Στον Αλέξη, τίποτε δεν χαρίστηκε. Αλλά ήταν φτιαγμένος από την πάστα εκείνη των ανθρώπων, που δεν περίμενε γενναιοδωρία από τη ζωή. Αυτός ήταν γενναιόδωρος με την ζωή. Ακόμη και τις δύσκολες ώρες της ασθένειάς του, τις αντιμετώπιζε με θάρρος και στωικότητα.
Γεννήθηκε στις Μέλαμπες, από γονείς αγρότες, σε δύσκολες εποχές. Από μικρός, γνώρισε το σκληρό πρόσωπο της ζωής. Δεν το έβαλε κάτω. Οι δυσκολίες, ατσάλωσαν τη θέλησή του και διαμόρφωσαν τον χαρακτήρα του. Προικισμένος με ένα λαμπρό μυαλό και μια μεγάλη και ευαίσθητη καρδιά, ξεκίνησε από την παιδική του ηλικία, τον δικό του αγώνα. Μετά τις γυμνασιακές του σπουδές και κάτω από ασυνήθιστα δύσκολες συνθήκες, πέτυχε την εισαγωγή του στη Νομική Σχολή του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών.
Τα χρόνια των σπουδών του, του άνοιξαν διάπλατα τους ορίζοντες της Επιστήμης. Αλλά ο Αλέξης, ήταν από εκείνο το ξεχωριστό είδος των ανθρώπων, που πίστευε ότι η επιστημονική γνώση είναι λειψή και ανεπαρκής, αν δεν συνοδεύεται από το χρέος, όπως εκείνος το αντιλαμβανόταν, να συνεισφέρει στην κοινωνία, στους αδύναμους ανθρώπους, στην Δημοκρατία και στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Οι εξαιρετικές νομικές του σπουδές, συνδυάστηκαν με τους φοιτητικούς και κοινωνικούς αγώνες.
Από νωρίς, ένωσε τη ζωή του με την Αγγέλα, που στάθηκε όχι μόνο σύζυγος και μητέρα, αλλά και σύντροφος και συναγωνίστριά του.
Διορίστηκε Δικηγόρος στο Πρωτοδικείο Ρεθύμνου στις 10-2-1981 και από την πρώτη στιγμή, άρχισε μια λαμπρή καριέρα. Εξαιρετικός γνώστης της νομικής επιστήμης και ιδιαίτερα του Αστικού Δικαίου, όπου διέπρεψε. Ταυτόχρονα ήταν υποδειγματικά συναδελφικός και προσηνής και διέθετε γενναιόδωρα τον πλούτο των γνώσεών του, σε όποιον συνάδελφο ζητούσε την βοήθειά του.
Δεν έλειψε ποτέ και ήταν πάντα παρών, στους κοινωνικούς και πολιτικούς αγώνες. Και ήταν πάντα ξεκάθαρη η θέση του: Σταθερά και αταλάντευτα, με κριτική σκέψη, στο πλευρό των αδύναμων, των καταπιεσμένων. Και πάντα, χωρίς ίχνος ιδιοτέλειας. Ο Αλέξης δεν διεκδίκησε τίποτε για τον εαυτό του. Και ποτέ δεν αρνήθηκε την μαχητική του συνεισφορά, όποτε του ζητήθηκε είτε σαν υποψήφιος βουλευτής, είτε στους κοινωνικούς και λαϊκούς αγώνες.
Ο Αλέξης, στον Δικηγορικό Σύλλογο Ρεθύμνης, προσέφερε με γενναιοδωρία και σπάνια ανιδιοτέλεια, πολύτιμες υπηρεσίες. Εργάσθηκε με πάθος για την πρόοδο του Συλλόγου και έθεσε ανεξίτηλη τη σφραγίδα του στη δημιουργία και την λειτουργία του Λογαριασμού Ενίσχυσης Δικηγόρων Ρεθύμνου, που συντρέχει τα μέλη του, σε κάθε δύσκολη στιγμή τους. Διετέλεσε επί σειρά ετών, Πρόεδρός του, αλλά ταυτόχρονα και εμψυχωτής και καθοδηγητής του. Η εμβληματική του προσωπικότητα και το ήθος του, αλλά και η γενναιοδωρία των αισθημάτων του, διαπαιδαγώγησαν τις νεότερες γενιές των δικηγόρων του Ρεθύμνου.
Συνάδελφος, φίλος, συναγωνιστής. Άνθρωπος που με το προσωπικό του ήθος, μας ενέπνεε και μας καθοδηγούσε όλους, την οικογένειά του, τους συναδέλφους του την κοινωνία και ιδιαίτερα σ’ αυτούς τους δύσκολους καιρούς, ότι αξίζει να αγωνιζόμαστε, να κάνουμε ακόμη ένα βήμα, «λίγο ακόμα, να σηκωθούμε λίγο ψηλότερα, λίγο ακόμα, να ιδούμε τις αμυγδαλιές ν’ ανθίζουν».
Οι αξίες του ανθρωπισμού, της ισονομίας, της πολιτικής και κοινωνικής ισότητας ήταν δομικά στοιχεία της προσωπικότητάς του. Τις ίδιες αρχές και αξίες που καθοδήγησαν τη ζωή του, άφησε παρακαταθήκη τόσο στους συναδέλφους του όσο και στην σύζυγο του Αγγέλα και στα παιδιά του Νίκο, Ελπινίκη και Μιχάλη.
Καλό σου ταξίδι, Αλέξη.
του Δικηγορικού Συλλόγου Ρεθύμνου
