Ειδικότερα, στην επιστολή τους αναφέρουν:
Έλευση πλωτού εστιατορίου-καφενείου-καφετέριας-ταβέρνας-μπαρ-κλαμπ-κέντρου διασκέδασης.
Όλα τα παραπάνω σε ένα.
1. Μία προνομιακή επιχειρηματική δραστηριότητα με τη δυνατότητα μονοπωλίου.
2. Ένα ύψος μισθώματος παραχώρησης που προκαλεί έκπληξη και αγανάκτηση.
3. Ένα σχέδιο ανάπτυξης του τουριστικού προϊόντος, που ευνοεί λίγους και βλάπτει τους πολλούς.
4. Ελάχιστες παραπάνω θέσεις εργασίας σε σύγκριση με αυτές που θα χαθούν.
5. Ένας δημοτικός χώρος θεσμός που για ελάχιστα οικονομικά οφέλη θα ανταγωνίζεται τους συμπολίτες του.
6. Ένα ακόμα ασήκωτο βάρος στις πλάτες των επιχειρηματιών εστίασης της πόλης μας, που πηγάζει από την ανασφάλεια για το αύριο ενός σημαντικού αριθμού συναδέλφων μας.
Αν αυτό θεωρείται τοπική ανάπτυξη μέσω επενδύσεων τότε θα πρέπει να αναθεωρήσουμε την έννοια των λέξεων (ανάπτυξη-επένδυση).
Προβληματιστείτε, ξανασκεφτείτε και μην ξεχνάτε «ό,τι λάμπει δεν είναι χρυσός».
* Παρατηρήσεις:
Α. Παρ’ ταύτα δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι οι οφειλές κάποιων συναδέλφων στο λιμενικό ταμείο, δημιουργούν στα μέλη του Δ.Σ. συνθήκες θετικές αντιμετώπισης για την έλευση του συγκεκριμένου πλωτού.
Β. Τις συνεχείς προσπάθειες του λιμενικού ταμείου για την αναβάθμιση της παραλιακής ζώνης που ανήκει στη δικαιοδοσία του.
