Του ΑΝΤΩΝΗ ΠΑΠΑΔΑΚΗ
Δευτέρα 18/12/17 και γίνεται ο «κακός χαμός» στις τράπεζες με τον κόσμο σε απόγνωση καθώς για να φτάσει στη σειρά του να εξυπηρετηθεί πρέπει να περιμένει κάμποσες ώρες.
Στη σύγχρονη οικονομία είναι πλέον καθιερωμένο η κοινωνία να εργάζεται αποκλειστικά για ένα τραπεζοκεντρικό σύστημα όπου πλέον όλα εξαρτώνται και «γυρίζουν» «από» και «σε» αυτό.
Πρόκειται για ένα κατεστημένο που διαχρονικά εκμεταλλεύεται την προνομιακή του θέση και αποκομίζει τεράστια κέρδη από τον γιγάντιο όγκο χρημάτων που διαχειρίζεται.
Είναι χαρακτηριστικό, όπως μου δήλωσε διευθυντής κεντρικού καταστήματος τράπεζας ότι στη χώρα μας χρεώνουν κόστος διαχείρισης χρήματος πέντε τοις εκατό.
Δηλαδή για κάθε εκατομμύριο που διακινούν οι τράπεζες «τσιμπάνε» πενήντα χιλιάδες ευρώ όταν στους μικροκαταθέτες δίνουν ετήσιο επιτόκιο κοντά στο μηδέν ενώ «σφάζουν» τους δανειολήπτες.
Με την οδηγία Ε.Ε. αρ. 2014/59 γνωστή ως BRRD (Banking recovery resolution directive), η οποία ενσωματώθηκε στη χώρα μας με το αρθ.2 Ν. 4334/15, καθιστά τους καταθέτες κατ’ ουσία δανειστές των τραπεζών!
Ο καταθέτης πλέον φέρει ευθύνη και διατρέχει ανάλογο κίνδυνο που εξαρτάται από κατά πόσο ορθή και χρηστή είναι η διαχειριστική πολιτική των διοικήσεων των τραπεζών!
Η εξαπάτηση Δ.Σ. τραπεζών με την εγκληματική «μόχλευση» χρημάτων καταθετών δίχως την ενημέρωση τους για «κατασκευή ιπτάμενου» χρήματος οδήγησε στην παραπλάνηση του κόσμου και στη σημερινή κρίση.
Η πρακτική τους ήταν να «φορτώσουν» την κοινωνία όσο περισσότερο χρήμα μπορούν, αφού προηγουμένως «ξεφορτώσουν» στις τσέπες τους τα ποσοστά τους.
Έγκριτος δικηγόρος, ο οποίος διατελεί καθήκοντα νομικού συμβούλου σε γνωστή τράπεζα, μου έλεγε ότι μεγαλοστελέχη έδιναν εντολές στα κεντρικά και περιφερειακά υποκαταστήματα ως εξής:
«Έχουμε διαθέσιμα 500 εκατομμύρια ως την Παρασκευή και πρέπει να αιτιολογηθούν ως δάνεια αλλιώς θα πρέπει να τα επιστρέψουμε, δώστε τα όλα να φύγουν…».
Αυτού του τύπου η πολιτική διαπότισε με πλάνη την κοινωνία μας ωθώντας τη στον παραλογισμό, στην παρακμή, στην απορύθμιση, στη συνολική στρέβλωση κι απαξίωση της πραγματικής οικονομίας.
Το νέο έτος θα εφαρμοστεί το διεθνές πρότυπο IFR S 9 το οποίο θέτει αυστηρούς κανόνες διαχείρισης εισάγοντας δείκτη πρόληψης «κόκκινων» δανείων και υποχρέωση προληπτικής κάλυψης τους.
Ας ελπίσουμε ότι θα έχει αποτέλεσμα ώστε να αποτρέψει την αυθαιρεσία των τραπεζών, να εξισορροπήσει το σύστημα θέτοντας το στην υπηρεσία της κοινωνικής εξέλιξης κι ευημερίας.
Έτερο ακανθώδες ζήτημα είναι η «σκιώδης» τραπεζική, η οποία αποτελεί το σύνολο αδιαφανών συναλλαγών που πραγματοποιούν τα πιστωτικά ιδρύματα.
Κατά αυτόν τον τρόπο δίνεται η δυνατότητα στην τράπεζα οργανωμένου εγκλήματος, να κατατάσσεται στις υψηλότερες θέσεις παγκοσμίως ως προς τα αποθέματα κεφαλαίου.
Κυριαρχεί σε πολλούς τομείς της οικονομίας όπως τον χώρο εμπορίας ειδών διατροφής και χρηματοδοτεί διατραπεζικά συστήματα μέσω νομισματικών ανταλλαγών.
Το φαινόμενο αυτό ο τέως πρόεδρος αρχής καταπολέμησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες, αντιεισαγγελέας Αρείου Πάγου κ. Παντελής ονόμασε με τον κωδικό «χαβουάρα».
Πρόκειται για το βασικό εργαλείο διακίνησης κεφαλαίων με αδιαφανή τρόπο που παρέχει στις τράπεζες την απαραίτητη ρευστότητα χρήματος δίχως έλεγχο εποπτικών αρχών.
Το τραπεζικό σύστημα «Bunkster» έχει εδραιωθεί και μόνο η ισχύς εποπτικών νομοθετικών πλαισίων μπορούν να το αναχαιτίσουν και να το ανατρέψουν.
Υπάρχει η ελπίδα κάποτε να μετατραπεί το τραπεζικό σύστημα σε μια κοινωφελή εταιρία που θα διασφαλίζει το επίπεδο ζωής βάση ορθής διαχείρισης οικονομικών πόρων.
Έως τότε ο κόσμος ακόμη θα περιμένει υπομονετικά στην ουρά για να λάβει το «κοινωνικό μέρισμα» και θα υποφέρει κάτω από τον ζυγό της ασύδοτης τραπεζικής κερδοσκοπίας.
Όπως έρχεται το 2018 φέρνει τις αγωνίες και προσδοκίες μας κι όσο κι αν τα σημερινά δεδομένα είναι ασύμμετρα, πάντα υπάρχει «ένα τρεμάμενο δάκτυλο που δείχνει τον ήλιο».
