Ο παπα-Γιάννης Λελεδάκης υπήρξε ο τελευταίος μιας γενιάς κληρικών που τίμησαν τις παραδόσεις των προκατόχων τους και διέγραψαν καθένας τη δική του ιστορική πορεία στην ενορία του.
Ο αείμνηστος ιερέας είχε ταυτίσει το όνομά του με την ανάδειξη της Ιεράς Μονής Αντιφωνήτριας στα Μυριοκέφαλα από τα σημαντικότερα προσκυνήματα της Κρήτης.
Απλός, μεθοδικός, άριστος ποιμένας, αφιέρωσε 62 χρόνια από τη ζωή του στην ιστορική ενορία που είχε μεταβάλει και σε ένα καταφύγιο παρηγοριάς κάθε πονεμένου και αναξιοπαθούντα ανθρώπου ανεξάρτητα προέλευσης, ιδεολογίας, κοινωνικής θέσης.
Προερχόμενος από παραδοσιακή οικογένεια και γαλουχημένος με τα χρηστά ήθη του νησιού μας εκδήλωσε από νωρίς τον πόθο του να αφιερωθεί στο Θεό.
Και η επιθυμία του εκπληρώθηκε επί Αθανασίου του Μητροπολίτη λίγο πριν αυτός αποσυρθεί στα τέλη της δεκαετίας του ’60. Μετά τη χειροτονία του ο παπα-Γιάννης ανέλαβε τα καθήκοντά του στην Παναγία Μυριοκεφάλων που εκείνη την εποχή δεν είχε το παραμικρό στοιχείο από τη σημερινή επιβλητική της εικόνα «Ήταν ένα ερείπιο αφημένο στη μανία του αμείλικτου χρόνου».
Αμέσως ο δραστήριος κληρικός ανέλαβε δράση αρνούμενος να επιτρέψει τη διατήρηση αυτής της εικόνας πλήρους εγκατάλειψης που παρουσίαζε η εκκλησία. Στο μεταξύ και το εσωτερικό του ναού άρχισε να παρουσιάζει σημεία ανησυχητικά από τη φθορά. Η κατάσταση ήταν απελπιστική αλλά ο παπα-Γιάννης δεν σταύρωσε τα χέρια. Όταν απογοητεύτηκε από τις άκαρπες προσπάθειες να συγκινήσει την αρχαιολογική υπηρεσία πήρε πάνω του την κατάσταση. Ξεκίνησε επαφές με τους αποδήμους των Αθηνών βρίσκοντας άμεση ανταπόκριση από την οικογένεια Βαρδινογιάννη. Ο Νίκος ήταν ο πρώτος που έσκυψε με ενδιαφέρον στα αιτήματα του ιερέως και ακολούθησαν ο Παύλος με τον Βαρδή.
Οι άοκνες προσπάθειές του φλογερού ρασοφόρου άρχισαν πια να καρποφορούν και η ιστορική εκκλησία να θωρακίζεται από τις επιδράσεις του χρόνου. Είχε πάρει τη μορφή που της άξιζε. Ήταν ένα προσκύνημα διεθνούς ακτινοβολίας.
Τίτος και Θεόδωρος, οι μακαριστοί μας Επίσκοποι, έδειχναν ιδιαίτερη εκτίμηση στον παπα-Γιάννη αναγνωρίζοντας το πλούσιο ποιμαντικό και πνευματικό του έργο. Ο εκδόσεις του στο μεταξύ γύρω από το ιστορικό της μονής τον καταξίωναν και στον χώρο της καλής γραφής. Η χρηστή του διοίκηση τον έφερε για ένα μεγάλο διάστημα στη θέση του Γραμματέα στον Οργανισμό Μοναστηριακής Περιουσίας που υπηρέτησε επίσης υποδειγματικά.
Ο αξέχαστος παπα-Γιάννης είχε την ευλογία να του αναγνωριστεί η μεγάλη του προσφορά και να απολαύσει τα εύσημα της Εκκλησίας δια στόματος του Σεβασμιοτάου Μητροπολίτη Ρεθύμνης και Αυλοποτάμου κ.κ. Προδρόμου όταν πριν από δύο χρόνια, τοποθετώντας νέο εφημέριο τον π. Θεόδωρο Σηφάκη ο προκαθήμενος της Εκκλησίας των Ρεθυμνίων εξήρε την πολυσχιδή προσφορά του π. Γιάννη Λελεδάκη στην ενορία του και εν γένει στα κοινά.
Και του είχε προσφέρει ως μικρό αντίδωρο στην τεράστια προσφορά του έναν σταυρό, που του είχε δωρίσει ο Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος στην Σύνοδο του Κολυμπαρίου.
Ο παπα-Γιάννης βρίσκεται πλέον στους κόλπους των αγίων να μεσιτεύει για τον τόπο που υπηρέτησε με τόση αφοσίωση. Και θα δεσπόζει πάντα στη συνείδηση όσων έζησαν τη φωτεινή του πορεία ως υπόδειγμα ιερέως που τίμησε τον τόπο και την ιεροσύνη του μέχρι τας δυσμάς του βίου του.
