Την άφιξη του πλανητάρχη Ομπάμα σε μια χώρα, θα είχε κάθε λόγο να τη διαφημίσει η οποιαδήποτε κυβέρνηση και η δική μας δεν έπραξε διαφορετικά. Παρόλο που η επίσκεψη δεν ήταν επίσημη και έγινε στη λήξη της θητείας του, η κυβέρνηση στήριζε πολλά στα μηνύματα που θα έστελνε από εδώ, στην Ευρώπη και στους δανειστές. Υπολόγιζε όμως χωρίς τον ξενοδόχο… και ο ξενοδόχος στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι οι δανειστές και η Μέρκελ. Πριν αλέκτωρ λαλήσει τρις, η Μέρκελ και το Βερολίνο έστειλαν το δικό τους ξεκάθαρο μήνυμα στη χώρα μας, πως για τη μείωση του χρέους δεν προβλέπεται απολύτως τίποτα για την ώρα. Οπότε και οι λίγες ελπίδες που είχαν μείνει για λίγο φως στο τούνελ, πήγαν περίπατο.
Όπως για περίπατο ήταν και η εμφάνιση του Έλληνα πρωθυπουργού στις επαφές του και στις συνομιλίες του με τον Ομπάμα. Σε τι να πρωτοαναφερθεί κανείς; Στην κλασσική πλέον ενδυμασία του χωρίς γραβάτα; Στην ελληνοαμερικανική προφορά του στις συναντήσεις τους που θύμιζε ασπρόμαυρη ελληνική ταινία με Γκιωνάκη και Βουτσά; Στον τρόπο που κάθονταν απέναντι του; Στα χασμουρητά και τους απίστευτους μορφασμούς του στις συνομιλίες, που δυστυχώς αποθανάτισαν έλληνες και ξένοι φωτορεπόρτερ και κάνουν το γύρο του πλανήτη;
Μέχρι τώρα πάντα, όσο πιο προσεκτικά μπορούσα, προσπαθούσα να καταλάβω τη λογική της κάθε κυβέρνησης σε πολλά θέματα. Δεν ισοπέδωνα τα πάντα, γιατί σκεπτόμουν ότι δεν μπορεί.. Σίγουρα υπάρχει μια λογική και άσε να δούμε που το πάνε… τώρα πια μετά από τη διακυβέρνηση σχεδόν 2 χρόνων, τείνω να μην έχω πλέον αμφιβολίες για τίποτα, από τη συγκεκριμένη, αφού οι ίδιοι στην κυβέρνηση ισοπεδώνουν αυτά που απέφευγα εγώ σε κάθε ευκαιρία.
Σε όλο τον κόσμο, ακόμα και στην πιο μικρή κοινωνία, όλοι γνωρίζουμε ότι υπάρχουν κάποιοι συγκεκριμένοι κανόνες συμπεριφοράς, ανάλογα των περιστάσεων. Ειδικότερα δε όταν μιλάμε για εξωτερική πολιτική μιας χώρας, όπου παίζονται και διακυβεύονται πολλά εθνικά θέματα, ζωτικής σημασίας. Οι διεθνείς συνεργασίες δεν γίνονται και δεν κτίζονται με τέτοιου είδους συμπεριφορές, σε συναντήσεις που ακόμη και η παραμικρή λεπτομέρεια μετράει, όπως στις επαφές με τον Ομπάμα. Αυτό φαίνεται κανείς δεν το έχει καταλάβει στην Ελλάδα του σήμερα.
Έχεις απέναντί σου έναν συνομιλητή, που ανεξάρτητα αν είναι πλανητάρχης ή όχι, ανεξάρτητα αν θέλει να εντυπωσιάσει και να χρυσώσει το χάπι στο τέλος της θητείας του, κάνει ομιλία ύμνο για σένα και σε διαφημίζει δωρεάν στα ΜΜΕ όλου του πλανήτη!
