Ένας «πολιτικός γρίφος…»

Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ο πρώτος πολίτης της χώρας, είναι εκφραστής ενός κορυφαίου θεσμού. Η επιλογή του προσώπου δεν θα πρέπει να είναι το αποτέλεσμα παρασκηνιακών διεργασιών με μοναδικό στόχο τη συγκέντρωση του μαγικού αριθμού των 180 ψήφων, με το βλέμμα στραμμένο στην αποφυγή των πρόωρων βουλευτικών εκλογών…

 

Ούτε φυσικά μπορεί η επιλογή του να γίνει δια της «εις άτοπον»… Το πνεύμα του συνταγματικού νομοθέτη απέχει πολύ απ’ όλα όσα καιρό τώρα συμβαίνουν τόσο στο προσκήνιο αλλά κυρίως στο πολιτικό- κομματικό παρασκήνιο.

 

Αδυνατεί το πολιτικό προσωπικό να αποσυνδέσει τη θεσμική διαδικασία εκλογής του ανώτατου πολιτειακού άρχοντα από τις δικές του πολιτικές σκοπιμότητες και επιδιώξεις. Ουσιαστικά κάνει το ακριβώς αντίθετο… «Εκμεταλλεύεται»-ή στην καλύτερη περίπτωση αξιοποιεί- την εκλογική αυτή διαδικασία, προκειμένου να εξυπηρετήσει τους πολιτικούς- κομματικούς του σχεδιασμούς! Κι όλα τούτα πάντα με επικοινωνισμούς και προπέτασμα «πολιτικού ή εθνικού» καπνού…

 

Δυστυχώς δεν φαίνεται να έχει διδαχθεί και πολλά σε ό,τι έχει να κάνει με την αλλαγή νοοτροπίας…

 

Οι πολίτες – είτε επιθυμούν είτε όχι πρόωρες κάλπες-σίγουρα αντιλαμβάνονται τις πάσης φύσεως σκοπιμότητες. Σίγουρα καταλαβαίνουν ότι όπως εξελίσσεται η διαδικασία, η εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας γίνεται ένα πολιτικό «όπλο» τόσο από τη συμπολίτευση όσο και από την αντιπολίτευση. Από τη μια μεριά ο «νυν υπέρ πάντων αγών» για τις 180 ψήφους και από την άλλη πλευρά ο αντίστοιχος αγώνας των 121 ψήφων που οδηγούν στη μη εκλογή Προέδρου και επομένως σε πρόωρες βουλευτικές εκλογές!

 

Κι ενώ η οποία συζήτηση θα είχε κάποιο νόημα αν το αντικείμενό της ήταν για τα χαρακτηριστικά και το προφίλ του νέου Προέδρου( προκειμένου να είναι σε θέση να ανταποκριθεί στις προκλήσεις μιας ιδιαιτέρως κρίσιμης περιόδου) το πολιτικό προσωπικό δυστυχώς αποδεικνύεται κατώτερο των περιστάσεων μιας και ακολουθεί την πεπατημένη δεκαετιών, προτάσσοντας τα επουσιώδη και αφήνοντας πίσω του τα σημαντικά…

 

Οι πολίτες αναρωτιούνται αν εκλέγουμε ανά πενταετία Πρόεδρο της Δημοκρατίας μόνο και μόνο για να αποφύγουμε τις πρόωρες κάλπες, αν η επιλογή του προσώπου έχει να κάνει με την προσωπικότητα- την αξία του ατόμου-τον πρότερο δημόσιο βίο του ή αν τελικά το μόνο που ενδιαφέρει είναι να καταφέρει να περάσει τον πήχη των 180 ψήφων που εξασφαλίζει τη δική του εκλογή και αποτρέπει την εκλογική αναμέτρηση σε εθνικό επίπεδο…

 

Αναρωτιούνται βέβαια οι πολίτες και για τη μάχη της συγκέντρωσης των 121 ψήφων που οδηγεί στο αντίθετο αποτέλεσμα. Και σκέφτονται… Αν προταθεί ένας υποψήφιος που θα άξιζε να εκλεγεί γιατί θα πρέπει να «ναυαγήσει» η εκλογή του; Προέχει μας λέει η αντιπολίτευση, να πέσει η κυβέρνηση την οποία θεωρεί καταστροφική για τον τόπο… Άλλη μια ελληνική ιδιαιτερότητα. Σχεδόν πάντα λίγο καιρό μετά την εκλογή μιας κυβέρνησης, η αντιπολίτευση- εθιμικά- ζητάει εκλογές για το καλό του τόπου!

Η στήλη αυτή θεωρεί ότι οι πρόωρες εκλογές είναι καλό να αποφευχθούν. Το έχουμε υποστηρίξει στο παρελθόν και δεν έχουμε αλλάξει άποψη. Περισσότερη όμως ζημιά στον τόπο θα προκαλέσει μια εξάμηνη άτυπη προεκλογική περίοδος…Ήδη είναι ορατά τα πρώτα σημάδια αδράνειας και χαλαρότητας… Ένα έλλειμμα αποφασιστικότητας σε ό,τι αφορά τις μεταρρυθμίσεις. Αν αυτό συνεχιστεί για μήνες τότε τι θα έχουμε κερδίσει αποφεύγοντας τις πρόωρες εκλογές;

 

Οι πολιτικές δυνάμεις του τόπου λοιπόν θα κριθούν- θα αξιολογηθούν- στις προσεχείς εκλογές (και) από την απάντηση που θα δώσουν στον προαναφερόμενο «πολιτικό γρίφο…»