Είπεν ο πρόεδρος της Γαλλίας σε δήλωσή του: «Από την αρχή προσπάθησαν να στηρίξω την παραμονή της Ελλάδας στην Ευρωζώνη. Γνωρίζω ότι οι μεταρρυθμίσεις είναι πολύ απαιτητικές.
Ξέρω ότι είναι ιδιαίτερα δύσκολες. Είναι απαραίτητες όμως για την εγγύηση του μέλλοντος των νέων Ελλήνων.
Οι επόμενες εβδομάδες είναι καθοριστικές».
Αυτά μεταξύ άλλων είπεν ο Φρανσουά που σηματοδοτούν την υποχρέωση της ελληνικής κυβέρνησης να τηρήσει τους όρους της Συμφωνίας για να γίνουν κάποτε πιο εύκολες οι επιδιώξεις της χώρας μας και της κυβέρνησης.
Ο κ. Τσίπρας έκανε μια υπόμνηση ότι η Ελλάδα δεν υπόγραψε τη συμφωνία ως φτωχός επαίτης και περιμένει αναδιάρθρωση και ελάφρυνση του χρέους.
Φυσικά ο Γάλλος πρόεδρος ενδιαφέρθηκε για επενδύσεις της χώρας του στην Ελλάδα στους τομείς που κρίνονται ως συμφέροντες για τους επενδυτές και μελλοντικής ανάπτυξης των.
Αντίο λοιπόν στον Φρανσουά και θετικές οι εντυπώσεις που άφησε στην επίσκεψή του στη χώρα μας.
Είναι αξιοσημείωτο να αναφερθεί ότι πέρα από τις συζητήσεις και τις υποσχέσεις του άφηνε σε κάθε ευκαιρία να κατανοηθεί μια συμπάθεια και μια προστατευτικότητα για τον κ. Τσίπρα και τρυφερότητα πατρική.
Στην πολιτική όμως και τη διπλωματία, μετρούν οι αποφάσεις και οι πραγματοποιήσεις των υποσχέσεων περισσότερο και λιγότερο οι φιλοφρονήσεις μεταξύ αρχηγών κρατών.
Ας είναι, με τη Γαλλία και τους Γάλλους πολιτικούς και διανοούμενους οι Έλληνες έχουν αισθήματα τιμής και συμπάθειας. Καθώς επίσης η Ελλάδα, οι Έλληνες επίσημοι, διανοούμενοι αλλά και απλοί πολίτες τιμούν τη Γαλλία, την ιστορία της, τη δημοκρατική της παράδοση και τέλος τη συμμετοχή στην ίδια συμμαχία και την πατριωτική Αντίσταση ενάντια στους Ναζί.
Άλλο Γερμανία, άλλο Γάλλια, άλλη παράδοση, άλλη κουλτούρα και άλλη στάση έναντι της χώρας μας των δυο μεγάλων ευρωπαϊκών χωρών.
Πέρα βέβαια και από τη γνωστή συμπάθεια της Γερμανίας προς την εξ ανατολών γείτονά μας και την κατά καιρούς έκφρασή της.
Όπως ακόμη και τώρα.
