Ο Μαραθώνας σύμβολο και έμπνευση

Η τελετή της έναρξης και στη συνέχεια οι χιλιάδες Έλληνες και ξένοι που έτρεξαν σε ανάμνηση της Μάχης του Μαραθώνα στην αρχαιότητα και του Κλασικού Μαραθωνοδρόμου που έτρεξε απνευστί την μεγάλη αυτή απόσταση για να αναγγείλει στους Αθηναίους τη νίκη εναντίον των Περσών, είναι μια τελετή που η μεγάλη συγκίνησή της θα ξεσηκώνει ανά τους αιώνες και θα παραδειγματίζει ως άθλημα άλλων σε παγκόσμια κλίμακα τους αθλητές και τους λαούς.

Οι Μαραθωνοδρόμοι και ο Μαραθώνιος τιμά τους μετέχοντες και τους νικητές.

Ο Μαραθώνας ως άθλημα της παγκόσμιας ειρήνης συμβολίζει και ένα παγκόσμιο όνειρο και μια ελπίδα κάποτε. Ο πόλεμος ως μέσω επίλυσης διάφορων εθνικών και κοινωνικών να είναι παρελθόν οριστικά.

Η ανάμνηση του Γρηγόρη Λαμπράκη και η τιμή με την ευκαιρία του Μαραθωνίου που έγινε τις μέρες αυτές στον δικό του αγώνα για θεούς από εμάς που ως νεολαία «Λαμπράκη» πριν χρόνια παίρναμε μέρος στις πορείες ειρήνης ήταν μια ιδιαίτερη συγκίνηση.

Θυμάμαι στην πρώτη Μαραθώνια πορεία μετά το θάνατο του Γρηγόρη Λαμπράκη και τη δική μου συμμετοχή ως Λαμπράκης με απαγγελία και συμμετοχή στην πορεία στην πρώτη γραμμή της.

Ήταν ο ενθουσιασμός των Μαραθωνοδρόμων και η αγνόηση της βίας τότε κάτι που θα μου μείνει αξέχαστο συμβάν.

Μετά ως στέλεχος της οργάνωσης και επιλογής για την κάθοδό μας στην Τρίπολη με καλλιτεχνικό πρόγραμμα και απαγγελία εκ μέρους μου.

Και μετά στην επίσκεψη μας στο πατρικό του σπίτι στη Βλαχοκερασιά και το μικρό μαθητικό του δωμάτιο.

Ο Γρηγόρης Λαμπράκης πρέπει να ξέρετε όσοι δεν ξέρετε και ιδιαίτερα οι νεότεροι ότι στην κατοχή έκανε αγώνα και κατάφερε να γίνει συσσίτιο για τους αθλητές που πεινούσαν και έτσι διασώθηκαν από τον θάνατο από την πείνα.

Ο Λαμπράκης δεν ήταν μόνο αθλητής και αγωνιστής της ειρήνης αλλά και συμμέτοχος στους αγώνες του λαού και τους έθνους.

Αιωνία η μνήμη του.