Σου κάνει μαθήματα ιστορίας, δημοκρατίας και ελευθερίας! Εσένα που η χώρα σου γέννησε αυτές τις δυο μεγαλύτερες θεές που έχουν γεννηθεί ποτέ, την ελευθερία και τη δημοκρατία! Εσένα που η άλλη θεά η ιστορία, οφείλει ότι γεννήθηκε εδώ στη χώρα σου, από τον Ηρόδοτο και τον Θουκυδίδη που επίσης ανέφερε! Είπε για την επιστολή του Κοραή στις 30 Ιανουαρίου του 1825 στον τότε αμερικανό πρόεδρο Τόμας Τζέφερσον! Που αμφιβάλλω αν την ήξερε έστω και ένας από τους 300 της ελληνικής βουλής. Σου θύμισε την πατροπαράδοτη ελληνική φιλοξενία με λόγια του Περικλή! Σε ευγνωμονεί για ό,τι του χάρισε η πατρίδα σου, «αυτός ο κόσμος ο μικρός ο μέγας!», σ’ αυτόν και στην ανθρωπότητα. Παραδέχτηκε την εκπαίδευση της ανθρωπότητας μέσα από τις τραγωδίες του Αισχύλου, του Σοφοκλή και του Ευριπίδη, και ότι η σκέψη όλου του κόσμου διανθίστηκε από τον Σωκράτη και τον Αριστοτέλη!
Δεν ξέχασε τις ολυμπιάδες και τον Λεωνίδα τον Ρόδιο, που για 2000 χρόνια κράτησε το ρεκόρ με 12 ατομικά Ολυμπιακά Μετάλλια, τα περισσότερα από κάθε αθλητή, λέγοντας ότι και εμείς οι Αμερικανοί είμαστε υπερήφανοι για τον Μάικλ Φελπς, που πέτυχε ένα καινούργιο ρεκόρ αυτό το καλοκαίρι. Μέχρι και τον Γιάννη Αντετοκούνμπο ανέφερε! Και ακόμη τη γιορτή της 25ης Μαρτίου και την πορεία αρκετών Ελλήνων με τον θρυλικό πάστορα Μάρτιν Λούθερ Κινγκ!
Τόνισε πως η φλόγα του Διαφωτισμού άναψε εδώ στην Ελλάδα! Είπε ότι έχει την Ελλάδα σαν πρότυπο, αφού «Η δική μας πρωτιά (είπε) ως χώρα ήταν ότι πάντοτε θέλαμε να στηρίξουμε εκείνους που πίστευαν στη διακυβέρνηση, βάσει των ιδεών που γεννήθηκαν εδώ στην Ελλάδα!».
Κι εσύ τι απαντάς και τι κάνεις γι’ όλα αυτά; Τίποτα! Μόνο ζητάς και εκλιπαρείς! Να πειστεί η Μέρκελ να σου μειώσει το χρέος και να ξαναμπεί η χώρα σε πρόγραμμα του ΔΝΤ! Θυμάσαι ε; αυτό το ίδιο το ΔΝΤ που ξόρκιζες με κάθε τρόπο και το απαξίωνες, όταν ήσουν αντιπολίτευση. Είπες και το αμίμητο παρουσία του Ομπάμα «Οι Γερμανοί επίμονα και πολλές φορές εκνευριστικά, επιμένουν οι συμφωνίες να τηρούνται!», άραγε μετά συνειδητοποίησες τι είπες; Γιατί αν κατάλαβα καλά εγώ ο μέσος πολίτης, είπες ότι δεν πρέπει να τηρούνται οι συμφωνίες! Άρα εμμέσως πλην σαφώς, δικαιώνεις τους Τούρκους που αμφισβητούν τη συνθήκη της Λωζάννης και πολλά άλλα, βάζοντας σε νέα προβλήματα τη χώρα!
Το ότι εσύ ο διαδηλωτής των συνθημάτων του στυλ «φονιάδες των λαών αμερικάνοι», έγινες ξαφνικά εκείνος που καλωσόρισες και γλύφεις αυτόν που πριν λίγο καιρό έφτυνες, λίγο μ’ ενδιαφέρει. Άλλωστε στην πολιτική τα πάντα μπορούν να συμβούν όπως έχει δείξει το παρελθόν και οι συσχετισμοί αλλάζουν διαρκώς.
