Ένσταση κατέθεσε το Παγκρήτιο Δίκτυο Αγώνα κατά των βιομηχανικών ΑΠΕ, στην Κ.Υ.Α. που αφορά στην έγκριση της Στρατηγικής Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΣΜΠΕ) του Σχεδίου Διαχείρισης των Λεκανών Απορροής Ποταμών του Υδατικού Διαμερίσματος Κρήτης.
Στην ένσταση που απευθύνεται στους υπουργούς Παραγωγικής Ανασυγκρότησης, Περιβάλλοντος και Ενέργειας με κοινοποίηση στην Αποκεντρωμένη Διοίκηση και την Περιφέρεια Κρήτης, αφού αναφέρονται στο περιεχόμενο της ΚΥΑ σημειώνουν τα παρακάτω:
«• Η διαπίστωση ότι στα έργα αντλησιοταμίευσης δεν σημειώνεται μόνιμη απόληψη νερού από υδατικό σύστημα δεν ισχύει, αφού το νερό αναπληρώνεται σε μόνιμη ή τακτική βάση λόγω εξάτμισης και απωλειών από την επανακυκλοφορία.
• Δεν είναι αυτονόητο και έχει τεράστια σημασία ότι:
α) Τα 14 από τα έργα αυτά (3 με έγκριση ΜΠΕ και 11 με άδεια παραγωγής) χρειάζονται σύμφωνα με τις άδειες παραγωγής μεγάλη ποσότητα νερού σε μόνιμη βάση, δηλαδή 7.389.000 μ3 -αναπληρούμενα λόγω εξάτμισης και απωλειών -κι αυτό δεν αξιολογείται καν (βλ. Παράρτημα). Για τα υπόλοιπα έργα δεν μας είναι γνωστά τα αντίστοιχα στοιχεία, αφού αυτά εμφανίζονται στις άδειες παραγωγής, οι οποίες δεν έχουν δοθεί.
β) Το νερό αυτό, σύμφωνα με τις άδειες, προέρχεται στις 13 περιπτώσεις από υπόγεια νερά (γεωτρήσεις) και σε μία περίπτωση από φράγμα που κατασκευάστηκε για αρδευτικούς σκοπούς. Πρόκειται δηλαδή για έργα δημιουργίας υδροηλεκτρικών σταθμών σε περιοχή όπου δεν υπάρχει υδροηλεκτρικό δυναμικό και περιλαμβάνουν νέες παρεμβάσεις σε υπόγεια υδατικά συστήματα, το οποίο -σε κάθε περίπτωση- με βάση τις ευρωπαϊκές οδηγίες δεν χαρακτηρίζεται ΑΠΕ (οδηγία ΕΚ 28/2009).
γ) Στις 13 από τις 14 αυτές περιπτώσεις πρόκειται για ιδιωτικά έργα που αποκτούν πρόσβαση στο νερό, ενώ το 14ο που αφορά στο φράγμα Ποταμών Ρεθύμνου, έχει ανατεθεί ήδη σε γνωστή εταιρεία (ΤΕΡΝΑ Ενεργειακή Α.Ε.).
δ) Στις 7 από τις 14 περιπτώσεις, τα έργα προωθούνται από θυγατρικές της ίδιας εταιρείας που είναι η EDF EN HELLAS S.A., θυγατρική εταιρεία της EDF Energies Nouvelles.
ε) Για 2 από τα 3 έργα που έχουν λάβει έγκριση ΜΠΕ έχουν ασκηθεί προσφυγές στο ΣτΕ από πολυάριθμους κατοίκους και τοπικούς φορείς, στους οποίους περιλαμβάνεται και η τοπική αυτοδιοίκηση.
Μετά από τα παραπάνω και επειδή θεωρούμε:
• ότι το νερό είναι και πρέπει να παραμείνει δημόσιο κοινωνικό αγαθό,
• ότι όχι μόνο δεν είναι αυτονόητη, αλλά είναι έξω από κάθε λογική η δημιουργία υδροηλεκτρικών σταθμών από υπόγεια νερά στην Κρήτη, με πρόσχημα την αποθήκευση ενέργειας,
• ότι η δημιουργία υβριδικών σταθμών στην Κρήτη θα επιδεινώσει την κατάσταση των υδατικών πόρων, του περιβάλλοντος, των παραγωγικών δραστηριοτήτων και της οικονομίας,
• ότι η συμπερίληψη υβριδικών έργων στη μελέτη διαχείρισης των υδάτινων πόρων δεν ανταποκρίνεται στις αρχές της προφύλαξης και της πρόληψης, ειδικά όταν υπάρχει τόση υστέρηση στη γνώση της οικολογικής κατάστασης των υδάτινων συστημάτων και στο σχεδιασμό μέτρων κατά της ερημοποίησης,
• ότι σύμφωνα με την οδηγία 2000/60 επιβάλλεται η ενσωμάτωση της προστασίας και της βιώσιμης διαχείρισης των υδάτων στην ενεργειακή πολιτική και όχι η ενσωμάτωση της όποιας ενεργειακής πολιτικής στη διαχείριση των υδάτων,
• ότι η πίεση σήμερα για τη μετατροπή του νερού από αγαθό σε εμπόρευμα εντείνεται, όπως εντείνονται και οι αντιδράσεις στη χώρα μας και σε όλες τις χώρες της Ε.Ε.,
• ότι πρόκειται για ακραία εκμετάλλευση φυσικού πόρου, του νερού, που υπερβαίνει ακόμα και την αγοραία λογική που ισχυρίζεται ότι σε κάθε τόπο θα πρέπει να γίνεται εκμετάλλευση των φυσικών πόρων που υπάρχουν σε πλεόνασμα,
ζητούμε την απαλοιφή από τα προγραμματιζόμενα έργα νερού στην Κρήτη όλων των ενεργειακών έργων, για την αποτροπή των οποίων είναι βέβαιο ότι η κοινωνία θα συνεχίσει να αγωνίζεται και εμείς να συμβάλλουμε στον αγώνα αυτό με κάθε τρόπο».
