Ο νέος «ανθρωπισμός» του 21ου αιώνα! Το μεγάλο επίτευγμα του «πολιτισμένου» ανθρώπου, των «ισχυρών» του πλανήτη. Δύο δεκαετίες τώρα «εκδημοκρατίζουν» τους «απολίτιστους». Αφού τους βομβαρδίσουν, αφού σκοτώσουν όσους μπορούν με «παράπλευρες απώλειες», αφού εγκαταστήσουν τα καθεστώτα της αρεσκείας τους, για να τους παραχωρήσουν τη σκυτάλη των σφαγών, δίνουν συνέντευξη τύπου και επιχαίρουν για τα κατορθώματά τους.
Ένας εσμός ηλιθίων εγκληματιών με γραβάτες και κοστούμια, ερίζει σε αισχρότητα μ’ έναν άλλο εσμό φονταμενταλιστών και «απελευθερωτών», που κραδαίνει κομμένα κεφάλια των «απίστων». Ειρηνιστές των «γκαλά» και των «Νόμπελ» παρακολουθούν χρόνια τώρα τις σφαγές ψελλίζοντας κάποια «ψηφίσματα» καταδίκης της βίας. Κύπρος, Ιράκ, Παλαιστίνη, Γιουγκοσλαβία, Ρουάντα, Νταρφούρ, Αφγανιστάν απλές κηλίδες στα καταματωμένα ιμάτια των ΟΗΕδων και των Αμερικανο-Ε.Ε.δων που πηγαινοέρχονται ασκόπως και υποκριτικώς, για να «πουλάνε» την ανωτερότητα του «πολιτισμού» τους.
Ρομπάηδες, Μερκελίνες, Μπαρόζηδες και Γιουνγκερήδες φέρνουν αναγούλα και τρόμο σε κάθε σκεπτόμενο άνθρωπο που είχε πειστεί πως η Ευρώπη του 1945 είχε κλείσει οριστικά τις πύλες του Άουσβιτς και του Νταχάου. Τα «στρατόπεδα» είναι ορθάνοιχτα και αρκετά «δραστήρια» με άλλο βέβαια προσωπικό «υποδοχής» και θυμάτων.
Οι καπνοδόχοι των κρεματορίων εξακολουθούν να καπνίζουν σάρκα και στοιβαγμένες σε πλοία και βάρκες ψυχές, πηγαινοέρχονται σε θάλασσες και ωκεανούς την ίδια ώρα που καραβάνια ημιθανών ψάχνει την επόμενη μέρα της ζωής τους. Οι ΟΗΕδες κι οι Ε.Ε.δες απλά ρυθμίζουν την «κυκλοφορία» τους και επιβάλλουν τη «δημοσιονομική τάξη» στους «άτακτους» εταίρους.
Η παγκόσμια κοινότητα παραδομένη σε μια δράκα ηλιθίων εγκληματιών, απλά μετρά τα θύματά της με την ίδια άνεση που ανοιγοκλείνει τα χρηματιστήριά της. Ενίοτε βγάζει και κανένα λογύδριο περί «ανθρωπισμού» και «δικαιωμάτων», έτσι που να αυτό-επιβεβαιώνει αυτάρεσκα την υποτιθέμενη ανωτερότητά της.
Η αλήθεια είναι πως κανένα μοντέλο υπολογιστή, καμιά πρόοδος στη ρομποτική, κανένα μοντέλο υπερσύγχρονου αυτοκινήτου δεν μπορεί να καλύψει την ηθική γύμνια και κατάντια του ανθρώπου. Αυτού που ρίχνει αεροπλάνα για την προπαγάνδα, που βομβαρδίζει σχολεία και νοσοκομεία, που αποκεφαλίζει συνανθρώπους του, που φτωχοποιεί τους πολίτες-υπηκόους του δημεύοντας τις περιουσίες τους.
Ζούμε τον τεχνολογικό-οικονομικό μεσαίωνα και απλά τον παρακολουθούμε «live» καθισμένοι αναπαυτικά στον καναπέ της σαλοτραπεζαρίας.
Για να μην κόβεται η όρεξή μας καλύπτουν με «μωσαϊκό» τους αποκεφαλισμένους, τους δολοφονημένους, τους πρόσφυγες, τους πένητες και έτσι με την βοήθεια και του αεριούχου «πολυεθνικού» αναψυκτικού διευκολύνεται η γρήγορη και εύκολη «πέψη» μας!
Γιατί το παν σ’ αυτή τη ζωή είναι να «χωνεύεις» ΟΗΕδες και Ε.Ε.δες….
*Ο Μιχάλης Τζανάκης, είναι φιλόλογος-συγγραφέας
