αξιόλογες επιτυχίες.
“Παλιές φρουρές” του ρεθεμνιώτικου ποδοσφαίρου
Προηγουμένως, στην έναρξη του αγώνα, το κύπελλο μετέφεραν από κοινού στον αγωνιστικό χώρο, δύο παλιές δόξες των δύο ομάδων, ο Σουμπασάκης και ο Ν. Τσουπάκης οι οποίοι βραβεύθηκαν. Στον τελικό βραβεύθηκε και ο Γιώργος Σταράκης που διετέλεσε πρόεδρος για πολλά χρόνια στην Ένωση Ρεθύμνου.
“Τελευταίος χορός” για Δελήμπαση – Μαγιάφα
Ο 52ος τελικός ήταν ο “τελευταίος χορός” για δύο παιδιά της Δόξας Πλατανέ. Ο Στέλιος Δελήμπασης και ο Αλέξης Μαγιάφας αποφάσισαν να σταματήσουν να τρέχουν σε επίσημους αγώνες με τα πορτοκαλί δίπλα στους αγαπημένους τους φίλους. Αμφότεροι, δέχθηκαν το χειροκρότημα απ’ όλο το γήπεδα για όλα όσα έχουν προσφέρει στη μακρά ποδοσφαιρική διαδρομή τους. Μάλιστα τον Στέλιο Δελήμπαση βράβευσε πρώτα το Δ.Σ. του Ρεθυμνιακού καθώς, επί ημερών ΕΑΡ 2000 ο εν λόγω μέσος ξεκίνησε τα πρώτα του ποδοσφαιρικά βήματα. Ακολούθησε το Δ.Σ. της Δόξας, ο πρόεδρος Στέλιος Πιατάς-Παπαδάκης με το διοικητικό συμβούλιο όπου όλοι τους ήταν εγκάρδιοι απέναντι στα δικά τους παιδιά.
