Με αφορμή το τραγικό τέλος του Σήφη του κροκόδειλου, εμείς οι μαθητές του 1ου ΓΕΛ Ρεθύμνου που συμμετέχουμε στην ερευνητική εργασία με θέμα: «Η νέα κιβωτός (Φράγμα Ποταμών) και ο Σήφης ο κροκόδειλος», θα θέλαμε να εκφράσουμε τις σκέψεις μας και τα συναισθήματά μας για τη συγκεκριμένη υπόθεση που απασχόλησε όλη την Ελλάδα.
Δυστυχώς η τραγική κατάληξη του ζωντανού, δεν μας επιτρέπει να είμαστε χαρούμενοι αλλά αντίθετα βαθύτατα λυπημένοι.
Από την αρχή της σχολικής χρονιάς γίναμε «φίλοι» με τον Σήφη, παρακολουθώντας την ζωή του στο φράγμα. Επίσης, ενημερωθήκαμε για τις αντικρουόμενες- πολλές φορές- απόψεις για την προοπτική ή μη της παραμονής του στο φράγμα. Οι παραπάνω απόψεις μας προβλημάτισαν και κάποιες από αυτές μας ανησύχησαν – μάλλον όχι άδικα- για την ίδια τη ζωή του ερπετού.
Σύμφωνα με τους επιστήμονες το ερπετό δεν θα μπορούσε να επιβιώσει μόνιμα στο συγκεκριμένο οικοσύστημα, λόγω των αντίξοων καιρικών συνθηκών. Επίσης μια πιθανή παραμονή του θα ήταν σε βάρος των άλλων ζώων της λίμνης.
Αντίθετα, κάποιοι από τους συμπολίτες μας υποστήριζαν ότι, ο Σήφης έπρεπε να παραμείνει στη λίμνη των ποταμών. Μερικοί έκαναν λόγο και για διαμόρφωση κατάλληλων συνθηκών. Συνήθως οι απόψεις αυτές δεν λάμβαναν υπόψη τις επιστημονικές επιφυλάξεις. Κάποιοι μάλιστα επιχείρησαν να επιβάλλουν την άποψή τους με συγκεκριμένες ενέργειες (π.χ. εμπόδιση παγίδευσης κ.λπ.), οι οποίες έγιναν γνωστές μέσω του τοπικού τύπου.
Δυστυχώς ο χαμός του ερπετού δεν τους δικαιώνει, αντίθετα φανερώνει τη συμβολή τους στο τραγικό αυτό γεγονός. Θλιβόμαστε για τις άστοχες ενέργειες των ανθρώπων από την αρχή της παρουσίας του Σήφη (εγκατάλειψη) στη λίμνη και μέχρι το θλιβερό τέλος του.
Θέλουμε να φωνάξουμε για να το ακούσουμε όλοι μας ότι, πρέπει να εμπιστευόμαστε τους ειδικούς, να μην τα βάζουμε με τη φύση και κυρίως να μην τη χρησιμοποιούμε για τη δική μας οικονομική ωφέλεια ή προσωπική αυτοπροβολή. Η ανάδειξη του τόπου είναι επιτακτική ανάγκη, όχι όμως σε βάρος ενός οικοσυστήματος ή κάποιων ζώων.
Η φύση περιμένει από μας τα λογικά όντα, προστασία και όχι άκριτη εκμετάλλευση και καταστροφή. Θα θέλαμε η λίμνη των ποταμών να ήταν κιβωτός σωτηρίας για τον Σήφη και όχι τάφος…
Ευχόμαστε η οικολογική συνείδηση της κοινωνίας μας να αναπτυχθεί σε τέτοιο βαθμό, ώστε να μην ξανασυμβεί παρόμοιο περιστατικό.
Οι μαθητές της Ερευνητικής Εργασίας Α’ τάξης 1ου ΓΕΛ. ΡΕΘΥΜΝΟΥ
