Το βαθύ τραύμα της παραβατικότητα ανηλίκων προσπαθεί να επουλώσει με ένα πλέγμα από πολιτικές και μέτρα η Ελληνική πολιτεία, ανακοινώνοντας τη στρατηγική της το πρωί της Δευτέρας, 5 Μαΐου, η οποία μεταξύ άλλων περιλαμβάνει παρεμβάσεις όπως η κοινωφελής εργασία.
Ο Κωνσταντίνος Γιαννόπουλος, πρόεδρος του Χαμόγελου του Παιδιού, καλεσμένος στο δελτίο ειδήσεων της Τηλεόρασης Creta, και μιλώντας στη Μίρκα Οικονομοπούλου, έκανε λόγο για ένα κοινωνικό ζήτημα με τρομακτικούς αριθμούς και μεγάλη ένταση τονίζοντας πως ο Οργανισμός λαμβάνει καθημερινά τηλεφωνήματα ιδίως από τα ίδια τα παιδιά στην προσπάθειά τους να βρουν κάπου να μιλήσουν για τους προβληματισμούς τους, ενώ δήλωσε πως δύο παιδιά κάθε τρείς μέρες δηλώνουν αυτοκτονικό ιδεασμό.
Από την άλλη ο κ. Γιαννόπουλος τόνισε πως περισσότερο ωφέλιμο αντί η κοινωνία να επιβάλει οδηγίες συμπεριφοράς και μέτρα καταστολής θα ήταν να πραγματοποιήσει δράσεις που θα φέρουν τα παιδιά κοντά της, σημειώνοντας πως «για τα παιδιά δεν μιλάμε για φροντίδα, δεν μιλάμε για νοιάξιμο μιλάμε για το πως θα τα τιμωρήσουμε. Μιλάμε πως θα τους βάλουμε αποβολές, τα βάζουμε απέναντί μας, είναι αυτός ο τρόπος;», ανέφερε χαρακτηριστικά ενώ παράλληλα έκανε λόγο για τη σκληρή πραγματικότητα που βιώνουν οι σχολικές κοινότητες, με τα φαινόμενα bullying που συμβαίνουν εντός σχολείων να επεκτείνονται και εκτός των ορίων του. «Οι διευθυντές πρέπει να καταλάβουν ότι δεν είναι θέμα δικού τους προβλήματος το bullying που υπάρχει στο σχολείο και πρέπει να το αντιμετωπίζουν και να μην το κρύβουν κάτι από το χαλί», τόνισε ο πρόεδρος του Χαμόγελου του Παιδιού.
«Άλλο τα όρια και άλλο τα κατασταλτικά μέτρα»
Παράλληλα, ο κ. Γιαννόπουλος κληθείς να σχολιάσει την εθνική στρατηγική για την αντιμετώπιση της ανήλικης παραβατικότητας τόνισε πως ναι μεν τα όρια πρέπει να μπαίνουν στα παιδιά αλλά υπογράμμισε τα μέτρα καταστολής το μόνο που καταφέρνουν είναι να φέρνουν τα παιδιά απέναντι στην κοινωνία: «Ναι πρέπει να υπάρχουν όρια να μην αφήσουμε τα πράγματα και εκτραχύνονται και δεν υπάρχουν όρια, αλλά άλλο τα όρια και άλλο τα κατασταλτικά μέτρα. Γιατί τα βάζουμε τα παιδιά απέναντί μας», ενώ στη συνέχεια αναφερόμενος στην εκστρατεία που υλοποιεί το Χαμόγελο του Παιδιού σε όλη την Ελλάδα για την καταπολέμηση της βίας ανάμεσα στα παιδιά και τους εφήβους, παρατήρησε πως οι ίδιοι οι ενήλικες είναι αυτοί που συχνά αντιμετωπίζουν τα παιδιά με προκατάληψη, αντί να μπουν στη διαδικασία να τα προσεγγίσουν και να τα καταλάβουν, την ώρα που τα παιδιά περισσότερο ανάγκη έχουν τη δυνατότητα της διάδρασης: «Κάποια στιγμή σε μια περιοδεία που κάνουμε πήγε να μιλήσει η ψυχολόγος μας στην Αλεξανδρούπολη με τα παιδιά του ΕΠΑΛ και της λέει ο καθηγητής, «μιάμιση ώρα είναι πάρα πολύ. Θα φρικάρεις δεν θα σε αφήσουν να κάνεις τίποτα». Έχουμε δηλαδή προετοιμαστεί ότι τα παιδιά θα είναι φασαριόζικα. Τους έχουμε βάλει ταμπέλα. Τελικά η κατάλληλη ψυχολόγος – γιατί δεν έχουν όλοι οι ψυχολόγοι το ταλέντο να επικοινωνούν με τα παιδιά – όχι μόνο δεν της έφτασε η μιάμιση ώρα αλλά ήθελαν και άλλη ώρα για να μοιραστούν τα παιδιά τα προβλήματά τους».
Από την άλλη, ο ίδιος στάθηκε και στο γεγονός πως ναι μεν λύσεις μπορούν να βρεθούν αλλά το ανθρώπινο δυναμικό που θα τις εφαρμόσει λείπει, καθώς οι δομές και οι κατάλληλες υπηρεσίες είναι υποστελεχωμένες, ενώ τόνισε πως αναγκαία θα ήταν και η ύπαρξη τοπικών παραγόντων που θα ήταν κοντά στα ζητήματα αυτά καθότι όπως τόνισε «ξέρουμε διαχρονικά ότι το κεντρικό κράτος είναι πολύ μακριά από τα προβλήματα της γειτονιάς, του χωριού, της πόλης».
Ο κ. Γιαννόπουλος πάντως σαν λύση στο σοβαρό ζήτημα της ανήλικης παραβατικότητας και γενικότερα των θεμάτων που σχετίζονται με τα παιδιά, προέταξε σαν παράδειγμα της εκστρατεία του Χαμόγελου του Παιδιού, η οποία πρόκειται να φτάσει και στην Κρήτη, όπως είπε χαρακτηριστικά, κατά την οποία ο Οργανισμός έπειτα από οδοιπορικά και συναντήσεις που πραγματοποιεί με σχολεία της εκάστοτε περιφέρειας καλεί τους συναρμόδιους φορείς και επιστήμονες σε απολογιστική συνάντηση παρουσιάζοντας τα αποτελέσματα και καταθέτοντας προτάσεις για την πρόληψη και διαχείριση όλων των θεμάτων, που καταγράφηκαν και απασχολούν τα παιδιά και τις οικογένειές τους.
Επιμέλεια: Ραφαέλα Κουτάντου
