Άκουσα αποσπάσματα από τις ομιλίες στη Βουλή για την Παιδεία. Δεν μου άλλαξαν ό,τι πιστεύω για της Παιδείας μας το περιεχόμενο και την κατεύθυνση από την ίδρυση του Νεοελληνικού κράτους.
Και ως μαθητής ακόμα είχα πολύ λίγη εκτίμηση για όσα νόμιζα ότι η Παιδεία μας θέλει αλλαγή. Συνεπώς και η απόπειρα της σημερινής κυβέρνησης να αλλάξει κάποια πράγματα δογματικής αντίληψης, μου προκάλεσε συναισθήματα θετικά.
Και δεν βρίσκω ότι το θρησκευτικό συναίσθημα και η πίστη των Ελλήνων θα θιγεί με την πρόταση για τη διδασκαλία των θρησκευτικών, που ο σημερινός υπουργός Παιδείας εισηγείται, θίγει την πίστη των πολιτών και τη μορφωτική κατεύθυνση των ελληνοπαίδων.
Ας είναι, η Βουλή θα πάρει θέση με όποια πλειοψηφία εγκριθεί το πρόγραμμα του υπουργού Παιδείας.
Άλλωστε η ταπεινότητά μου πέρα από τη βαθιά εκτίμηση και πίστη σε όσα ο Ιησούς κήρυξε και τα θεωρώ κορυφαία στην ηθική φιλοσοφία άποψη, δεν έχω σχέση με όσα κατά καιρούς ο κλήρος υποστήριζε. Και βέβαια εκτιμώ τις κορυφαίες προσωπικότητες του κλήρου που έπαιξαν ιστορικό ρόλο για την ελευθερία της πατρίδας και των υπέρ αυτής αγώνων.
Με λίγα λόγια φίλοι μου νομίζω πως χρειάζεται μια κάποια διαφοροποίηση στο «Μάθημα των θρησκευτικών», ώστε να προάγει την Παιδεία μας σε κάποια φιλελευθεροποίηση.
Φυσικά και δεν έχω την άποψη ότι και έτσι όπως διδάσκονται στα σχολεία τα θρησκευτικά είναι εμπόδιο στην ελεύθερη σκέψη και άποψη των διδασκομένων. Να δούμε λοιπόν τι θα γίνει με την άποψη του υπουργού Παιδείας και τις αντιδράσεις του κλήρου στη Βουλή κατ’ αρχήν και στη συνέχεια στη ζωή ανθόλογα και με τις πολιτικές εξελίξεις μελλοντικά. Είναι ελεύθερος όποιος ελεύθερα συλλογάται και βιώνει στα πλαίσια πάντα των νόμων και της Δημοκρατικής συνείδησής του.
Υπάρχει το σήμερα και το αύριο και η πορεία του λαού και του Έθνους των Ελλήνων. Εν ελευθερία και Δημοκρατία.
