Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΦΡΥΓΑΝΑΚΗ
Στην παρουσίαση η συντονίστρια
προλόγισε πολύ εγκωμιαστικά
-μα υπέρ το δέον αναλυτικά-
για το μεγάλο όνομα
του παρουσιαστή,
που κάθε άλλο παρά
φρόντισε να κρύψει
το πόσο φούντωνε
ο ναρκισσισμός του
από τ’ αναριπίσματά της.
Έπειτα για το συγγραφέα
-τον άσημο μα όχι ασήμαντο-
και το νεογέννητο βιβλίο του
πολύ μειλίχια γνωμολόγησε:
Όποιο βιβλίο έχει ανάγκη
ενός μεγάλου όνόματος,
καλό βιβλίο δεν είναι.
Τότε δεν σκέφτηκε
μήπως είναι ανούσια
και η παρουσίαση
που έχει ανάγκη
από όνομα μεγάλο.
Όμως το σκέφτηκε
«κατόπιν εορτής»,
που επιβεβαιώθηκε
για πολλοστή φορά
πως ο κακός ομιλητής
δεν εξαντλεί το θέμα του
μα το κοινό του δυστυχώς
και πως χρυσός δεν είναι
πάντοτε ό,τι λάμπει.
