Με την 15χρονη πείρα που διαθέτει ο «Εκδρομικός Σύλλογος Ρεθύμνου», ήταν δεδομένο ότι και η φετινή εκδρομή του θα στεφτεί με επιτυχία.
Οι φίλοι του, που αποτελούν πια μια όμορφη συντροφιά, ακολούθησαν τις επιλογές του πεπειραμένου συμβουλίου του συλλόγου και δεν διαψεύστηκαν.
Η φετινή επιλογή του ήταν τα Άγραφα. Η γνωριμία δηλαδή με την ραχοκοκαλιά της πατρίδας μας. Την ορεινή κεντρική Ελλάδα. Ήταν ενδιαφέρουσα και ευχάριστη ακόμα και για τον πιο απαιτητικό ταξιδιώτη.
Το πρόγραμμα περιελάμβανε μουσεία, μνημεία πίστης και λατρείας, γραφικά χωριουδάκια και κάμπους.
Όμως το κυρίαρχο στοιχείο της ήταν η πανέμορφη φύση των Αγράφων. Τα υπερήφανα βουνά της κεντρικής Ελλάδας με τις απόκρημνες βουνοκορφές και τις εναλλαγές τους, που σου δικαιολογούν, γιατί εκεί διαδραματίστηκαν οι σπουδαίοι αγώνες των ηρώων μας σε όλες τις περιόδους της ελληνικής ιστορίας.
Η υπενθύμιση των ιστορικών στιγμών του γένους μας από τους υπεύθυνους της εκδρομής λειτουργούσε καταπραϋντικά για την ζοφερή πραγματικότητα. Γιατί ναι, και τώρα θα τα καταφέρουμε. Ο Θεός έχει βάλει την υπογραφή του για την σωτηρία μας κατά τη ρήση του Κολοκοτρώνη σε ακόμα δυσκολότερες μέρες.
Τι να πρωτοϊστορήσουμε από όσα είδαν τα μάτια μας και κυρίως απ’ όσα νιώσαμε βαθιά μέσα στην ψυχή μας.
Απολαύσαμε τη φύση στην καλύτερη στιγμή της. Ντυμένη με όλες τις αποχρώσεις του πράσινου, από οξιές, έλατα, πεύκα, βελανιδιές και πλατάνια. Μόνο οι διάσπαρτες κουτσουπιές με το ρόδινο χρώμα τους διέκοπταν το ατέλειωτο πράσινο που μας χαιρετούσε αφ’ υψηλού.
Απολαύσαμε τη γλυκιά μουσική του νερού, που χάιδευε πέτρες και βράχους από ψηλά και χαμηλά αποδίδοντας μελωδικά όλες τις νότες του πενταγράμμου. Αποκορύφωμα η συνάντηση των ποταμών Καρπενησιώτη και Τρικεριώτη, υπό τη σκέπη του πανέμορφου πέτρινου τοξωτού γεφυριού.
Με συγκίνηση φτάσαμε στην Μονή Προυσού με την μακραίωνη ιστορία και το μοναδικό τοπίο. Τη Μονή, που περιέθαλψε τον Καραϊσκάκη και φιλοτέχνησε τους αγωνιστές της πατρίδας μας. Νιώσαμε την πίστη μας να δυναμώνει, καθώς προσκυνούσαμε την θαυματουργή εικόνα της Παναγίας Προυσιώτισσας, που αιώνες τώρα είναι το καταφύγιο κάθε πιστού.
Δύο ακόμα βυζαντινά μνημεία, η Παναγία η Σκριπού στον Ορχομενό και η Πόρτα Παναγιά στην Πύλη, μας έδωσαν απτές αποδείξεις για τη δύναμη της πίστης ανά τους αιώνες.
Τελευταίο προσκύνημα οι μονές Μετεώρων, που συνδυάζουν το παράξενο γεωλογικό φαινόμενο και την πίστη των μοναχών που δοξάζουν τον Θεό από τα πανύψηλα αυτά μέρη αιώνες τώρα.
Γνωρίσαμε την Αμφίκλεια με το ξεχωριστό «Μουσείο άρτου και παραδοσιακών επαγγελμάτων». Ένα από τα καλύτερα στο είδος του, καλαίσθητο, με ολοκληρωμένες συλλογές, απλωμένο σε τέσσερις αίθουσες που με δυσκολία χωρούν το πλούσιο υλικό του.
Επίσης πολύ αξιόλογο το Μουσείο Νομισμάτων της Υπάτης, δωρεά των Κωνσταντίνου Κοτσίλη και Ελένης Μαραγκουδάκη.
Γνωρίσαμε το Καρπενήσι, τα Τρίκαλα, το Μουζάκι. Τελευταία απολαύσαμε την πανέμορφη λίμνη Πλαστήρα, που μαζί με την Καρδίτσα συμπλήρωσαν το παζλ των ξεχωριστών τόπων που επισκεφτήκαμε.
Η πολλή ζεστή συντροφιά μας τόσο στα όμορφα ξενοδοχεία όσο και στο λεωφορείο με τα αστεία και τα γέλια και τα κεράσματα ομόρφυναν την εκδρομή μας ακόμα περισσότερο.
Ευχαριστούμε από καρδιάς το συμβούλιο του Εκδρομικού Συλλόγου για τις όμορφες μέρες που περάσαμε και τους ευχόμαστε, όπως και σε όλη την συντροφιά μας, υγεία, καλό καλοκαίρι, και τη δυνατότητα να ξαναβρεθούμε σε άλλη το ίδιο πετυχημένη εξόρμηση.
Για την συντροφιά μας
Ειρήνη Κοπανάκη-Χαμογιωργάκη