Μ’ ενδιαφέρει όμως η χώρα μου. Με νοιάζει η πατρίδα μου. Με νοιάζει σαν Έλληνα πολίτη γιατί θέλω να έχω έναν ηγέτη, ο οποίος θα ξέρει που πατά και που βρίσκεται κάθε χρονική στιγμή. Έναν ηγέτη πραγματικό, που να αδράχνει και την παραμικρή ευκαιρία, για να κερδίσει κάτι, για τη χώρα και τους πολίτες της. Με νοιάζει να έχω έναν ηγέτη που τη μόρφωσή του και τη διπλωματία του, θα τη ζηλεύουν και θα την έχουν πρότυπο οι ξένοι ηγέτες. Με θλίβει και με απογοητεύει ότι για μια ακόμη φορά πιάστηκες αδιάβαστος και λίγος. Αμήχανος και απελπιστικά λίγος, για τέτοιου είδους καθοριστικές συναντήσεις, που κρίνουν πολλά για το μέλλον της χώρας μας και των πολιτών της.
Προβληματίστηκα πως με τέτοιες επαναστατικές ιδέες δεν ήξεραν τα σαΐνια της κυβέρνησης, ότι ακόμα και αυτός ο Φιντέλ Κάστρο, το σύμβολο των επαναστατών και της αντίστασης όλου του κόσμου, όταν υποδέχτηκε τον Πάπα, είχε τη στοιχειώδη νοημοσύνη και ευθιξία, να βγάλει τη στρατιωτική στολή σύμβολο που φορά από τις ημέρες της επανάστασης στην Κούβα (σπάνια το είχε κάνει και ίσως να ήταν και η μοναδική φορά!), για να υποδεχτεί τον Πάπα με κουστούμι και γραβάτα, τηρώντας τους τύπους, την ευγένεια, αλλά και τους θεσμούς, που απ’ όσο ξέρω αφθονούν και είναι τζάμπα σε όλο τον κόσμο, αποσπώντας μόνο θετικά σχόλια, ακόμα και από τους πιο σκληρούς επικριτές του!
Αλλά ξέχασα! Ό,τι δεν κατάφερε ο Φιντέλ και οι υπόλοιποι επαναστάτες, θα το κάνουμε εμείς! Είπαμε ότι εμείς θα αλλάξουμε την Ευρώπη και τον κόσμο. Αυτοί δεν μπορούσαν και περίμεναν εμάς! Και θα τον αλλάξουμε, γιατί θα σκίσουμε τα μνημόνια και θα είναι μέρα μεσημέρι, αυτή η κυβέρνηση δεν θα υπογράψει άλλο μνημόνιο, δεν θα μειωθούν οι συντάξεις, θα δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας, δεν θα υπάρχει ανεργία, δεν θα κλείσουν άλλες επιχειρήσεις κ.τ.λ. κ.τ.λ.
Κάποιοι μάλλον ξεχνούν ότι η αλαζονεία της εξουσίας, σε οποιαδήποτε μορφή της, ποτέ δεν ήταν το καλύτερο συστατικό για επικοινωνία, και για κανέναν ποτέ δεν ήταν η καλύτερη επιλογή. Ειδικά όταν δεν έχεις τα κατάλληλα προσόντα.
Και ένα τελευταίο… «Ζήτω η Ελλάδα!», είπε στο τέλος της ομιλίας του ο Ομπάμα! Αυτή την κραυγή- πρόταση έχω να την ακούσω από τα μαθητικά μου χρόνια και την άκουσα από τα χείλη του αμερικανού προέδρου!
Αλλά βέβαια για ποια Ελλάδα τελικά να πεις ζήτω; Γι’ αυτήν έτσι όπως την καταντήσαμε; ή για την ιδανική στη φαντασία μας, που δεν πρόκειται να υπάρξει ποτέ, με τα μυαλά που έχουμε όλοι οι Έλληνες;
